Regrets from the past

Regrets : part 10

Ernest

"Mukhang nag enjoy ka sa company ni Tanner"

"Yeah. He's funny saka daming kwento" sagot nito habang nakasandal sa windshield ng kotse ko.

"Yeah. Sa dami ng kwento niya sayo, you've forgotten that I exist"

"Sorry"

"And you even drunk. First time huh" paninita ko. She never get drunk unlike now. Buti kasama niya ako. What if not?

"Alam mo daig mo pa si lola at tita kung manermon. Bababa nako" sabay bukas sa pinto ng kotse.

"No. You can't go home like that. Magagalit si lola. I'll bring you in our home. Nandoon naman si mommy"

I pick her up bridal style dahil hindi na ito makalakad sa sobrang kalasingan.

As soon as I open the door, bumungad si mommy na naka kunot ang noo.

"What happened?"

"She's drunk. I bring her here dahil maaabala pa si lola. Can you  change her clothes mom" pakiusap na utos ko.

"Dalin mo siya sa guest room, susunod ako don"

"Thanks mom" So as what my mom said. Dinala ko sa siya sa guest room and carefully layed her into bed.

Kasunod ko din agad si mom.

"Labas ka na. Bihisan ko lang siya" utos nito. So I went to my room to changed into comfy clothes.

* * *

"Wake up sleepy head" I say as I step into our guest room and found her still on deep sleep. She even snores loud.

"Wake up.  Wake up" I slowly tickle her.

"Ano ba. Antok pa yung tao eh" reklamo nito.

I lay beside her. Stare at her pretty face.

I won't be surprised if Tanner likes you from the first time he saw you. Maganda ka, mabait, super caring. Madiskarte sa buhay, walang arte.

I caressed her cheeks through the back of my Palm.

She move a bit.

"Poknat. Late ka na work mo" pabulong na sigaw ko sabay balikwas nito ng bangon.

Sabay lingon sa akin.

"Aray" ke aga aga nanunutok.

"Poknat. Off ko today remember. Kainis ka" sabay higa niya muli sa kama. Katabi ko.

"Eh kasi naman po. It's already 10 in the morning. Naghihilik ka parin"

"Kanina ka pa dito?"

"Nope. Just a minute ago. By the way, Kirsten wants me to hung out with her" sabi ko habang nakatingin ako sa muka niya at siya naman ay nakatingin sa kisame.

"Kailan?"

"When I'm free, so as you are?"

"Huh? Bakit pati are ko? " sabay harap nito sakin.

"Because you're coming with us"

"Poknat. Honestly----hindi ko siya gusto para sayo" and it makes me smile.

"And why?"

"Hindi kasi siya yung tipong stick to one. She always had spare. Alam mo na. Ayaw kong isama ka niya sa mga collection niya"

"You know me right?" Sabi ko.

"Yeah right. Maybe click nga kayo. Parehong hindi marunong magseryoso. Ginagawa niyong laruan ang feelings ng mga taong nakaka sama niyo"

"You are so mean"

"I'm just telling the truth. Remember, how many times na ako ang humaharap at nakikipag usap sa mga ex's mo para lang hindi ka mabuko. Two girls in a month. Wala ka pa yatang tumatagal na girlfriend. Yung tipong pang one year man lang" sermon nito.

"Blah blah blah. You're acting like my mom. Hindi ko palang kasi nahahanap yung the right one for me"

"Eh paano mo makikita kung magpalit ka ng girlfriend eh para ka lang nag papalit ng damit"

"Ganito kasi yon. Pag napatibok ng kahit sino mang babae ang puso ko,  yung parang ayaw na nitong huminto sa sobrang bilis, siya na ang right one ko. At pag lahat nang nakikita ko puro hearts, she's the one I'm waiting for"

"Gusto mong bumilis tibok ng puso mo" 

"Oo"

"Yon lang pala" mabilis itong tumayo at walang habas akong kiniliti ng kiniliti. Alam niya kasi kung nasan ang kiliti ko.

"Tama naaaa!!!! Sigaw ko

"Oh ano. Mabilis na ba tibok ng puso mo" tumatawang sabi nito.

"Alam mo ikaw" sabay dampot ko sa pillow saka ko siya pinaghahampas.

Gumanti din ito at kumuha ng isa pang pillow.

And now we're having a pillow fight. Pati ang mga laman nito sa loob at sumabog na kaya nagkalat na ito sa kwarto.

One last time...

She jumped off to the bed and I chase her.

She lost her balanced as I was.

And I landed on top of her.

💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘💘

Ganyan ka bilis ang naging tibok ng puso ko. At parang may sibat na tumama dito.

As she was continue laughing, I can't help but to laugh with her. Still I'm on top of her.

"Mga anak, kakain na" twag ni mommy da labas ng kwarto at ' yon ang nagpabalik sa akin sa huwisyo. Mabilis akong tumayo at inalalayan si Poknat para makatayo na rin.

She went downstairs first habang ako'y naiwang nakatulala.

What was that? Bakit ganon ang naramdaman ko kanina?

This can't be, we're bestfriend...