Regrets from the past

Regrets : part 88

Ernest

Kahit walang maayos na tulog ay maaga akong gumising at nagbihis. Hindi ko narin ginising si mom.

Mabilis akong sumakay ng kotse ay pinuntahan ang shop kung saan nagtatrabaho si babe.

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Hindi ko alam kung paano ko siya pakikiharapan.

Pero ang importante, makita ko siya. Kausapin man niya ako o hindi, hindi ako aalis.

Halos paliparin ko ang kotse makarating lang agad sa shop.

Pagkarating ko ay nandoon ang kotse nito.

I knew it. She's here---

Itinulak ko ang pinto sa shop pero sarado ito.

Ilang beses kong sinubukang itulak ito pero ayaw talagang magbukas.

"Sir" tiningnan ko ang isang babae na nakatayo sa gilid ng shop. Nasa midst thirties na ito sa tingin ko "hinahanap niyo po ba si Ms.  Micah?"  tanong nito.

"Yes. Nasan ba siya? Saka bakit sarado yung shop?" Sunod sunod na tanong ko dito.

"Eh sir. Wala na po siya diyan. Ako na po muna ang mamamahala sa shop" sagot nito kaya napabitaw ako sa door handle.

"Ano pong wala? Saan nagpunta?" muling tanong ko dito.

"Eh hindi ko po alam sir. Basta ibinilin lang sa akin ang shop. Kakilala niya po ako and tinuruan niya po ako sa pamamahala" sagot naman nito na tila nag aalanganin pa.

"Wala ba siyang nabanggit kahit ano? " pangungulit ko. Baka sakaling may alam ito.

"Wala po talaga sir. Sige po. Pasok na ako sa shop" nakiraan ito dahil nakaharang parin ako sa pintuan.

Phone ringing

Hello bro - Miero

Oh Miero. Napatawag ka - me

Nasan ka - dinig kong tanong ni Nielsen.

Bakit? - me

Basta nasan ka nga? - si Miero.

Dito sa shop nila Micah - me

Huh! Akala ko ikaw yung nakita namin ni Nielsen - Miero

Anong nakita? Nasaan ba kayo? - me

Nasan airport. Paalis kami ni Miero. Mag Hong Kong kami. Sama ka? - Nielsen

Nag aya kayo. Paalis na kayo - me

Sunod ka - si Nielsen

Teka nga. Saan na napunta usapan. Bakit niyo sinabing nakita niyo ako? - me

Eh nakita namin yung girlfriend mo dito sa airport. Akala namin ikaw yung kasama niya - Miero

What?- me

Oo nga. Akala namin ikaw kasi kamukang kamuka mo - Nielsen

"Babe kahawig mo pala si Eric no" minsang nabanggit sa akin ni babe.

Wait. I'm coming.  Anong terminal kayo ? - me

Nako bro. Hindi mo na aabutan. Nasa immigration na sila - Miero

Shit!

Please stop her. I'm going to get her back -me

Pero - Miero

No more buts. I'm on my way - me

Pinatay ko na ang tawag at mabilis na nag drive papuntang airport.

Ilang traffic lights violations din ang nilagpasan ko maabutan ko lang si babe.

Where are you going babe?

Why you didn't let me explain.

I'm coming to get you. I won't let you go.

Just wait for me.

-

Hello Miero - me

Bro. Sorry. Hindi namin nahabol. Nasa immigration na din kami ni Nielsen. Paalis na din kami - Miero.

Nanlambot nalang ang mga tuhod ko at napaluhod sa kung saan ako nakatayo ng oras na yon.

May mangilan ngilan na akong pinagtitinginan.

Pero wala akong pakialam.

Sa pangalawang pagkakataon, iniwan niya ulit ako.

Naulit muli ang sakit na nakaramdam ko noon.

Pero mas masakit ngayon, dahil nasaktan ko siya at hindi man lang kami nagkaroon ng pagkakataon para makapag usap.

At kung kailan handa na siyang maging akin ay saka pa siya nawala.

Kung kailan magiging ok na sana ang lahat saka pa kami umabot sa ganito.

Hindi na ba talaga kami pwedeng maging masaya kapiling ang isa't isa.

Hindi ba talaga kami ang nakalaan na magsama sa huli?

Ma - me

Son! Where are you? - mom

Wala na siya mom. I've lost her mom. I've lost her -  me

Come back home son. Give her time - mom

To be continued...

Yan ah...light lang yan. Konting sakit lang 😊

Yung nagsabi ng gusto niya na ma comma nalang si Micah, which is hindi po mangyayari haha. Wala pong aksidente na magaganap.

Baka po sa akin in case na nasa harapan niyo ako. Baka gulpihin niyo ako 😂😂

Konti nalang mga Bes. Makakaraos din kayo sa sakit na dulot ko.

No pain, no game.

No otor, no end 😂😂