Regrets from the past

Regrets : part 47

Ernest

"Bakit nga pala di nabanggit ni mama na aalis siya?" Usisa ni Poknat habang kumakain kami ng dinner. My good mood spoiled nung dumating si Heidi. Hindi sa ayaw ko siya, the mere na fact na pinagtutulakan ako dito ni Poknat, yung ang kinakainis ko and alam ko, kaya ako inutusan ni Poknat na makipag close dito ay dahil sa kagustuhan ni Heidi. Dahil kilalang kilala ko si Poknat, I can sense if she's lying or not.

"Mama? Sinong mama?" baling ni Heidi kay poknat.

"My mom" ako na ang sumagot dito. Mas gusto kong malaman niya na malapit ang mom ko at si Poknat at sana lang, wag na siyang mag assume na one day, she'll get close to my mom.

"Really. Mama ang tawag mo kay tita Cathy" tanong pa ulit nito habang nakikinig lamang si Poknat at Fenech.

"Ahm oo" sagot ni Poknat.

"Because that's what my mom wants to and me as well. She's part of our FAMILY Heidi" I hope she'll get the message.

"Ahhhh kaingit naman. Ako kaya, pwede ko din siyang tawaging mama. One time, tanong ko sa kanya. Kung ok lang Jake" sabi pa nito habang matamang nakatitig sa 'kin.

I didn't replied, I just shrugged.

Natapos ang dinner at nag aya si Poknat at Fenech na mag movie marathon. Since wala naman akong gagawin sa bahay namin, nag stay nalang ako sa bahay ni Poknat kahit na naaasiwa ako dahil palaging nakadikit si Heidi.

Pansin 'yon ni Poknat at nag thumbs up lang ito. Dahil 'yon ang gusto niya.

I left some space para kay poknat sa tabi ko pero si Heidi ang mabilis na umupo dito at hindi ko naman makuhang pailisin siya. As what my mom and dad says, be a gentleman.

Magkatabi naman sa carpet si Poknat at Fenech.

Nanood kami ng horror movie. It's almost eighy thirty na ng gabi. We turned of the lights para daw mas exciting.

Medyo nilakasan pa ni Fenech ang volume para mas nakakatakot. The movie entitled "shutter". I don't know if it's a Japanese movie or what. Hindi ako mahilig sa mga Japanese or Korean movies lalo na at horror, na impluwensyahan lang ako nitong si Poknat.

In the middle of the movie, talagang nakakatakot na. At si Heidi ay nakapulupot na ang braso sa baywang ko. Bagay na hindi ko naman masawata dahil baka mapahiya.

Maya maya ay tumayo si Poknat.

"San ka girl?" Dinig ko ng tanong ni Fenech kahit malakas ang speaker volume.

"Banyo lang ako. Kunin ko tuloy yung cellphone ko" narinig kong sagot nito.

Makalipas ang ilang minuto ay hindi pa ito bumabalik.

"Wait Heidi" inalis ko ang braso niyang nakayakap sa 'kin "mag cr lang ako" paalam ko, pero hindi naman talaga sa cr ang punta ko. Susundan ko si Poknat.

Pagkarating ko sa tapat ng kwarto nito ay naulinigan kong may kausap ito.

Nakaawang ang pinto nito kaya nakapasok ako ng hindi niya namamalayan. Nakaharap ito sa bintana na katapat ng bintana ng kwarto ko.

"Ok po. Ingat, love you po" sabi nito saka pinatay ang tawag.

"Sino yon----

"Bushak" gulat na sambit nito at nakahawak pa sa tapat ng puso nito "Wag ka ngang nang gugulat" sabay hampas sa braso ko.

"Ang tagal mo kasi. Sino ba kausap ko.  May love you pa" nagseselos ako ok.

"Si mama. Kanina ka pa daw niya kino-contact pero hindi mo naman sinasagot" habang nakasandal sa tabi ng bintana.

"I forgot my phone sa bahay" sabi ko saka lumapit dito.

"Ba-bakit ka lumalapit?" halatado kong tensyonado siya sa presence ko I affect you. That only means one thing. May feelings ka din sa 'kin. Pero bakit mo ako ipinamimigay sa pinsan mo. Hindi mo ba halata na ikaw ang gusto ko.

"Wala. Masama ba?" Habang titig na titig ako sa mga mata niya.

"Ta-tara na sa baba" sabi nito at akmang aalis na pero pinigilan ko ito at muling isinandal sa pader  kung saan ito nakasandal kanina lang.

"Why do I feel na----- na te-tense ka?" I teased her and she blushed

"Hi-hindi no. Tara na" pag iwas nito.

Mas lumapit pa ako dito at gahibla nalang ang pagitan namin. At halos magdikit na ang mga labi namin. Nakaramdam ako ng kakaiba. Na hindi ko pa naramdaman sa kahit kaninong babae.

I can feel her fresh and warm breath on my face.

"Please don't get mad at me?" Pabulong na sabi ko dito. Tumitig siya sa mga mata ko.

"Ha? Ba----

I quickly claimed her lips with so much love. Just I imagine, it was soft and sweet. But her lips remained shut.

"Please let me" I say in between.

"Pe----

I take that chance as soon as she parted her lips.

To be continued...