Ernest
I am definitely the happiest man on Earth lalo na at alam na ng buong family ko ang tungkol sa amin ni Micah. At tanggap na tanggap nila ang tungkol don. They've showed us how supported they are sa relasyon namin. All I can see are smiles. I know, hindi pa sanay si babe sa ganitong situation, it was really a big changes. From bestfriend to lovers. But sooner, alam kong she'll get used to it.
I can held her hands freely kahit pa sa harap ng family ko at mas kinikilig pa sila pag nagiging clingy ako. Calling her babe na mas lalong nagpapakilig sa kanila. It was a funny feeling for me. Yung family mo na supportive sayo.
Pero si babe naman ay halos itago na ang ulo dahil sa hiya kapag naglalambing ako. Niyayakap ko nalang ito pag ganon ang nararamdaman niya.
"It's ok babe. I'm your boyfriend remember" bulong ko dito habang nasa sala kaming dalawa. Nagpahinga muna ng mga oras na iyon sila mom, dad at Loraine. Later ay mag di-dinner kami sa labas.
"Nahihiya lang kasi ako. Hindi naman kasi tayo ganito dati. Mas madalas pa nga tayong mag away sa harap nila" kwento nito.
"Things can changed babe. Like how I've felt for you. Like what we are right now. I'm so happy that you are really mine now. Not only in my mind"
"Naninibago lang ako. Pero masasanay din naman siguro ako. Masaya din ako na tanggap nila kung anong meron tayo" sabi nito bago humilig sa balikat ko.
"Yes you will. Dahil every moment na magkasama tayo, I will make sure na magiging masaya ka. That you'll remember everything hanggang sa ikasal na tayo"
She smiled at me saka ako niyakap ng mahigpit.
"I love you" bulong nito.
"And I love you even more babe"
-
"Bakit kasama si Heidi?" Pabulong na tanong ko kay mom noong nasa resto na kami.
"Siya ang kasama kong sumundo sa daddy at kapatid mo. Nakakahiya naman kung hindi man lang namin isama. Saka mabait din naman pala si Heidi" mahinang sagot din nito.
Heidi's presence was not a big deal for me pero may nararamdaman akong awkwardness sa pagitan ni Heidi at babe and I'm pretty sure what it is.
"Babe, are you okay?" Bulong ko dito. I can feel that she's tense.
"Hindi ko pa kasi nakakausap si Heidi. Kayo nagka usap na, pero yung tungkol satin, hindi niya pa alam. I know, sinabi niya na ok na siya pero hindi ako sure kung ok lang ba talaga sa kanya" sagot naman nito.
"Don't worry babe. I know, she'll understand everything dahil tanggap niya na wala talaga akong nararamdaman para sa kanya. Relax ok" I held her hand squeeze it.
Na serve na ang order namin na pagkain at masayang nagsalo Salo ng dinner. And as boyfriend duties, inasikaso kong mabuti ang girlfriend ko. Giving her what she needs and asking her what she wants.
"Ahhhh how sweet of you brother. You never did that to me" parinig ni Loraine.
"You're my sister. Not my girlfriend" sagot ko.
"But still---you never treated me that way. I'm jealous" she stick he tounge out.
"Such a baby" naiiling na sabi ko, sila mom and dad naman ay mga nakangiti lang sa mga naririnig na palitan namin ng salita ni Loraine.
"Hey heide---Heidi right? " tanong pa ni Loraine.
"Yeah. It's Heidi" sagot naman nito.
"Taste this one. My sister's favorite" alok nito ng lasagna.
"Sinong sister?" pagtataka pa nito dahil alam nitong dalawa lang kaming mag kapatid.
"Si Micah. She's my sister, and soon to be sister in law---right sister" natatawang sabi nito saka tumingin kay babe na noo'y tahimik lang.
"Sister in law? Ikakasal na ba kayo?" Tanong ni Heidi na noo'y palipat lipa't ang tingin sa amin ni babe.
"Not yet. I-enjoy muna namin ang pagiging boyfriend/girlfriend" Ako na ang sumagot.
"Boyfriend? Girlfriend? So kayo na?" bakas sa muka nito ang medyo pagka gulat.
"Yup. She said yes just the other day. She's my girlfriend now" Ako nalang talaga ang sumasagot dahil ang girlfriend ko ay nanlalamig ang mga palad. I know what she feels , ayaw niyang mabigla or masaktan si Heidi. And I understand. Pero mas maaga nitong malaman, much better.
"Really! Congrats. Ikaw pinsan ha. Ni hindi ka nag text na kayo na pala. Tampo ako" nakangiting sabi ni Heidi.
"So-sorry. Pero sasabihin ko din naman sayo. Mamaya sana pag uwi pero heto, sinabi na ni babe" nahihiyang sagot nito.
"So, this calls or celebration di ba tita" sabay tingin nito kay mom.
"Your right. Let's watch some movies later dad" paalam nito kay dad na busy sa pagkain. He missed Pilipino foods.
"I'm ok with that but please---not a love story or else, you know what will happened next" sabay kindat pa kay mom. Dad hates corny love story movies. One time, napilitan niyang sumama sa amin and the next thing happened is, he fall asleep inside the movie theater.
"Horror dad. Mahilig kasi ako sa horror movies" suggestion ni babe.
"Sure. I'd love that. So let's finish the food and we will go" sabi nito.
To be continued...
BINABASA MO ANG
Regrets from the past
Fanfiction08/05/18 -#59 highest rank under Fanfiction Bestfriend...karamay, kasangga. Pero paano kung marealize mong mahal mo pala siya?