အခန်း(၂၂) ငါ အရမ်းနာကျင်တယ်။

10.6K 1.5K 40
                                    

" မင်း ဟန်ဆောင်တာ အရမ်းကောင်းတယ်။ သိပ်ကိုတော်တယ် "

"မင်း ဘာပြောလိုက်တယ် ။ "

ကြားလိုက်မိသော စကားတို့သည် အမှန်မဖြစ်ပါစေနဲ့လို့ အပြင်းအထန် ဆုတောင်းမိသည်။ သို့ပေမယ့် အနောက်မှာရပ်နေတဲ့ ကုယျန်ရှန်းကို လှည့်ကြည့်မိချိန်မှာတော့ အလုံးစုံသော ခံစားချက်တွေအားလုံး ပြိုလဲကျသွားပြီး ထိုသူ၏ အေးစက်ပြီး ကြောက်စရာကောင်းလွန်းသော လှောင်ပြောင်နေသည့် အကြည့်တို့ကြောင့် ဆန္ဒပြုမိသည့် တောင်းဆုသည်လည်း ပျောက်ကွယ်သွားရသည်။

"ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ "

"မင်း သရုပ်ဆောင်တာ အရမ်းကောင်းတယ်လို့ပြောတာ "

"မင်း ..... ဟန်ဆောင်ပြီး လုပ်ခဲ့တာပေါ့ ။ "

နောက်ဆုံးမှာတော့ အရာအားလုံးက အတုအယောင်အဖြစ်နဲ့ အဆုံးသတ်သွားကြသည်။

"ဘယ်သူက အရင်ဆုံး သနားကောင်းအောင်လုပ်ပြလိုက်တာလဲ။ ငါ မသိဘူးလို့ ထင်နေတာလား။ မင်း တမင်သက်သက် ဝင်တိုက်ပြီး ဒရမ်မာခင်းလိုက်တာလေ။ မင်းက လူဆိုရင် နားလည်မှာပေါ့ "

အကြင်နာကင်းမဲ့သော စကားလုံးတို့သည် အဆုံးမစမရှိသောအရှိန်နဲ့ အချိန်အခါမရွေးဘဲ ဝမ်နျဲ့နန်၏နှလုံးသားကို ထိုးစိုက်ဖို့ အမြဲတမ်း အသင့်ရှိနေခဲ့ပုံပေါ်သည်။

သူဘာပဲလုပ်လုပ် ဘာလိုပဲကြိုးစားကြိုးစား အရာအားလုံးက နောက်ဆုံးမှာတော့ အလိမ်အညာတွေနဲ့ ဟန်ဆောင်နေတယ် ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်နဲ့သာ ထပ်ပြီး အဆုံးသတ်သွားကြရသည်။

"လူ ? ငါက လူလား။ " ဝမ်နျဲ့နန် ခါးသက်စွာ ရယ်လိုက်သည်။

" ငါ့ရဲ့ ပုံစံအစစ်အမှန်ကို ဘယ်ပါးစပ်ပေါက်က ကြားခဲ့လို့လဲ ။ "

"မင်းဘာတွေ ပြောနေတာလဲ။ ငါက စကားမပြောခင် အရင်စဉ်းစားဖို့ အကြံပေးနေတာ" ကုယျန်ရှန်းက အလိုမကျစွာစိုက်ကြည့်ရင်း ပြန်ဖြေသည်။

"မင်းရဲ့ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တတ်တဲ့အကျင့်နဲ့ သူများရဲ့ ခံစားချက်ကို နာကျင်အောင်လုပ်ပြီး အရသာခံကြည့်နေတတ်တဲ့ လူ' လုပ်သမျှအရာအားလုံးက ငါ့ကို အော်ဂလီဆန်စေတာချည်းပဲ "

(ဥက္ကဌရဲ့အရင်ယောက်ျားကပြောတယ် သူကအနက်ရောင်ကြာပွင့်လေးပါတဲ့)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin