95. Seth

597 17 19
                                    

Perspectief Eva

Ik kan nog steeds niet geloven wat er gebeurd is. Deed hij dat nu echt? 'Amber er klopt iets niet!' Roep ik en loop de trap af. Amber staat verstijfd aan de trap als ze naar me kijkt. 'Hij zei net ik zorg wel voor je.' 'Hehhh?? Waar heeft hij het over?' Mompel ik haar kant op en ze heft haar schouders op. 'Dat zijn zorgen voor later, ik moet Vince ophalen in school.' Mompel ik dan. Ze knikt en ik loop dan het huis uit. Gillian is inmiddels ook al weg dus vertrek ik naar de school. De sfeer hier is volledig anders. 'Mama!' Roept Vince als hij op me afloopt. Ik open mijn armen en hij kruipt er meteen in. 'Waar is nonkel Seth?' Mompelt hij dan. 'Hij had nog werk te doen.' Zeg ik dan maar.

'Laten we naar huis gaan dan krijg je warme chocomelk.'

'JAAAAAA!' Roept Vince die de auto inspringt.

Perspectief Seth

Ik loop de loods in als Lies me aangrijnst. 'Niet verwacht dat je je eigen familie ging breken?' 'Ik heb geen familie.' Grijns ik als de jongen die langs haar zit dat bevestigd. Ze springt van de doos af waar ze op zit en komt nu op me staan. Ik grijp haar keel en ze lacht dan. 'Ik heb je gemist.' Mompelt ze en drukt dan haar lippen op de mijne. Ik ga erin op en grijns dan. 'Nu dat alles geregeld is, kunnen we gaan?' Ze knikt en wandelt dan naar de doos waar ze net opzat. Ze opent de zijkant waar Sem en zijn dochter Sofie inzitten. Hij heeft een touw in zijn mond gebonden en probeert te praten als hij me ziet. Ik toon geen enkele emotie en draai me dan om. 'Hoelaat komen ze hen halen?' 'De vracht is om 1 uur vannacht.' Mompelt Lies als ze de deur weer dichtslaat. Ze gaat nu achter me staan als ze haar hand over mijn lichaam laat gaan. 'Ik ben zo blij dat je terug kwam.' Ik grinnik weer en draai me om. Ik leg mijn hand op haar gezicht en duw mijn lippen ruw op de hare. Als ik van haar afkom mompel ik. 'Ik kon je niet vergeten na alles wat er gebeurd was.'

*** flashback (dit is gebeurd toen Seth nog bij Salvator woonde) ***

Ik zit toegetakeld op een stoel ondertussen Lies mijn haren zit te kleuren. Mijn lichaam is te moe om te bewegen en ik word ook constant in de gaten gehouden. Mijn ogen zijn gehaakt met de bewaker. 'Blond gaat je goed staan.' Grijnst Lies als ik opkijk. Ze staat nu voor me en ze lacht breed. 'Waarom moet dit?' Mompel ik als ze even stopt. 'Pap wil dat. Je moet iets voor hem doen.' Mompelt ze als ze het laatste folie blaadje omdraait. Ze gaat nu voor me zitten en ze merkt dat ik moe ben. Voor iemand die familie is van hem is ze lief en vrolijk. Ze heeft nog nooit iets gedaan en heeft altijd mijn haren geknipt of mijn wondes verzorgt. Ze pakt nu weer de aid kit en verzorgt mijn armen. Mijn training was vandaag iemand te stoppen die een mes had. Ik daarin tegen had niks. 'De wondes zijn diep.' Mompelt ze en als ze alcohol erop doet trek ik mijn hand weg. Ik geraak niet ver door de kettingen maar de bewaker staat meteen langs haar. 'Ga eens weg!' Roept ze kwaad 'maar ik moet hier blijven.' 'Denk je dat ik het niet aankan?' Mompelt ze nu kwaad zijn kant op. Hij knikt en verdwijnt dan uit de kamer. Ze richt zich weer op mij en maakt de kettingen los. 'Veel beter niet?' Grijnst ze als ze haar hand op mijn been legt. Ik bijt op mijn lip en laat mijn hoofd zakken. Ik heb jaren geen contact meer gehad dat mijn behoeftes alleen maar groter worden, zelfs door een simpele aanraking.

Ze begint te lachen als ze het opmerkt en tikt mijn hoofd op. 'Ik kan je helpen als je wil.' Grinnikt ze dan en zonder te denken druk ik mijn lippen op de hare. Ze kruipt op me en mijn lust neemt helemaal over. Ik scheur haar kleren kapot en sta dan op. Ze kijkt me vol lust aan als ik haar rustig op de tafel leg. Alles gaat sneller dan ik verwacht had en daar lagen we toen. Ik lig hijgend op haar in de zetel. 'Dat was intenst.' Zegt ze uitgeput. Ik grijns als ik van haar afga. 'Veel te kort.' Mompel ik teleurgesteld. Ze gaat nu recht zitten en haar lippen hangen aan mijn oor. 'Kom vanavond naar mijn kamer.' Fluistert ze en ik grijns weer. Dit was het begin van ons verhaal.

*** einde flashback ***

'Na de vracht hoeft dat niet meer. Dan zijn we weer bij elkaar.' Mompelt ze. 'Nooit gedacht dat je me ging helpen met het broertje van je beste vriend te ontvoeren.'

Ik grijns breed en zeg dan 'ik moest je toch laten zien dat je me kon vertrouwen? Hier is je bewijs.' Ze lacht dan en gaat weer voor me staan. 'Dus je voelt niks meer voor Gillian?' Ik grijp haar weer vast en duw haar op me. Ze bloost en ik grijns mijn tanden bloot. 'Niks meer.' Grinnik ik en ze legt haar armen in mijn nek. Ik kijk diep in haar ogen en zucht dan eens. De zachtaardigheid die ik altijd zag is verdwenen. Maar er is ook niks dat ik kan doen om haar te redden. Ze is een verloren ziel die voor de mafia werkt. Dat allemaal omdat haar pleeg vader stierf voor haar ogen.

Perspectief Alex

Ik kijk naar de papieren in mijn handen. Hoe komt Eva aan overeenkomsten met het bedrijf in Parijs? Ze hadden totaal geen interesse in ons bedrijf en ineens ligt dit hier. Ik draai de pagina om en grijns dan. 'Levi.' Mompel ik als ik naar de handtekening kijk. Zijn reputatie is even bekend als de mijne. Hij zal er alles aan doen om zijn zin te krijgen. De geruchten gaan ook rond dat hij bij de mafia heeft gezeten.

Ik hoor de deur onder open gaan dus steek ik alles rustig terug en wandel naar onder. Vince en Eva wandelen beide de keuken in. Ze hebben me niet eens opgemerkt. 'Welkom thuis.' Grijns ik als Eva opschrikt en Vince naar me toe loopt. 'Ik wist niet dat je al thuis was.' Mompelt ze als ik grijns. Ik trek haar naar me toe voor een kus, die ze snel op mijn lippen drukt en dan naar Vince loopt. Ik wist dat er iets niet klopte toen ze terug kwam van haar zakenreis maar nu ben ik zeker. Ik kijk haar na hoe ze met Vince speelt. Ze ontwijkt oogcontact maar vooral fysiek contact.

Wat hou je achter Eva?

Ik kom er heus wel achter

The broken badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu