The broken badboy

55. Tweede kans?

Perspectief Alex

Ik loop de trap af rond een uur of 11 als ik zie dat Sem nog niet thuis is. 'Waar is Sem?' Mompel ik tegen Linda die antwoord. 'Bij Eva ze heeft blijkbaar gevochten en nu zijn ze een klein feestje aan het houden onder hun vier.' 'Gevochten?' Grijns ik. 'Meer weet ik niet.' Zegt ze totaal gefocust op de tv. 'Ik ga rennen.' Mompel ik en ik wil net naar buiten lopen wanneer ik tegen Sem aanloop. 'Je komt dan nog.' Grijns ik. 'Wat een dag!' Zegt hij uitgeput. 'Eva heeft gevochten met die Kayla. Blijkbaar voor jou.' Grijnst hij mijn kant op. 'Mij?' Mompel ik. 'Ze houdt wel nog van je, je hebt nog een kans.' Grijnst hij weer en slaat dan op mijn schouder. 'Ik ga lopen.' Zeg ik dan en loop snel en zo hard ik kan. De wind in mijn gezicht doet goed en ik geniet ervan. Ik voel me krachtiger worden. De woorden van Sem spoken me nog altijd door mijn hoofd. Ik kan niet samen zijn met Eva. Ze mag niet nog eens een slachtoffer worden.

Ik ben zo bezig met mijn eigen gedachten dat ik op een gegeven moment tegen iemand op loop. Volle kracht valt ze naar achteren en roept meteen 'auw! Kijk waar je loopt ja!' Ik steek mijn hand uit en grijns dan. Amber, de vriendin van Eva staat nu recht voor me. De ex van Seth. Ze trekt zichzelf op en zegt dan 'Alex hey, best lang geleden.' Ik knik en grijns dan eens breed. 'Hoe gaat het nu met je?' 'Goed.' Mompelt ze. Ik grijns en kruis dan mijn armen. 'Ik geloof je niet.' 'Ja dat is dan jouw probleem Alex.' Zegt ze wanneer ze wilt verder lopen. Ik hou haar vast bij haar arm en trek haar terug. Ze komt tegen mijn borstkast terecht en onze gezichten hangen dicht op elkaar. 'Je kan altijd met me praten als het niet gaat.' Grijns ik nu. Ze trekt zich los en zegt dan 'je hebt een speciale manier om te helpen maar toch bedankt.' Ze wandelt nu van me weg en ik sta haar na te staren. Ik weet dat ze zich gaat omdraaien. En voordat ik die gedachten heb afgemaakt draait ze zich met een ruk om en kruipt dan in een knuffel tegen me op. Tranen glijden over haar wangen en haar pijn is gewoon voelbaar. 'Ik mis hem zo erg.' Zegt ze gebroken. Ik leg mijn hand op haar achterhoofd en trek haar dichter tegen me op. 'Ik ook.'

Na een tijdje kijkt ze op en kijkt ze recht in mijn ogen. Haar ogen zijn rood van het huilen en haar handen rijken naar mijn gezicht. 'Amber.' Mompel ik een beetje onhandig en neem haar handen vast. 'Je bent kwetsbaar nu.' Grijns ik. 'Daar had je toch nooit problemen mee.' Mompelt ze en komt dichter op me staan. Mijn grip op haar handen verzwakt en ze legt ze weer in men nek. Ze kust me intens en ik trek haar weg. 'Laat me iets anders voelen dan altijd deze leegte.' Mompelt ze wanneer ze haar hoofd laat hangen. Ik grijns en duw haar hoofd omhoog met mijn vingertoppen. Ik kus haar intens en ze gaat er volledig in op.

Perspectief Kai

Ik grijns wanneer ik Amber en Alex elkaar zie binnen doen in het park. Je moest eens weten wat je allemaal kan zien vanaf een brug reling. Ik pak mijn telefoon en film de hele boel. Zo zal Eva nooit meer met hem willen. Ik grijns bij de gedachten. Dan heb ik een echte kans bij haar.

Perspectief Eva

'Eindelijk zijn die verschrikkelijke drie dagen gedaan' roep ik als ik van de trap afloop. 'Beter gedraag je je nu wat beter!' Roept men moeder gefrustreerd. Ik trek mijn schouders op en neem mijn lunch die al klaar ligt. 'Gaat Stan niet naar school?' 'Hij is al weg, je kan met de fiets gaan.' Zegt mama zonder een blik te gunnen. 'Die is stuk.' Mompel ik. 'Dan zou ik nu vertrekken want te voet is een heel eind.' Ik zucht en loop dan de deur uit. Wat vervelend is ze vandaag wel niet. Ik wandel in een rustig tempo richting school en heb er nu al geen zin meer in. Ik ga me moeten gedragen tegenover Kayla en nu kan ik kai moeilijk nog ontwijken. En dit is nog maar het minst van mijn zorgen, Alex is terug in school. Na alles wat er gebeurd is ben ik bang dat er weer iets gaat gebeuren.

Perspectief Alex

Ik grijns als ik de boys zie en ze vieren gelijk feest. 'Het werd tijd bro!' Roept Leo gelukkig. Fabian slaat op mijn schouder en houdt me daarna in een greep om door mijn haar te gaan. 'Het werd maar een saaie boel zonder jou.' Grijnst hij nu ook. Ik verbeter mijn houding en ga door mijn haren om het terug ik model te krijgen. Ik grijns breed als ik naar Amber kijk en zeg dan 'het is goed om terug te zijn.' Ik wandel in een rustige pas op haar af en grijns dan breed. 'Gaat het beter met je?' Zeg ik met een grijns die niet van men gezicht is te slaan. 'Hou je mond.' Sist ze door haar tanden. 'Als je Eva terug wil moet dit verzwegen worden!' Fluistert ze verder. 'Relax' grijns ik wanneer ik tegen de kluisjes ga leunen. 'Ik zwijg.' Ze slaat haar haren van haar schouders en rommelt dan verder in haar kluisje. 'Verder nog iets?' 'Je antwoordde niet op mijn vraag' 'ja goed doei!' Zegt ze oog draaiend en loopt dan door.

Maar mijn oog valt meteen op Eva die de gang binnenloopt. Ze ziet er geweldig mooi uit en ik bijt, zonder dat ik het zelf door heb, op mijn lip. Haar haren gaan mooi mee met de wind en haar heupen komen prachtig uit in de jeans die ze aanheeft. Ze heeft een roze klein topje aan waar je subtiel haar borsten doorziet. Ik grijns men tanden bloot als ze voorbij loopt. Ze kijkt me op en af en lacht dan subtiel. Ik zou haar zo kunnen pakken tot dat ik dat vervelende rot joch haar kant zie lopen.

Perspectief Eva

'Hey.' Mompelt kai ongemakkelijk als hij langs me loopt. 'Wat moet je?' Zucht ik zijn kant op. 'Ik snap dat het moeilijk voor je is dat Kayla nu hier is maar ik beloof je dat ik volledig voor jou ga Eva.' Mompelt hij weer als hij voor me gaat staan. Ik kijk hem eens boos aan en zeg dan 'geen interesse.' En loop door. 'Je kan niet kwaad zijn want jij hebt hetzelfde met Alex!' Roept hij nu. Ik draai me met een ruk om en zeg dan 'jij wist waar je aan begonnen was. Ik loop niet als een hondje achter Alex en ik kwijl hem ook niet na zoals jij haar.' 'Geef me een kans om het goed te maken dan.' Zegt hij wanneer hij mijn handen vast neemt. Hij trekt zijn welbekende pruillip en ik kan men lach niet bedwingen. 'Zo wil ik het zien ja!' Lacht hij en kijkt me daarna vragend aan. 'Één kans!' Zeg ik en hij druk dan zijn lippen op de mijne. 'Je gaat geen spijt hebben!' Mompelt hij blij.