The broken badboy

81. Wie ben ik?

Perspectief Seth

Ik zit in de zetel en heb onbewust mijn telefoon al de hele tijd in mijn handen. Waarom voel ik me ineens zo nerveus? Ik grijns door mijn eigen gedachten en zeg dan tegen Eva. 'Ik ga even bij hem langs.' 'Zeker doen!' Zegt ze blij en ik spring op en wandel dan richting zijn huis. Hij woont redelijk dicht bij Eva maar ik kan de wandeling gebruiken. Ik moet goed nadenken over de woorden die ik ga gebruiken tegen hem. Hij moet mij begrijpen zonder dat ik te overkom.

Ik frons mijn gezicht.

Waarom klink ik zo stom? Is dit hoe Alex zich al die tijd altijd voelde? Dat roekeloze en zorgeloze leven versnippert voor je ogen maar ik heb het een plaats kunnen geven. Om eerlijk te zijn voel ik me ook geen freak bij hem. Ik ben voor hem gewoon Seth, dezelfde als toen. Hij keek altijd naar me op, ik was zijn voorbeeld wel en op een of andere manier krijg ik hier gelukkige gevoelens van. Ik zou mezelf met niemand anders kunnen zien. 'Hey Seth!' Zwaait Amber nu aan de overkant van de straat. Ik kijk op en zie haar dan zwaaien. Ze heeft een flinke buik en ik wandel snel over. 'Hey Amber.' Grinnik ik en knuffel haar. Het voelt nog altijd onwennig bevriend te zijn met haar. Ik dacht al die tijd dat zij de ware was, blijkbaar had ik het mis. Wat weet ik ook? Ik was jong en onervaren in het leven. Alleen Amber heeft het zwaar te verdragen gekregen. Ze viel meteen terug voor me en ik heb haar moeten afwijzen omdat ik dus niet meer op meisjes val.

Ik ben blijkbaar naar haar buik aan het staren en ze pakt mijn hand nu en legt het erop. 'Je kan haar soms voelen.' Mompelt ze stil. 'Oh.' Mompel ik blij als ik het voel trappen. 'Moet vast veel pijn doen?' Grinnik ik als ik haar kant opkijk. Ze schud haar hoofd. 'Het valt goed mee.' Ik blijf lachen als ik het voel trappen en krijg dan een steek door mijn hoofd. Dit is iets wat ik nooit zal hebben. De liefde van mijn leven zal nooit zwanger kunnen worden. 'Hoe gaat het nu met jou en Gillian?' 'Op zen gangetjes.' Grinnik ik en wrijf over mijn achterhoofd. 'Het is vreemd eh?' Zegt ze onhandig. 'Jaaaa best wel.' Lach ik. 'Het spijt me echt Amber.' 'Het is oké Seth. Ik hoop dat je je geluk vind, net zoals ik.' En drukt dan een kus op mijn wang en wandelt dan weg.

Ik hoop het ook Amber. Ik hoop het ook.

Wanneer ik verder wandel is het niet meer zover. Ik moet enkel nog de hoek om en dan ben ik er bijna. Ik krijg een berichtje maar negeer het en loop door en draai om de hoek en ik kan mijn ogen niet geloven. Ik blijf stilstaan en zie dan een jongen van Gillian's gezicht afgaan. Gillian lacht en zwaait hem dan uit. Was ik zo slecht in signalen geven? Ik aarzel om door te stappen en draai me dan om. Zolang hij gelukkig is, ben ik dat ook. Ik steek een sigaret op en wandel dan rustig terug naar Eva's huis.

Perspectief Eva

Ik lig rustig in bad als ik de deur onder hoor open gaan. 'Ik ben in bad!' Roep ik denkend dat het Alex is. Ik hoor hem de trap oplopen en de deur gaat dan open. 'Seth!' Roep ik en verstop me onder het schuim. Ik zie nu dat zijn ogen rood zijn en hij er slecht uitziet. 'Ik was te laat.' Mompelt hij als hij langs het bad gaat zitten. 'Hoezo liefje?' Vraag ik bezorgd en er verlaat een traan zijn oog. Ik pink de traan weg en wrijf over zijn hoofd. Ik herhaal het meerdere keren en hij begint eindelijk rustig te worden. 'Ik verdiende hem sowieso niet.' Mompelt hij en ik schud mijn hoofd. 'Hij is gek van je, hoe kom je hier allemaal bij?' Mompel ik maar hij antwoord weer niet. Ik sta op en neem mijn badjas snel. Wanneer ik uit bad kruip hurk ik voor hem neer. Hij trekt me meteen op hem en ik verlies mijn evenwicht. Hij verstopt zijn hoofd in mijn schouder en het enige dat ik kan doen is hem knuffelen.

Na enkele minuten probeer ik me los te trekken maar hij laat maar niet los. 'Ik moet me echt aankleden.' Grinnik ik. 'Mag ik bij je blijven slapen?' Mompelt hij zwak. 'Tuurlijk liefie, maar ga nu even naar de kamer.' Mompel ik en hij laat me langzaam los. Ik sta recht en steek mijn handen uit. Hij pakt ze vast en ik wrijf dan over zijn wangen. Ik lach maar hij beweegt geen spier. Hij wandelt dan langzaam uit de badkamer en ik kleed me snel om. Wanneer ik in mijn kamer aankom ligt hij al onder de dekens zonder t-shirt. 'Wil je iets drinken?' Vraag ik maar ik krijg geen reactie. Ik wandel dan snel naar onder en trek mijn telefoon uit.

'Hallo schoonheid, mis je me al?'

'Ik heb je hulp nodig.'

'Klinkt serieus?'

'Seth ligt boven in de kamer. Hij is helemaal overstuur en ik krijg er geen woord uit. Hij zegt de hele tijd korte dingen zoals ik ben hem kwijt etc.'

'Oké luister goed schoonheid. Dit zal helpen.' Zucht Alex. Ik luister naar alles wat hij zegt en ik leg dan af. Als ik naar boven ga met twee glazen frisdrank, kijkt hij niet eens op. Ik zet het voor zijn neus en hij kijkt dan kort naar mij op. 'Wil je mijn animal crossing town zien?' Lach ik zijn kant op. 'Mhm.' Mompelt hij en ik zet de switch meteen aan. Ik nestel me voor bed en niet veel later zit Seth langs me. Ik gooi een deken over hem heen en dan zegt hij. 'Ik heb een best leuk nieuw huisje.' Ik begin te lachen en ga dan volledig in op het gesprek.

'Ik pak even mijn telefoon.' Mompel ik en zie dan de berichten op zijn telefoonscherm. Ik zie dat Gillian meerdere keren gebeld heeft en zet zijn telefoon dan op stil. Dit kan wachten tot overmorgen. Ik spring tegen hem op en hij zucht dan. 'Jij zou moeten slapen, het is je grote dag morgen.' Mompelt hij zwak. 'Absoluut niet!' Zeg ik wanneer ik op zijn neus duw. 'Ik kon toch niet slapen dus eigenlijk red je me.' Lach ik dan. Hij laat een korte lach zien en ik zeg dan. 'Wat zag ik daar!!' Hij trekt zijn gezicht weg en ik begin dan te spelen met hem.

We halen beide onze gedachten weg.