The broken badboy

86. Ondankbare klootzak

Perspectief Seth

'Waar the fuck hebben jullie het over?' Vraagt Gillian geërgerd. Eva draait zich om en trekt een denkend gezicht. 'Amber.' Zegt Julia kwaad. 'Wat is er in die drie minuten gebeurd?' Zegt Sem verbaasd. 'Ze is doorgedraaid. De dingen die ze zei waren niet aan te horen en toen we weigerde haar te helpen stuurde ze ons weg.' Zegt Eva nu rustig. 'We mogen het niet weten zeker?' Grijnst Alex. 'Hallooooo! Meisjes drama meneer de badboy!!' Zegt Julia die Gillian en Eva in haar armen trekt. 'Wij gaan roddelen!' Roept Julia nog en ik, Sem en Alex staan daar nu te kijken. 'Waarom mag Gillian het wel weten? Ik ben even gay.' Grijns ik. 'Jij zou het tegen Alex zeggen.' Zegt Sem grijnzend. 'Klopt wel.' Zegt Alex dan. 'Dan gaan wij ook maar iets drinken.' Lach ik. 'Super idee!' Zegt Sem die zijn autosleutels zoekt. 'Fuck, Julia heeft de sleutels.' 'Eva ook.' Zegt Alex dan en Sem loopt hen snel achterna. 'Sukkel.' Grinnik ik. 'Weet jij wat er kan zijn?' Vraagt Alex serieus. Ik schud mijn hoofd en steek mijn handen in mijn zakken. 'Ik heb Amber amper gesproken. Ze bleef zeuren dat ze me terug wil' 'ze verloor net een kind en dat zegt ze tegen jou.' Grijnst hij. 'Exact.' Zucht ik. 'Ze is totaal geobsedeerd met me.'

Perspectief Eva

'Wat is er nu gebeurd?' Vraagt Gillian als Julia begint af te ratelen. Ik wil haar nog stoppen maar ze zei het al. Gillian kijkt haar doorboord aan en ik herken de gezichtsuitdrukking uit de duizenden. We mogen niet tegen elkaar keren, dat maakt alles alleen maar erger. 'Wat denkt ze wel niet.' Zegt Gillian kwaad als hij zijn bier naar achter slaat. 'Jullie nemen haar het te snel kwalijk. Ze verloor net een kind, ze kan waarschijnlijk niet helder denken.' Zucht ik maar ze luisteren niet. 'Zoiets zeg je niet!' Zegt Gillian kwaad en Julia maakt hem alleen maar kwader.

Dit gaat uit de hand lopen.

Het is weken geleden wat er gebeurd is en niemand heeft Amber nog gezien of gesproken. Seth merkt de jaloezie bij Gillian hard op en Julia heeft Amber volledig geblokkeerd uit haar leven. Het is rot om een kant te kiezen dus hou ik me erbuiten. Ik probeer me niet te mengen ondanks ik erbij betrokken ben. 'Hey Eva, heb je even?' Zegt Sem die op de zetel zit. Ik sta op en voel dan een ongelofelijke pijn in mijn maag. Ik wandel rustig zijn kant op en kijk dan naar zijn gsm. Hij vertelt me dingen maar ik voel me alleen maar zieker worden met de seconde dat ik sta. 'Sem ik moet even zitten.' Mompel ik en Seth staat gelijk langs me. 'Je ziet er niet goed uit.' Zegt hij en ondersteunt me. Ik zet me neer in de zetel en voel het dan naarboven komen. Ik loop de kamer uit maar te laat. Ik spuw de kamerplant bak helemaal vol. 'Niet de plant!' Zegt Sem als Seth achter me staat en mijn haren achter uit houdt. Hij wrijft over mijn rug en ik begin helemaal te rillen. 'Ik voel me echt niet goed.' Mompel ik en Seth trekt me dan op. 'Ga even liggen.' Zegt hij en legt me in de zetel. Sem gooit een deken over me en zet een emmer naast me. 'Ze heeft ook koorts.' Zegt Seth die zijn hand op mijn voorhoofd legt. 'Dokter bellen?' 'Misschien eerst even afwachten.' Mompelt Seth dan. Ik sluit mijn ogen en val dan meteen in slaap.

Perspectief Seth

Eva ligt al de hele dag op de bank en heeft inmiddels al drie keer overgegeven. Ik maak haar een bouillon soepje zodat ze misschien beter word. Sem komt terug van de winkel en wandelt dan naar Eva. 'Eva, ik heb wat voor je.' Mompelt hij en geeft haar dan een zwangerschapstest. 'Sem.' Zeg ik hoofdschuddend. 'Sorry maar ze heeft alle symptomen, plus het kan geen kwaad.' Ik sla op mijn voorhoofd wanneer Eva de doos aanneemt en richting de wc wandelt. 'Je bent echt rot.' Zeg ik en zet de soep van het vuur af.

Samen met Sem zit ik ongeduldig op de zetel. We zijn beide zenuwachtig en hopen natuurlijk op een kindje. 'Ben je bijna klaar?' Roept Sem ongeduldig als Eva uit de wc komt. Ze kijkt ons heel verdrietig aan en zegt dan. 'Het is positief.' En begint dan breed te lachen. Sem schreeuwt het uit en ik trek haar in een knuffel. 'Geweldig nieuws.' Grijns ik en Alex komt dan binnengelopen. 'Ik heb precies iets gemist.' Grijnst hij. 'Jullie zijn zwanger!' Roept Sem nu zijn kant uit en hij kijkt totaal geshockeerd naar Eva. Hij kijkt een stuk minder blij en Eva merkt het nu ook. 'Ben je niet blij?' Zegt ze maar hij reageert niet. Eva zucht teleurgesteld en loopt dan naar boven. 'Eva.' Mompelt hij haar na maar doet verder niks. 'Wat was dat!' Roept Sem het nu uit. 'Dit is het beste wat jullie kon overkomen.' Vervolgt hij. 'Ik kan toch geen vader zijn!' Zegt Alex bod en doet zijn jas uit. 'Of wil je niet?' Vraag ik streng. 'Nee dat ook niet, ik ben te jong voor kinderen en ik moet al Eva beschermen zo een klein fragiel ding hoef ik niet.' Zegt hij kwaad.

'Het is nu toch te laat.' Zegt Sem uitdagend en Alex zegt nu koud. 'Het kan nog altijd weg.' 'Wat the fuck!' Roept Sem kwaad en maak een vuist met zijn hand. Hij mikt vol op de kaak van Alex en raakt hem hard. Hij kon dit makkelijk ontwijken maar deed het niet. Ik trek nu Sem van Alex weg, die vijandig naar Sem kijkt. 'Waar was dat voor?' Zegt hij nu kwaad. 'Hoe kan je zo gevoelloos praten over je eigen kind!' Roept Sem kwaad. Hij trekt zich los en Alex zegt dan. 'Wie zegt dat het van mij is.' 'Nu krijg je.' Mompelt Sem die zijn kant oploopt maar ik sla Alex zo hard ik kan op zijn kaak. Hij wankelt zelfs en kijkt dan woedend mijn kant op. Ik wil roepen maar blijf doodstil hem aankijken. Ik wandel nu richting de trap. 'Eva! We gaan!' Roep ik en Eva komt dan langzaam naar onder. 'Je blijft geen seconde bij dit stuk vuil!' Roep ik en trek haar mee in mijn auto.

Hij houdt Eva haar arm nog vast en ze zegt dan. 'Ik laat het niet wegnemen, al moet ik het alleen opvoeden.' 'Het kind zal nooit alleen zijn, wij zorgen er wel voor.' Zegt Sem en slaat de deur dicht van de auto. 'Jij gaat goed nadenken hoe je alles net verpest hebt in je relatie!' Roept hij nog kwaad en stapt dan in. 'Fuck.' Roept Alex nog maar we rijden al weg. Ik kijk naar Eva maar ik kan geen woorden vinden om haar te troosten.