The broken badboy

19. Hopeloos verliefd

Perspectief Alex

Ik open mijn ogen en voel een lichaam dichter op me kruipen. Als mijn zicht minder wazig is en ik Eva zie moet ik alleen maar lachen. Een zucht komt uit haar mond en opent haar ogen dan ook. Verbaasd kijk ze me recht in de ogen en zucht dan weer. 'Hoe ben ik hier beland?' Mompelt ze wanneer ze naar haar hoofd grijpt. 'Je had een paar glazen teveel op.' Lach ik uitdagend.

Ik steun op mijn arm waardoor Eva nog dieper in de kussen zakt. Een lach sieren onze gezichten en we hebben weer oogcontact. Voor de eerste keer lach ik in de plaats dat ik overdreven grijns. Ze legt haar hand op mijn wang en veegt iets van mijn gezicht met haar duim. 'Mijn mascara hangt zelfs op je gezicht' grinnikt ze. 'Alsof jij er zoveel beter uit ziet' reageer ik overdreven. Ze lacht sarcastisch en veegt onder haar ogen. 'Ik lijk waarschijnlijk op een panda.' Reageert ze overdreven dramatisch met haar gezicht in haar handen geplaatst. Ik lach en zeg 'dan toch wel de mooiste panda.' Met een verbaasd gezicht kijkt ze me aan en lacht dan. 'Wie ben jij en waar is Alex dutois aka badboy van school.' 'Die is op vakantie, nu zit je opgescheept met mij.' Kaats ik terug en leun naar haar.

Ze valt terug in de kussens en lacht. Haar lach is zo aanstekelijk dat ik ook moet lachen. Ze wrijft door haar ogen en kijkt dan snel naar de klok. Na het uur grondig te inspecteren laat ze haar hoofd weer neervallen. Haar haar valt voor haar gezicht in en ziet er niet uit. Ik haal de wilde plukken meteen weg en lach van het uitzicht. 'Wil je iets samen doen vandaag?' Zeg ik wanneer ik de laatste pluk achter haar oor doe. Ze bekijkt me eerst aarzelend aan maar knikt dan toch instemmend. 'Ik ga douche.' Mompelt ze dan en kruipt uit mijn greep. Ik laat het toe en ze wandelt naar de badkamer. Ze sluit de deur en glimlacht nog is.

Na een halfuurtje wachten komt ze de badkamer vrolijk uit. Ze zet haar zonnebril nog op en dan maakt ze een gebaar dat ik kan. Met een kreun sta ik op en slenter naar de badkamer.

Mijn haar ligt verward en mijn kleren van gisteren heb ik nog steeds aan. Ik fris mezelf snel op en voel me krachtiger.

Sinds dat ik bij Eva ben voel ik me softer maar tegelijkertijd ook sterker. Ze geeft me kracht maar is ook een zwakte. Mijn liefde voor haar valt niet meer te beschrijven en ik zou mezelf opofferen voor haar. Dit gevoel heb ik nog nooit eerder gehad en het voelt best geweldig.

Na het poetsen van mijn tanden been ik naar de kamer. Geamuseerd kijkt ze naar me en zegt 'wat gaan we doen vandaag?' Ik haal mijn schouders op en kijk haar aan. 'Alles wat je maar wilt!' Grijns ik breed. 'Verras me!' Lacht ze. Mijn grijns wordt nog breder na deze woorden. En ik heb de perfecte date al in gedachten. Als ik naar haar outfit kijkt klopt hij bij de date. Gewoon losse kleren.

Ik ga voor haar staan en rijk mijn hand haar kant uit. Ze pakt mijn hand en samen wandelen we uit het hotel. Ik sein op een taxi die onmiddellijk stopt. Geamuseerd kijk ik haar aan en zeg het adres tegen de chauffeur. 'Waar gaan we naartoe?' Vraagt Eva nieuwsgierig. Ik doe mijn handen in de lucht en bekijk haar met een grijns. Ze draait haar hoofd dan naar het raam en blijft kijken.

Wanneer de chauffeur stopt betaal ik en stappen we uit. 'Paintballen serieus?' Zegt met een wenkbrauw opgetrokken. 'Geloof me je gaat het geweldig vinden.' Lach ik wanneer ik voorbij haar loop. Al snel volgt ze me naar de kassa. Ik betaal alles en samen doen we de outfits aan. Ik duw het geweer in haar hand en dan gaan we ieder op een andere spot beginnen. 'Dat de beste mag winnen!' Zegt Eva nog uitdagend wanneer ik naar mijn spot wandel. 'Ik dus' grijns ik nog voordat ik verder stap.

Perspectief Eva

Voor de allereerste keer heb ik een paintball geweer in mijn handen. Ik bekijk het nog is grondig voordat het signaal gaat. Ik loop de donkere kamer in en loop naar een muur en bekijk hoe het wapen werkt. Wanneer ik voetstappen hoor spurt ik een andere kant uit en wring me door verschillende weegjes. Ik stop dan en luister goed. Ik zie een verhogend spot en kruip erin. Via de lader probeer ik geluidloos omhoog te klimmen. Wanneer ik door het raampje kijk zie ik Alex naar de spot sluipen. Ik richt mijn geweer op hem en hou mijn adem in en schiet dan. Bam! 'Raak!' Roep ik. 'Godverdomme Eva!' Roept hij geamuseerd terug. Hij weet waar ik zit en loopt naar de ladder. Hij kent dit domein. Ik kruip door het raampje en spring terug naar de diepte. Ik kom goed neer en sprint weg. Alsof ik hier niet was. Ik laat me neer glijden tegen een muurtje. Adrenaline giert door mijn lichaam. Ik probeer mijn adem snel onder controle te houden zodat Alex me niet hoort. Maar te laat ik voel twee raken klappen tegen mijn lichaam opkomen. 'Nee!' Roep ik en loop weg. Maar ik loop recht tegen een lichaam op. Verbaasd kijk ik op en zie een man met een muts over zijn hoofd naar me kijken.

Mijn ogen vergroten en ik wil weglopen maar te laat. De man heeft me vast en de andere grijnst. 'Ik wacht al heel de dag hierop!' en hij laat zijn wapen vallen en trekt zijn broek open. 'Alex!' Roep ik zo hard ik kan maar weet dat hij er niet in zal trappen.

Een uitweg flitst door mijn hoofd en ik doe meteen zoals ik het zag. Ik pak mijn wapen en schiet een paar keer in zijn ballen. Hij valt neer met een luide kreun. Daarna druk ik de achterkant van het wapen tegen de neus van de persoon achter me en schiet een paar keer op zijn borstkast waar bescherming is.

Daarna sprint ik snel weg en hoor nog iemand roepen. Tranen vullen mijn ogen maar ik laat me niet kennen. Ik klim snel de spot in en richt mijn wapen naar de opening. Het is een lange tijd stil. Ik heb het gevoel dat ze doorzijn en kijk zo snel ik kan of ik iets zie. Ik hoor net twee mannen mompelen en voorbij wandelen. 'Onze baas doet ons wat als hij weet dat we het meisje niet hebben verkracht!' Roept de ene naar de andere. Tranen vullen mijn ogen weer maar ik negeer ze. Ik moet Alex vinden. Waar is hij zelfs? Ik kruip via het raampje als alles veilig lijkt en sprint dan naar een muurtje.

Ik ga verschillende wegjes in en stop bij een kruispunt. Deze keer kan ik gezien worden dus moet ik zeker zijn dat alles veilig is. Ik wil net om de hoek kijken als een hand op mijn mond wordt geplaatst en naar achteren getrokken wordt. Hysterisch sla ik alle kanten op totdat ik zie dat het Alex is. Hij doet een teken dat ik moet zwijgen en trekt zijn hand dan van mijn mond.

'We moeten hier zo onopgemerkt mogelijk zien weg te komen. Ze zijn met 4 binnen en er staan er twee aan de grote deur dus gaan we naar de kleine uitgang waar niemand staat.' Ratelt hij snel af. Ik knik kort en dan volg ik hem.

We lopen zowat voor ons leven en proberen zo stil mogelijk te verplaatsen. Ze hebben ons niet door en we geraken geluidloos weg. Ik adem is diep als ik buiten zit en de wind in mijn gezicht voel. 'Dat was intens.' Zucht ik en hij lacht dan naar me. 'Inderdaad' mompelt hij dan terug. 'Maar je bleef rustig.' Ik knik kort en trek de bescherming van mijn lichaam en leg het wapen langs me neer. 'Gaan we misschien gewoon naar de Starbucks?' Zeg ik grappend. Met draaiende ogen knikt hij en trekt dan ook zijn bescherming af. 'We gaan.' Mompelt hij dan en samen lopen we naar de grote weg. We nemen snel een taxi en rijden naar de Starbucks. De hele rit is het stil door het gebeuren. Waarom moesten ze mij hebben? Door mijn vader? Of door Alex? Ik slik is na de gedachtes. Dat kan niet. Waarom zouden ze mij pijn doen als ze Alex willen? 'Ik hou echt van je' de woorden van een paar dagen geleden schieten door mijn hoofd. Ik snap het allemaal. Toch het deel wat ik ermee te maken zou kunne hebben.

We stoppen voor de Starbucks en na het betalen stappen we weer uit. We kopen ieder een koffie en zetten ons voor elkaar. Het is nog altijd oorverdovend stil. Maar hij glimlacht schraal deze keer. 'Je was moedig Eva.' Zegt hij opgelucht. Ik haal mijn schouder op en kijk diep in zijn ogen. De emoties in zijn ogen lijken dof en moeilijk te begrijpen.

Hij weet zelf niet wat hij moet voelen. Wat ik ook wel kan begrijpen. Want het was echt intens.

We wandelen samen de Starbucks weer uit en gaan naar het strand. 'Waarom vergeten we de laatste 2 uur niet gewoon en doen rustig verder met onze date.' Lach ik blij.

'Het is dus een date ?' Grijnst Alex.

Ik voel mijn wangen al snel rood kleuren en kijk dan naar onder. 'Ik Umhh umhhh' mompel ik nog maar weet niet wat antwoorden. Ik voel Alex' handen in mijn zijn en mijn hoofd gaat terug omhoog. Ik kijk recht in zijn prachtige blauwen ogen. Hij lacht lichtjes en kijkt dan diep in mijn ogen. Het enige waar ik nog naar omkijk is hem. Mijn volledige concentratie is gefocust op hem en de zijne op mij. Onze gezichten gaan dichter naar elkaar. En de laatste beetje ruimte tussen onze gezichten verdwijnt. Daarna voel ik zijn zachte lippen zo zacht en teder op de mijne. Alsof ik breekbaar ben. Ik ga helemaal op in de kus en onze kus wordt intenser. Dieper. Lustiger. Na een tijdje vraagt zijn tong om toestemming en krijgt die meteen. We genieten volledig van elkaar en het maakt niet meer uit wat er rond ons gebeurt. Even trekt hij zich van mij weg en zegt dan gemeend 'ik hou van je!' 'Ik ook van jou' zeg ik voordat ik mijn lippen weer tegen de zijne duw. Alle emoties barsten open en als vuurwerk verspreidt het zich razend snel. Tintelingen komen door mijn lichaam en rillingen gaan over mijn rug. Ik hou echt van hem en hij weet het. Wij weten het.