The broken badboy

38. Waar is eva?

Perspectief Alex

'En?' Mompel ik achter mijn pistool uit. Volle concentratie kijk ik recht voor me uit richting mijn slachtoffer. Ik raak langzaam aan gefrustreerd door het niet antwoorden en trek de beveiliging weg. 'Ga je het nog zeggen?!' 'Ik kan haar nergens vinden, haar telefoon staat uit en zoek mijn Iphone ook. Via straat camera's zie je alleen maar een kenmerkloos busje dat haar meesleept. Dus ging ik opzoek naar berichten, telefoontjes. En vond toen een bericht en belletje van Gauthier dat ze onmiddellijk moesten afspreken. Sinds toen deed ze zo verdacht. Ook hebben we sinds toen ook geen woord meer gehoord van Gauthier.' Ik ben zo kwaad, kwaad dat ik niet weet waar ze is dat ik 4 kogels door het hoofd ram. Ik leg mijn pistool op het bankje en kijk naar de pop waar zijn hoofd helemaal van is vernield. 'Eva is in gevaar door mij. We moeten haar redden, het moet. Mijn...' stop ik mijn zin en voel nog meer woede naar boven komen. 'Mijn vijand weet dat Eva de zwakke plek is en als we haar niet optijd vinden, is het te laat.' Kim kijkt me in mijn ogen en wrijft door mijn haar. 'Ik doe alles wat ik kan om haar te vinden, maar ongezien de hele verkeerscamera's hacken is moeilijk zonder iemand die op zen minst even goed is als mij..' 'je hebt hulp nodig?' Kim knikt triest. 'Ik weet al iemand, ik zie je vanavond thuis met die persoon.' En samen met mijn geweer wandel ik richting de man. Ik geef het geweer pak mijn klantenkaart en sprint dan vol weg.

'Jonas is zo belangrijk voor me.' Mompelt Eva 'even veel als Seth voor jou. Ik zie in beide jullie ogen hoeveel jullie voor elkaar betekenen.' Ik wrijf tussen de benen van Eva die op mijn liggen en zeg dan. 'Hij is familie.'  'Jonas dus ook, hij is alles wat je maar wil knap, lief, zeer slim, hoogdiploma en een geweldige beste vriend.' Een jaloerse steek komt door mijn hoofd en zegt dan. 'Waarom heb je dan niet met hem?' Nu kijkt ze me met een glimlach aan. 'Omdat hij op jongens valt, en ik hou niet zo van het nerd computer type. En omdat ik ook totaal verliefd op jou ben en op geen enkele manier meer kan stoppen.'  Zegt ze voordat ze een kus op mijn mond drukt. 'Jij bent zo speciaal voor me.'  Ik grijns en kruip meer op haar. 'Ik hou echt van je' mompelt ze nu. En na haar woorden druk ik mijn lippen ruw op de hare.

Ik staar voor me uit als ik een hand op men schouder voel. 'Ik snap dat het moeilijk is.' Zegt kim nu zacht. Ik sla de hand van mijn schouder en ga in de auto zitten en rij volle snelheid weg. Mijn hoofd doet zoveel pijn van al dit denken maar het enige dat ik nu kan doen is, kim haar hulp geven om mijn meisje te redden.

Na een uurtje vol doorrijden kom ik aan in zanddorp, een klein stadje ver van ons. Ik zet mijn auto op een parking. En wandel dan richting het park. En zoals gewoonlijk zit ie daar. 'Jonas!' Zeg ik met een donkere stem. Hij kijkt op en zijn vrienden ook en hij glimlacht. 'Hey Alex.' Mompelt hij en staat dan op. Hij wandelt richting mij en ziet dat er iets is. 'Is er wat met Eva?' Ik kijk hem diep in de ogen en knik dan. Hij wandelt terug en neemt zijn spullen en loopt dan voorbij me. 'Waar wacht je op? We vertrekken nu naar haar!' En breekbaar wandelt hij dan naar mijn auto. Ik neem een snelle pas en ga dan zitten in de auto. 'Ik wist dat er iets mis was, ze negeert mijn berichten al sinds eergisteren.' 'Ze is.. ik leg het je uit als we thuis zijn.. we hebben je hulp nodig.' Zeg ik zuchtend en zie dan de bezorgde blik van Jonas. 'Rij dan!' Zegt hij gefrustreerd en ik neem dan vol gas en vertrek. De hele rit is het doodstil. Het enige wat te horen valt is het gefluit van de wind tegen de auto. Wanneer we dan na een lange tijd rijden aankomen sprint hij vol uit de auto en loot richting het huis met zijn spullen. Hij belt en kim doet dan open. 'Mijn hulp' glimlacht ze en trekt hem binnen. Ik strompel dan ook maar naar binnen en laat hun nu hun werk doen. Kim geeft Jonas allerlei dingen om te doen waar ik niks van begrijp en kijk een beetje wat ze doen. Tussen het computertaaltje in praten ze ook over Eva. Ze droog en bod alsof het hen beide niks doet. 'Hebben jullie al iets?' 'Dit gaat nog even duren, Alex.' Zegt Jonas kill en doet door.

Na uren wachten val ik toch in slaap in de zetel. De enige uren slaap die ik al gehad heb deze week. Eva is al 2 weken weg en na de gruwelijke video beelden hoe ze haar martelen moet ik haar terug brengen. Alleen ben ik bang dat ze dan haar menselijke karakter kwijt is. En ze iemand anders is dan ervoor. Dit is mijn schuld dat ze is meegenomen. Ze willen mij kwetsen niet Eva. Ze willen mij zoveel pijn doen dat Eva hieronder moet lijden. Ik word uit mijn rust gehaald en Jonas zegt dan, die boven me hangt 'We hebben nog een bericht..' ik spring op en loop samen met Jonas naar een computer. Mijn nichtje klikt op de video en ik zie hoe ze nagels in haar lichaam rammen en ze huilt tot haar hart breekt. Nu komt ook de man in beeld. 'Dit is live' zegt Jonas nu en wijst naar het tekentje. 'Iedereen weet hoeveel je van je broer hield. En er altijd van overtuigd was dat hij nog leefde, wel zie hier' en de camera draait naar Gauthier die ondersteboven hangt. 'Het spijt me.' Zegt hij kwetsbaar maar toch nog sterk. 'En niet te vergeten hebben we Evatje ook nog' en de camera schuift nog meer door waar ook eva onderste boven hangt. 'Het word tijd dat nu jij ook weet hoe het voelt om net te laat te zijn' twee mannen snijden net bij de slagader in de nekken een snede. Ze doen nu ook een zak rond Eva en Gauthier nekken en je ziet hoe de lichamen al verzwakken. 'Zoek Alex zoek voor het te laat is' en met een grijns stopt de video. 'We weten al waar ze zijn maar het is streng bewaakt..' zegt mijn nichtje. 'Haal het team, ik neem het busje en zeg dat ze klaarstaan met zoveel wapens dat we heel die bende voorgoed neerknallen.' En met die woorden neem ik het kapmes uit de kast en loop richting het busje.