The broken badboy

76. Soft

Perspectief Alex

'Je mag echt niet weg gaan nu.' Mompel ik tegen Eva en zie dan haar prachtige ogen mijn richting uitkijken. 'Ik ben er nog.' Lacht ze schraal en kwetsbaar. Tranen verlaten mijn ogen en Eva pinkt er eentje weg. 'Huil je nu badboy?' Mompelt ze. Ik snuif mijn tranen op en zeg. 'Er zijn zoveel dingen die ik je wil vertellen daarom moet je blijven vechten. Voor ons! Ja dat hoor je goed sukkel, ik wil met jou samen verder.' Een langzame maar prachtige lach verschijnt op haar gezicht en ze zegt dan. 'Meer wil ik niet.' Ik moet lachen door de tranen heen en zeg dan. 'Blijf dan vechten sukkel. Ik heb je nodig.' En leg mijn hand op haar wang. Ze laat haar hoofd rusten op mijn hand en zucht dan diep.

'ALEX!' Hoor ik in de verte en roep dan 'HIER!' En niet veel later loopt Gillian in. 'Wtf.' Mompelt hij en loopt achteruit tegen de muur. 'Seth?' 'Niet nu!' Roept Seth kwaad en wijst naar Eva. Gillian loopt meteen op Eva af en valt op zijn knieën. 'Wat is er gebeurd? Nee niet nu, we moeten hier weg. De politie is getipt en als ze ons vinden is het te laat.' 'WAT? Zie je niet dat dit onmogelijk is!!' Roep ik kwaad Gillian zijn kant op. Spottend kijk hij mijn kant op en zegt dan. 'Ze gaat mee en als we haar niet teveel bewegen komt alles goed. Ik ken een dokter die dit wel allemaal achter de schermen regelt. Zoek iets waar ze op kan liggen. De auto wacht achter ik blijf bij haar.' Ik zeg niks en volg gewoon wat hij zegt. Het lijkt erop dat hij weet wat hij doet. Ik trek de deur uit de muur samen met Seth en samen leggen we haar erop en lopen via de achterdeur naar de auto. 'Seth?' Zegt Sem verbaasd en kijkt dan naar Eva. 'EVA! Wat is er gebeurd!!' 'Rijden kleine!' Roep ik kwaad en springt dan achter het stuur. Nadat Eva via de koffer in de auto gelegd is en alles klaar ligt rijden we volle snelheid met teveel mensen weg.

Perspectief Gillian

Na een paar kilometer is de sfeer minder intens en laat ik een opluchtende zucht. Samen met Eva die bleker wordt met de minuut zit ik in de kofferbak. Ik knijp voortdurend in haar hand en ze schrikt bijna elke keer wakker. Slapen is gevaarlijk in deze omstandigheden maar mijn ogen kan ik maar niet weghouden van Seth. 'Hoe leef jij nog?' Zegt Sem die via de spiegel naar hem kijkt. 'Vraag het mezelf nog elke dag af.' Mompelt hij kortaf. Ik sla tegen zijn achterhoofd en zeg dan 'we verdienen een uitleg. Wij hebben allemaal in een hel geleefd dankzij jouw "dood"' mompel ik ontevreden met zijn arrogante antwoord.

'Kort samengevat, ik ben levend begraven en terug gevonden door de mannen van Salvatore. Ik leef zelf al jaren in een hel want ik werd elke dag gemarteld en gefolterd door hen. Nadat ik "trouw" aan hem gezworen had, bedreigde hij iedereen te vermoorden als ik maar met 1 iemand contact nam. Hij nam alles van mij af, iedereen en toen jullie Blair kwamen bevrijden waren ze mij aan het folteren. Voordat hij doorhad dat zij weg was werd mijn leven nog erger. Ze dwongen me mijn haren te bleken en jullie levens te verpesten. Maar weet gewoon dat ik alles deed om jullie te beschermen!' 'Yeah right!' Grinnik ik spottend en dan roept Alex. 'Ik geloof je maar ik vergeef je. Ik zou hetzelfde gedaan hebben in jouw plaats.' 'Ik geloof hem ook' mompelt Eva heel rustig en ik leg mijn hand op haar voorhoofd. 'We zijn er bijna Eva, hou vol!' Mompel ik bezorgd. We maken kort oogcontact en ze lacht schraal.

Na een lange stilte rijdt de auto eindelijk de oprit op. Mijn neef, de dokter waar ik over sprak, loopt snel naar de koffer en trekt het open. 'Hey Gillian lang niet gezien.' Lacht hij lief als hij meteen het shirt kapot begint te knippen rond de wonden. 'Dit gaat even pijn doen.' Mompelt hij en trekt het shirt langzaam bij de wonde weg. Eva kreunt van de pijn en knijpt stevig in mijn hand. 'Oke nu dat geregeld is breng haar naar binnen.' Iedereen springt uit de auto en met zen vieren pakken ze Eva weer op en leggen haar op een soort bedje. Samen lopen ze naar binnen en ik blijf even staan. Ik pak een sigaret en steek die meteen aan. Ik voel stress van mijn schouders vallen en laat me dan tegen de auto neerploffen. 'Heb je eentje teveel?' Mompelt Seth die langs me staat. Ik knik en gooi het pakje zijn kant op.

Perspectief Seth

Ik steek rustig de sigaret aan en trek goed op. Opluchtend blaas ik de damp uit en zeg dan 'je moet wel weten dat ik de reden ben dat ze een bijl in der schouder heeft.' Voordat ik Gillian kan aankijken voel ik een harde klap tegen mijn kaak en val dan neer. 'Die verdiende ik wel.' Mompel ik en voel dan een trap in mijn maag. Gillian trekt me op met mijn hemd en zegt dan. 'Voor mij ben je nog altijd even dood.' En gooit me dan terug tegen de grond. Ik spuw bloed uit mijn mond en hoor dan iemand op me aflopen. 'Ik heb genoeg klappen gehad toch bedankt.' Zeg ik arrogant. Als ik opkijk zie ik Alex op me neer kijken. 'Je hebt je goed in de problemen gewerkt zie ik.' Grijnst hij en steekt dan zijn hand uit. Ik grijns terug en neem mijn sigaret van de grond en trek me via zijn hand op. 'Ken je me nou nog niet.' Grinnik ik. Alex lacht en ik kijk hem dan vragend aan. 'Waarom vergeef jij me zo snel?' Vraag ik met mijn hand in mijn zak. Hij zet zijn armen achter zijn hoofd en zegt dan lachend. 'Misschien ben ik gewoon soft geworden door Eva!' Ik grijns door zijn reactie en knik dan. 'Ze is goed voor je.' 'Dat is ze ook, ze doet alles voor me en ik heb haar te vaak gebruikt. Het is tijd dat ik goed voor haar ga zijn.' Ik sla mijn hand op Alex zijn schouder en zeg dan. 'Ze heeft geluk met iemand zoals jij.' 'Tsk, slijmbal.' Mompelt hij wanneer hij me vast neemt en over mijn hoofd wrijft.