80. Ontkennen heeft geen zin

647 21 1
                                    

Perspectief Eva

Ik laat Alex geen seconde los als we met zen alle aan de strandbar zitten. Het is gezellig maar ik heb hem zo hard gemist dat alles me gestolen kan worden. Ik lig tegen zijn arm op naar de groep te staren als hij zegt 'zin in een wandeling?' 'Graag.' Mompel ik en pak meteen zijn hand vast. We wandelen richting het strand waar hij stopt. Hij laat zijn hand op mijn kaak rusten en zegt dan rustig. 'Het spijt me dat ik zo weinig tijd voor je heb.' Ik leg mijn beide handen nu op zijn kaken en zeg dan. 'Het is allemaal goed nu. Ik ben bij je.' Hij trekt me naar zich toe en drukt dan een kus op mijn lippen. 'Je maakt me nog soft.' Grijnst hij. 'Dat ben je al.' Grap ik en hij schud zijn hoofd. 'Ik gooi je in het water eh!' Grinnikt hij. 'Dan word ik ziek!' Zeg ik lachend maar ik loop al weg. 'Niet doen!' Roep ik maar hij volgt me al. 'Ik ben veel sneller.' Grijnst hij en trekt me op zijn schouder. 'Alex niet doen!' Roep ik nog maar te laat. Hij valt samen met me in een gigantische golf. Ik kruip meteen recht en loop uit het water. 'Koud!' Roep ik en val neer voor de voeten van Seth. 'Waarom spring je ook in het water?' Grinnikt hij maar voordat ik kan antwoorden trekt hij me op en gooit me weer bij Alex. Hij grijnst breed en drukt zijn lippen op de mijne. 'Ik hou van je Eva.' Grinnikt hij en ik duw zijn gezicht weg en loop uit het water en slalom me langs Seth weg.

Perspectief Seth

Ik lach nog wanneer Eva wegrent en steek dan mijn hand uit naar Alex. Hij pakt mijn hand en grijnst dan. 'Dat was leuk.' 'Niet haar ding precies.' Lach ik en hij kijkt nu met een oprechte lach mijn kant op. 'Gillian eh?' Grinnikt hij. Ik kijk weg en wrijf over mijn achterhoofd. 'Ik wou het je vertellen.' Mompel ik maar Alex slaat dan op mijn schouder. 'Ik ben blij voor je.' Zegt hij en loopt dan door. Als ik hem nakijk zie ik Gillian staan. 'Ik snap het al.' Grijns ik hem achterna maar hij draait zich niet meer om. 'Ik wou niks onderbreken.' Zegt Gillian die onhandig langs me komt staan. 'Je onderbreekt niks.' Grijns ik zijn kant op en hij draait zijn hoofd weer eens weg. Ik laat mijn vingertoppen onder zijn kaak rusten en draai zijn hoofd gevaarlijk dicht mijn kant op. 'Ben je zo bang me aan te kijken?' Grinnik ik. Hij bloost enorm hard en ik ga nog dichter op hem staan. 'Gelukkig ben je schattig.' Lach ik en laat hem dan los en steek mijn handen in mijn zakken. 'Je doet echt iets met me.' Zucht hij nu eerlijk. Ik kijk op en hij gaat onhandig door zijn haren. 'Ik kan mijn grote mond niet opentrekken tegen je en het is zo vervelend.' Zegt hij kwaad. 'Ik vind het wel leuk. Je kan nooit antwoorden en ik kan doen met je wat ik wil.' Grijns ik zijn kant op. 'W- wat?' Mompelt hij en ik trek hem onder mijn arm. 'Je bent schattig sukkel.' Grijns ik en samen wandelen we terug naar de groep.

Maanden later

Perspectief Seth

Ik wandel de keuken in als Eva aan het koken is. Ik hang over haar schouder en kijk wat ze aan het doen is. 'Wat maak je?' Mompel ik en ze gaat dan door mijn haren. 'Rijst met kip, wil je ook?' 'Ja lekker ik wil wel een bord.' Grijns ik. 'Top dan dek jij de tafel.' Zegt ze lachend. Ik zucht en pak dan de borden maar uit de kast. 'En hoe is het met jou en Gillian nu?' Vraagt ze nieuwsgierig. Wat best een goede vraag is want ik weet het zelf niet. Ik heb hem even niet gesproken en het lijkt alsof hij minder interesse in me heeft. Misschien ben ik ook gewoon de schuld daarin maar dan moet hij dat eerlijk zeggen. 'Ik denk niet dat het iets gaat worden.' Mompel ik nu. Ze draait zich geschrokken om en zegt dan. 'Hoezo niet?' 'Hij lijkt ongeïnteresseerd.' Antwoord ik en zet de tafel klaar.

'Eten is klaar!' Roept Eva naar boven als Sem naar onder sprint. Ze heeft niks meer gezegd over Gillian en ik zet me dan op een stoel. 'Ligt het aan jou of hem?' Vraagt ze met samengeknepen ogen. Ze weet blijkbaar meer en ik wijs haar kant op. 'Wat weet jij!' 'Niks!' Roept ze uit en ik knijp nu mijn ogen samen. 'Is hij naar jou geweest!' Zeg ik kwaad als ik rechtsta. 'Nee! Ik weet niks!' Roept ze niet overtuigend. Ik kruis mijn armen en zeg dan. 'Dan dump ik hem gewoon, klaar met al de drama!' 'Nee! Dat mag niet!' Roept ze nu uit. Ik trek mijn wenkbrauw op en ze zet zich nu neer. 'Ik ga je niet zeggen wat hij me verteld heeft maar ik geef je één goede raad, Seth.' Zegt ze serieus. Ik kijk naar Sem en die trekt zijn schouders op. 'Ik was er niet bij.' Mompelt hij en vult dan de borden op. Ik kijk naar Eva en ze zegt dan 'stop met zo met hem te spelen. Hij heeft me dat niet gezegd maar ik zie het zelf ook. Je durft zelf niet in de relatie te gaan.' Zegt ze wijzend mijn kant op. 'Ik ben niet bang van een relatie.' Grinnik ik. 'Waarom zet je dan de volgende stap niet?' Zegt ze uitdagend. 'Omdat ik merk dat hij geen interesse meer heeft.' Zeg ik kwaad terug. 'Ben je bang voor de seks?' Zegt Eva nu en Sem spuwt zijn eten uit. 'Ik ben aan het eten ja!' Roept hij. 'Ik ben niet bang voor de seks Eva, ik heb het al gedaan.' Grijns ik haar kant op. 'Is Gillian niet goed genoeg?' Zegt ze kwaad.

Ik verlies mijn geduld en sla op de tafel. 'Waar moei jij je eigenlijk mee!' Roep ik kwaad. 'Met mijn twee beste vrienden die elkaar zo kapot aan het maken zijn!' Roept ze terug. 'Ik zet de volgende stap niet omdat Gillian te perfect is voor me! Ik weet niet hoe het voelt om verliefd te zijn en hij laat me dingen voelen wat ik niet begrijp! Ik hou van hem oké! IK HOU ZIELSVEEL VAN HEM!' Roep ik wijzend haar kant op. Ze kijkt me met grote ogen aan en ik val dan neer op mijn stoel. Ik heb net bekend aan Eva wat me dwars zit zonder dat ik het zelf doorhad. 'Ik haat jou!' Mompel ik en begin te eten. 'Je zou em moeten bellen.' Mompelt ze maar ik negeer haar. 'Hoe gaat de trouw?' Zegt Sem nu. 'Ik ga morgen mijn jurk afhalen en morgen is de dag eh.' Zegt ze blij. 'Waar is Alex dan?' Mompel ik met een volle mond. 'Hij blijft slapen bij Kim omdat hij geen ongeluk wil.' Grinnikt ze. 'En ze heeft zijn pak ofzoiets.' Vervolgt ze.

'Morgen is eindelijk de dag. Mijn kleine Eva word groot' grijns ik haar kant op. 'Het werd tijd, ze verdient het!' Zegt Sem nu en Eva bloost van de woorden.

'Ik ben zo gelukkig door jullie!' Roept ze uit.

The broken badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu