The broken badboy

60. Oh Julia

Perspectief Sem

'Waarom blijf je jezelf toch op het spel zetten voor je broer. Hij verdient je niet, je bent er altijd voor hem en kijk wat het je brengt.' 'Op het moment een bloedneus.' Zeg ik grijnzend Julia haar kant op. 'Ik snap dat bloed dikker is dan elke fout die hij maakt maar je laat jezelf meeslepen in zijn pijn.' Zegt Julia nu triest. Ze veegt het bloed weg en gaat dan door mijn haren. Mijn krullen vallen warrig terug en ik probeer ze snel terug in model te duwen. 'Hij is mijn broer Julia.' Mompel ik dan. 'En op het moment helpt hij me extreem goed. Nu zit een mooi meisje me te verzorgen meer wil ik niet.' Ze lacht mijn kant op en zegt dan. 'Je hoeft niet speciaal een bloedneus te laten slaan hiervoor.' Ik grijns en trek haar dan op me. Ze gaat op me zitten en focust zich vooral op het verzorgen. Wanneer ze doorheeft dat ik haar aanstaar lacht ze verlegen. Ze komt dichter naar me toe en net wanneer onze lippen elkaar willen raken loopt Bram binnen.

'Bro!' Roept hij. 'Het is dus echt waar, je broer heeft je gewoon een bloedneus geslagen!' Julia kruipt van me af en gooit de doekjes weg. Ik maak gebaren naar Julia en hij trekt zijn handen onschuldig op. 'Sorry.' Zegt hij in gebaren taal. 'Ja hij was weer eens ja. Zichzelf.' Grijns ik dan. 'Laat Alex toch, hij is altijd een moeilijk geval geweest.' Grijns Bram nu. 'Inderdaad, hij maakt het graag mensen moeilijk om van hem te houden. Misschien daarom dat Eva niet meteen voor hem ging. Ze verdient ook wel beter vooral nadat hij het nu met Amber heeft gedaan. Arm ding, ze voelt zich vast alleen maar net zoals Alex duwt ze iedereen weg die om haar geeft. Ik heb haar alweer bijna een week niet meer gesproken, ze is gewoon zo bezig met hem.' Rattelt Julia af. Bram en ik zien Eva binnenkomen maar krijgen Julia niet stil. 'Julia.' Roept Bram nu 'genoeg!' En wijst dan naar Eva die haar vol verbazing aankijkt. 'Omg sorry ik bedoelde het niet zo!' Roept Julia helemaal overstuur. 'Jullie hebben gelijk.' Zucht ze en kruipt dan in mijn armen. Ik probeer haar te troosten maar ik heb er de woorden niet voor. Niemand heeft er de woorden voor. Het is niet makkelijk om een beste vriendin en je ware liefde op hetzelfde moment kwijt te spelen.

Perspectief Alex

Ik sta voor mijn kluisje te staren als Amber langs me komt staan. 'Ben je oké?' 'Kan je oprotten!' Snauw ik. 'Het is jouw fout dat ik in deze rommel zit!' 'Ben jij dan het enige slachtoffer?! Iedereen noemt me nu een slet en een backstabber!' 'En je bent beide.' Snauw ik en loop dan door. Op momenten als deze heb ik nood aan Seth. Hij wist altijd raad te geven en de situatie te verzachten. En dat is precies wat ik ga doen. Ik loop de school uit met een woede vlaag en rij volle snelheid weg.

Wanneer ik eenmaal stop loop ik de bloemist vol woede binnen. 'Alex? Moet jij niet op school zijn?' Zegt de moeder van Seth. Ik ben zo boos dat ik niet durf te praten tegen haar. Ik wil haar totaal niet afsnauwen. Ze ziet dat ik overstuur ben en geeft me dan een roos. Ze legt haar hand op mijn kaak en zegt dan 'het is voor iedereen een moeilijke dag. Ga maar met hem praten.' Ik lach schraal en trek haar in een knuffel. 'U bent het dichtste van een moeder dat ik ooit gehad heb.' Mompel ik nu. 'Dat weet ik Alex.' Ze veegt over mijn rug en sust me met haar woorden. Wanneer ik volledig ben afgekoeld loop ik met de roos terug naar buiten. Ik adem eens diep als ik richting het kerkhof wandel. Het is nog altijd moeilijk en het lijkt elke keer opnieuw alsof mijn hart stopt met kloppen. Als ik stop voor zijn graf leg ik de roos erop. Ik grijns en veeg mijn traan weg. 'Je zou nu zeggen dat ik niet sentimenteel moet doen.' Mompel ik dan. 'Maar man, het is moeilijk zonder je en ik heb me weer in grote problemen genesteld.' En lach dan. 'Zoals altijd eigenlijk.'

Perspectief Sem

'Eva is met Bram mee. Hij ging haar kalmeren.' 'Dat doet hij ondertussen al 17 jaar.' Grijns Julia die in de zetel zit. 'Al iets gehoord van je broer?' 'Nopp, maar ik verwacht er niet veel van.' Zeg ik uitgeput en val dan neer in de zetel langs Julia. Ze kruipt tegen me op en zegt dan 'eindelijk rust.' Ik knik instemmend mee en sluit mijn ogen voor een paar minuten, Julia doet hetzelfde.

Ik word wakker van een klap tegen mijn hoofd en kijk dan op. 'Je komt dan toch nog.' Grijns ik Alex zijn kant op. 'Ik was naar Seth zijn graf gegaan. Ik had tijd nodig.' Mompelt hij nu kwetsbaar. Ik leg mijn arm over de leuning en maak nu ook Julia wakker. 'Hoe voel je je nu?' Hij gaat door zijn haren en zet zich dan op een kruk. 'Uitgeput en vooral eenzaam.' 'Hij zou zo trots op je zijn.' Zegt Julia nu. Ze stapt op hem af en legt haar hand op de zijne. 'Ik ken je al vanaf het begin van je badboy periode en je bent zoveel beter geworden. Je bent meer een mens geworden en dat is waar jezelf zeer trots op mag zijn.' Hij lacht naar Julia en zegt dan 'je hebt een leuke vriendin.' 'Ze is men vriendin nog niet.' Mompel ik onhandig. 'Nog niet nee.' Grijnst ze dan. 'Ik moet door jongens!' Zegt ze als ze haar jas aandoet. 'Succes met Eva terug te winnen.' Knipoogt ze naar Alex. Ze gaat ruw door mijn haar en geeft me dan een kus op de wang. 'Slaapwel slaapkop.' En loopt dan door. Ik kijk haar met de grootste lach na en bijt op men lip. 'Is ze niet geweldig?' Grijns ik Alex zijn kant op. 'Jullie verdienen elkaar.' Knikt hij instemmend. Ik val neer in de zetel en zeg veel te blij 'ze is zo perfect en ze wil met mij! Waaajowwwww!' Alex begint luidkeels te lachen en zegt dan 'niet te verliefd worden eh.'