The broken badboy

21. Geëxecuteerd door een snitch?

-1 jaar geleden

Perspectief Alex

Met mijn wapen open ik zachtjes de deur en kijk niet te opvallend naar binnen. De ruimte is leeg en ik loop naar de volgende. Andro loopt achter me en dekt me.

We waren al 7 maanden opzoek naar de dader die onze drugs had gestolen. Via Andro kwamen we via de locatie waar de vijand onze drugs verborg. Ik herkende het logo gelijk toen we aangereden kwamen. Ik wou mijn vader verwittigen voordat ons iets overkwam maar Andro overtuigde me om dit op ons tweeën te doen. Om vader trots te maken.

We benen naar de volgende deur als een schot wordt gelost. We schuilen meteen onder een tafel in en Andro kruipt naar de andere kant. Het is een tijdje stil als er weer een schot wordt gelost. Deze keer hoorde ik de kogel langs me heen vliegen. Ik richt mijn wapen naar waar er geschoten wordt en kijk goed. Ik zie een meisje met blond bruin haar staan met een jachtgeweer. Ik spring op en wil een schot lossen wanneer een kogel mijn been doorboort. Ik val neer en een enorme kreet verlaat mijn mond. Ik onderdruk de pijn en kijk op. Ik zie Andro met het wapen in zijn handen naar mij wijzen. 'Verrader!' Roep ik kwaad en graai naar mijn schotwonden. Ik voel hem mij tegen de grond duwen. De koude vlakte verlamt mijn gezicht.

Twee mannen sleuren me naar hun cel en gooien me erin. Ik knal hard tegen de muur aan en mijn lichaam voelt zwak. Ik kuch en kreun als ik wil rechtzitten.

Perspectief Seth

Ik sprint naar de oude loods samen met Leo en fabian. Alex had een stille oproep gedaan en iedereen weet wat dat betekent. We staan achter een paar vatten te kijken hoe we zo stil mogelijk weg kunnen. 'Holy shit!' Mompelt Leo kwaad 'Alex zit diep in de nesten.' En wijst naar het logo. Ik bel snel versterking en sluip naar binnen. Zo geluidloos mogelijk kruipen we naar binnen opzoek naar een spoor van Alex en Andro.

'Volgens mij komt onze koper om 4:00 s'nachts.' Horen we een bekende stem mompelen. Ik kruip richting het geluid en zie uiteindelijk Andro staan met een meisje. Er staan nog wat anderen bij en ik gooi snel een blik naar de muren. 'We moeten klaarstaan als onze baas aankomt. Hij wil discipline zien' zegt het meisje crue en draait goed heupwiegend naar ons en stapt. Ik kruip stil weg en ze merkt me niet op. Ze blijft net langs me staan en zegt 'vergeet niet dat je vriendje er nog is eh?' Ze loopt door en al snel volgt Andro haar na. Wanneer ze uit het zicht zijn spring ik op naar de twee jongens. Ze schrikken van de onverwachtse aanval en ik knal een kogel door een van de twee. 'Waar is Alex?' dreig ik zijn kant uit. De jongen die nu langs zijn vriend staat kijk emotieloos naar me. Ik knal nog een kogel door zijn vriend zijn been en hij mompelt dan kwaad. 'In de bunker buiten!' Een grijns siert mijn gezicht en ik schiet nog een kogel naar zijn linkervoet. 'De volgende is door je hoofd' zeg ik crue en been naar de bunker wat verder weg.

Ik storm binnen en zie een deur op slot. Ik schiet er een hoop kogels tegenop zodat we binnen kunnen. Ik zie Alex grijnzend naar me kijken en help hem recht. Leo die achter me aankomt mompelt 'heftig dat schot in je knie' en blik naar de wonde. Alex mompelt wat terug maar fabian onderbreekt hem snel. 'Geen tijd voor theekransje we moeten gaan!' En met die woorden maken we dat we wegkomen.

Wanneer we bijna aan de poort zijn valt die dicht. 'Speeltijd is over!' Zegt een dreigende stem achter ons. We draaien ons alle in rukken om en zien hetzelfde meisje als daarna. 'Lies rot op!' Zegt Alex duister. Haar ogen staan nu gevaarlijk naar Alex. 'Je zou beter je mond moeten houden Alex want papa is nog niet klaar met jou gedrag.' Dreigend trekt ze haar wapen omhoog en wijst ermee naar ons. 'Gelukkig hadden we Andro om jouw dwaze plan te kunnen onderscheppen of we zaten nu in de shit!' Ze laad haar wapen en richt naar het hoofd van Alex. 'Genoeg lies!' Roept een duistere stem waardoor lies meteen opschrikt en achteruit stapt en het wapen neerlegt.

'Alex' mompelt dezelfde stem. 'Wat een aangename verrassing'
Vanuit een schaduw zie je een groot gedaante onze richting op lopen. Hij stopt net voor de grens van schaduw en licht. Je kan hem horen grinniken en praat dan verder. 'Alex Dutois, Seth of beter gezegd Antoine boffé, leonardo froyen en niet te vergeten Fabian Vanroy. Het perfecte vriendengroepje dat de vuile klusjes van papa opknapt.' Grinnikend stapt hij nog een stap naar ons toe. 'Jullie willen niet dat ik de vijand wordt. We kunnen een overeenkomst maken.' 'Och hou je bek! Snakes zoals Andro kun je niet vertrouwen dus jou ook niet' sist Leo het uit.

Er valt een enorme stilte. 'Dan hebben jullie erom gevraagd, neem ze mee en executeer ze in de club. De jongens hebben wel zin in wat vermaak.' Grinnikt hij weer en stapt weg. Voordat ik nog maar mijn wapen kan aanraken, schiet iemand langs achter een pijltje in mijn nek. 'Godverdomme nee!' Mompelt Alex nog en valt dan neer. Niet veel later vallen Leo en fabian ook neer. En wordt alles zwart voor mijn ogen.

*

'Wakker worden, ik wil je zien lijden!' Roept een zware stem crue en slaat in mijn gezicht. Snel reageer ik en voel dan dat mijn handen vast hangen boven mijn hoofd. Ik open mijn ogen en zie de andere drie zonder shirt en vol bloed en blauwe plekken hangen. Tot mijn verbazing zie ik er nog het deftigste uit. Hier en daar een schram en een blauw oog. De man slaat hard in mijn maag en ik onderdruk een kreet. 'Nog een laatste wens voordat ik je helemaal in elkaar zal rammen en executeren?'

'Hoe laat is het?'

'Wat?'

'De tijd.. hoe.. laat het nu is?'

De man kijkt stom verbaasd naar me en trekt zijn gsm uit zijn zak. Hij draait het schermpje naar mij en er staat 02:38. Een grijns siert mijn gezicht en vol afschuw kijk ik naar de man. 'Tijd om te sterven' zeg ik sissend met elk woord door mijn tanden. Stomverbaasd kijkt hij me aan en pakt dan een knuppel. 'Ik heb genoeg van jou dwaas' zegt hij en legt de knuppel op zijn schouder. Net wanneer hij wil inhalen, komen er geweerschoten van buiten. In een snellen beweging trap ik de knuppel weg. De man beweegt snel maar niet snel genoeg. Ik pak de ketting waar ik aanhang en met mijn vollen kracht trap ik met beide voeten in de maag van de man. Omdat hij zijn evenwicht verliest valt hij van de kooi af recht op een stoel.

De stoel wordt in enkele seconde verpletterd en de man reageert niet meer. Daarna kijk ik naar de balk waar ik aan hang, ik pak me weer vast aan de ketting en trek me naar boven. Nu zit ik op de balk met mijn armen eronder omdat de ketting klein is. Ik schuif naar het einde van de balk en geef een paar ruwe trappen tegen de iets gescheurde plek. De balk valt na een paar klappen neer en ik val mee. Snel trek ik me los en loopt naar de andere toe.

Met het mes dat ik uit mijn schoen trek peuter ik de sloten open. Ze zijn alle drie slap en bewegen weinig. Ik zie dat de pols van Leo open ligt en een stuk van Alex zijn keel. 'Seth!' Roept een meisjes stem die naar ons toe loopt. Ze begraaft zichzelf in mijn greep en huilt zachtjes. 'Alles Oke?' Zegt ze droogjes en veegt snel haar tranen weg. Ik knik en trek een stuk shirt af. Ik wind het rond de pols van Leo en trek het strak aan. 'Auw man!' Mompelt hij. 'Zeur niet zo' grijns ik.

'Hoe wisten jullie waar we waren?' Zegt Alex met opgetrokken wenkbrauwen. 'Ik was bij Seth en hij zei dat als hij binnen het uur niet terug was ik een nummer moest bellen en zeggen dat Seth in gevaar is en dit geen grap is!' Ratelt ze snel af. Ik druk een kus op haar voorhoofd en lach 'je hebt het geweldig gedaan nichtje' zeg ik vrolijk. Ze lacht blij en knuffelt me nog is.