The broken badboy

14. Gevaar

Perspectief Eva

Met een verbaasde blik kijk ik hoe hij de deur dicht trekt. Ik tril nog een beetje van het hele gebeuren. Ik had nooit verwacht dat hij zo goed kon kussen.

Was dit het nu? Laat hij me nu voor altijd met rust? Of was dit nog maar het begin?

Ik begin te twijfel en trek ondertussen snel kleren aan. Mijn scheenbeen kleurt blauw paars achtig en doet behoorlijk veel pijn. Ik negeer de pijn en trek snel mijn broek aan en het shirt van Alex.

Ik slenter naar buiten waar al een paar jongens staan. Zuchtend plof ik neer op de bank en wacht op mijn vervoer.

Wanneer bijna iedereen door is komt Alex naar buiten. Hij lacht lief naar me en strekt zijn hand naar me uit. Ik pak zijn hand en wandel met hem naar de auto.

Uit mijn ooghoeken zie ik een jongen met zwarte kleren richting ons wandelen. Ik geef er geen aandacht aan en wil net de autodeur open trekken wanneer de jongen mij van Alex weg sleurt.

'Als je me nog een keer achtervolgt dan snij ik je vriendinnetje haar keel over!' Roept de jongen naar Alex.

In een gespannen houding kijkt hij de persoon achter me strak aan. Hij snijdt net op mijn slagader en gooit me voor zijn voeten. 'Dit is nog maar een waarschuwing!' Zegt hij dreigend.

Hij loopt weg en Alex loopt naar mij. Ik voel een duizelig gevoel op komen en mijn handen zitten onder het bloed.

Mijn bloed.

Hij kijkt naar de wonde en duwt er dan zijn trui tegen. 'Hou dit zo tot we in het ziekenhuis zijn.' Mompelt hij en trekt me dan in zijn armen. Hij zet me in de auto en rijdt zo snel hij kan naar het ziekenhuis. Mijn ogen trekken weg in de auto en Alex roept elke keer mijn naam waardoor ik wakker blijf.

Hij loopt met mij in zijn armen naar binnen en roept voor een dokter. Ik voel me zwak en alles wordt me teveel. Snel leggen ze mij op een ziekenbed en rijden ze mij weg. Ik heb Alex zijn hand stevig vast. 'Wees sterk liefje!' Mompelt hij wanneer hij niet meer verder mag. Na zijn woorden is alles zwart en vertrekt mijn bij bewust zijn weg.

Perspectief Alex

Ik laat Eva haar hand los en kijk haar treurig na. Ik draai me om en been zo snel ik kan naar de uitgang.

Ik ga wraak nemen op Sergio.

Ik stap mijn auto in en rij naar huis. Ik storm naar binnen en been naar de bureau van mijn vader. Ik trek de schuif open en trek de geheime lade open. Haal het geweer eruit en ga dan naar de keuken. Ik pak een deftig mes en stap weer in de auto. Ik gooi het langs me in de passagierszit en rij volle snelheid naar Sergio zijn laatst geziende locatie.

Ik bel kim en Seth gelijk op.

Kim: uhhh hallo?

Seth: wat is er bro?

Ik: kim zoek de laatste locatie van Sergio op en Seth ik neem wraak doe je mee?

Kim: wacht wat? Waarom?

Ik: hij heeft de slagader van Eva overgesneden ze ligt nu in het ziekenhuis.

Seth: HIJ DEED WAT?!?! Die Sergio is gek!

Kim: ik stuur de locatie naar je gps.

Seth: bro haal me op! Ik help je!

Ik duw af en rij naar Seth. Hij stapt grijnzend in en we rijden volle snelheid naar Sergio. Eenmaal aangekomen sluipen we het huis in en met een verrassings aanval geven we hem een paar raken klappen.

Hij ligt toegetakeld op de grond en ik haal het wapen naar boven dat ik op hem richt. 'Alex, wat doe je nu?' Roept Seth bijna.

Ik trek Sergio met zijn kraag naar mij toe en duw het geweer tegen zijn slaap. 'Raak mijn meisje nog eens aan en ik schiet al je dode hersencellen uit je kop!' Dreig ik zijn kant uit.

Hij grijnst.

Ik laad het pistool en kijk emotieloos zijn ogen in. 'Oke Oke Oke!' Roept hij dan bang. Bang voor zijn leven.

Deze keer grijns ik. Ik geef hem een rake klap en loop dan weer naar de auto. Seth volgt me snel en ik zet hem thuis af. Hij geeft me een teken en grijnst. Ik doe hetzelfde en rij dan meteen naar het ziekenhuis.

Ik heb nu pas door dat ik tegen hem zei dat Eva mijn meisje was. Zover ben ik totaal niet met haar. Ze heeft mijn hart wel. Maar dat ze me na alles wat ik haar aandeed nog met me wil. Valt serieus af te wachten.

Ik stop voor het ziekenhuis en been meteen naar binnen. Ik vraag het kamernummer en loop ernaartoe. Mijn hart breekt als ik haar zo zie liggen. Ze ligt aan buizen en de wonde is dicht geplakt.

Ik ga langs haar zitten en leg mijn handen op de hare. Ik voel een zacht geknijp en kijk haar dan aan. 'Ik hou van je' mompelt ze en valt dan weer in slaap. Ze is zwak en moe.

Mijn mondhoeken krullen omhoog na haar woorden. Ik fluister zo stil dat het bijna niet verstaanbaar is. 'Ik ook van jou.'