The broken badboy

33. Hallo vreemdeling

Perspectief Eva

Ik doe mijn haren snel in een dotje en kruip in bad. Alex doet een teken en ik ga meer naar voren. Nu kruipt hij achter me in en leg ik me op zijn borstkast. Hij streelt me over men schouders en masseert dan rustig. 'Je bent nogal gespannen.' Mompelt hij. Ik haal men schouders op en sluit men ogen. 'We zijn zo dicht bij hem..' 'geef het wat tijd hij ziet het wel in.' Zegt Alex rustig. 'Desnoods ga ik 5 jaar lang alle familiefoto's door met hem' een grijnsje verschijnt op men gezicht en ik ontspan me. Ik begin te genieten van zijn vingers over mijn schouder en voel me minder gespannen. Maar mijn rust wordt al snel verstoord door mijn gsm. Ik sta snel op en pak men gsm en zie dan Gauthier zijn naam op het scherm staan, verbaasd laat ik het aan Alex zien. Ik neem daarna snel op en luister stil. 'Eva, ik wil je geloven maar wil eerst bewijs hebben. En ik heb een idee hoe ik aan bewijs kom, dus kom zo snel je kan naar de achterkant van donkie donuts in dat zijstraatje, ik zal daar op je wachten.' Ik uhuh hem en dan drukt hij af. 'Moet je weg?' Zegt Alex met een pruillip. Op mijn gezicht siert een lach en ik duw wat water zijn kant op. 'De plicht roept' lach ik dan. Maar in een onverwachte beweging trekt Alex me op zich en duwt ruw zijn lippen op de mijne. In een paar milliseconde bloos ik meteen en een verlegen lachje komt op mijn gezicht als hij weg trekt. 'We gaan wel verder als je terug bent.' Knipoogt hij me. Ik knik en neem dan een handdoek en stap uit bad.

In een paar minuten tijd heb ik men kleren terug aan en doe ik men haren terug los. Ik kijk in de spiegel en veeg met een doekje nog de uitgelopen mascara onder men ogen weg. Ik duw nog snel een kus op Alex zijn wang en stap dan uit de badkamer richting de hal. Ik trek men jas aan en loop dan snel door naar de plek waar ik moet zijn. Buiten is het akelig stil en ik ga in een versnelde pas door. Wanneer ik aankom in het zijstraatje zie ik nergens of niemand staan. Dus besluit ik maar te wachten in het straatje. Ik pak men mobieltje om te kijken of hij nog gestuurd heeft, maar nee. Damn geweldig! Nu sta ik hier, in een eng doodlopend zijstraatje te wachten op een jongen die me gek verklaart. Ik kan mezelf bijna tegen het hoofd slaan dat ik niks tegen Alex zei. Dit bevalt me eigenlijk niet. Na een lange stilte voel ik ineens een hand op men schouder rusten en een kreet verlaat men mond. 'Ssttttttt straks is de hele buurt nog wakker!' Sist Gauthier door zen tanden. 'Ik schrok me dood' zeg ik kwaad en sla hem tegen zijn schouder op. 'Misschien was het deels mijn fout Jha' grijnst hij nu vol vermaak. Ik negeer het en kom meteen ter zaken. 'Hoe wil je voor bewijs zorgen?' 'Jha, mijn nonkel heeft in zijn bureau de adoptie papieren liggen, alleen we hebben uhh geen geweldige band samen, en inweeg dat jij Jordy kent.. en ik weet dat hij nu niet thuis is en pas over 4 uur terug is en je kan doen alsof je hem wil bezoeken en hou die man bezig zodat ik die papieren kan pakken.' Ik begin luidkeels te lachen en kijk dan zeer snel serieus. 'Vergeet het.' 'Eva!' Begint Gauthier zijn preek. 'Je bent me dit schuldig! Ik kan niet meer slapen door wat je zei! Mijn gedachten zitten er vast aan, en ik droom er overdag over, als dit de waarheid is wil ik weten waarom ik me niks kan herinneren!' Met een diepe zucht knik ik dan instemmend. 'Alleen omdat ik Alex niet wil teleurstellen' zeg ik dan kwaad met een vinger zijn richting op gewezen.

Hij grijnst dan, pak die hand en samen wandelen we naar zijn huis. Na een wandeling van 10 minuten en het plan 7x te overlopen stoppen we voor zijn huis. 'Ik ga al via de achterkant naar binnen en vergeet het plan niet!' Zegt hij zenuwachtig. Ik pak zijn beide handen en zeg dan 'vertrouw me.' Een rustgevende sfeer is te vinden en hij loopt dan naar de achterkant. Na 10 minuten wachten bel ik aan en zie meteen meneer Salvatore zijn blije hoofd. 'Eva! Kom Binnen!' Ik glimlach breed en stap dan naar binnen. 'Waar heb ik dit bezoek aan te danken?' Vraagt hij en kust me op mijn hand. 'Hallo meneer Salvatore ik kom voor Jordy' zeg ik met een lach. 'Oh meisje die is er niet.. maar je kan gerust even blijven wachten?' 'Ik wil geen last zijn' zeg ik bescheiden. 'JIJ TOCH NOOIT!' Lacht hij breed en gaat dan naar de keuken 'wat kan ik je aanbieden om te drinken?'

Perspectief Gauthier

Ik hoor hem luidkeels lachen en zie Eva dan staan. Ze knikt met haar ogen naar de deur en ik knik. Ik schuif de deur van de bureau open en doe hem even snel dicht en sprint dan snel naar de bureau en begin in de lades te zoeken. Ik probeer zo weinig mogelijk rommel te maken en zo stil mogelijk zodat Eva niet betrapt wordt. Na een halfuur elke lade 10x gedaan te hebben ga ik kwaad neerzitten. Waar the fuck kan hij die papieren gedaan hebben. En dan heb ik het. Ik begin onder de lades te voelen, onder de bureau zelf, verschuif de placemat en als laatste begin ik te kloppen opzoek naar holtes. En met succes, ik hoor een holte waar die normaal niet is en zoek meteen naar een opening. Een gigantische adrenaline stoot komt naar boven en ik neem alles wat ik kan pakken eruit en prop het in mijn achterkant van men trui. De rest duw ik in de voorkant en doe alles weer dicht en sprint dan naar de schuifdeur. Ik open en sluit zo stil mogelijk en sprint dan naar men kamer. Ik leg alles terug in volgorde en stoot op een ander dossier uit. Mijn ogen vallen bijna uit men gezicht nadat ik het gelezen heb. EVA MOET DAAR WEG!! Ik sprint naar boven en gooi de deur open. Ik neem snel een trage houding aan en duw men oortjes in men oren en zet op het luidste. Ik "focus" me op mijn gsm en slenter richting de keuken waar Eva en mijn nonkel zich bevinden.

Ik neem een glas hit de kast zonder mijn ogen va mijn gsm te doen en steek die dan in mijn zak en slenter naar de koelkast. "Verwonderd" kijk ik naar de tafel en trek men oortjes dan snel uit. 'Ik wist niet dat u.... uhhh bezoek had' zeg ik stamelend. Met een glimlach ,zo gefaked dat je de rat achter het masker ziet, zegt hij 'dit is Eva, een vriendin van Jordy. Eva dit is de neef van jordy' 'hallo ik ben Eva.' Zegt ze blij en steek haar hand uit. Ik neem haar hand en mompel dan 'Gauthier', ik laat haar hand snel los en wijs met mijn ogen naar de voordeur. Volgens mij begrijpt ze het teken en kijkt dan naar men nonkel waar ik nu langs sta. 'Mnr Salvatore ik vond het geweldig met u te praten maar ik kan spijtig genoeg niet langer wachten. Ik wou gewoon wat schoolgingen aan hem vragen maar duidelijk is hij nog lang niet thuis, ik vraag het hem morgen wel.' Grinnik ik dan. Nonkel staat op en maakt een soepele beweging naar de deur. Eva volgt en zegt wanneer ze langs me staat. 'Aangenaam kennis te maken Gauthier' en ze drukt een kus op mijn wang. Zonder dat ik het wil wordt ik rood en zie haar dan grijnzen. Ze geeft daarna men nonkel nog een knuffel en verdwijnt dan in de deuropening.  Ik sms haar nog snel dat ik haar morgen spreek en kijk dan in de dodelijke ogen van men nonkel.

——————————-

Omfg sorry!!!!! Voor zo lang te wachten😫 ik was gwn totaal maar echt totaal inspiratieloos en had het zo druk, maar nu heb ik weer veel tijd en zal ik ook veel uploaden!😊 ook om het goed te maken komen er vandaag 3 hoofdstukjes op!

Xo lies