50. Gebroken harten

845 25 1
                                    

Perspectief Eva

Ik word wakker door een zonnestraal die mij verstoort. Ik veeg de lokken haar uit mijn gezicht en draai me dan om naar de andere kant van het bed. 'Goedemorgen.' Grijnst Kai die met kleine oogjes naar me kijkt. Ik leg mijn hand op zijn kaak en begin dan te lachen. 'Goedemorgen.' Grijns ik terug. 'Ik ga even eentje roken.' Zegt hij een beetje beschamend maar ik knik. Wanneer hij opstaat zoekt hij naar zijn broek en gaat dan aan het raam zitten. 'Hoe zalig.' Grijnst hij wanneer hij uit het raam klimt. Hij steekt zijn hoofd er terug uit en zegt 'ik zou hier nu eens elke dag zitten Eva.' Ik sta nu ook op en doe zijn shirt aan. Het is me veel te groot maar ik vind het geweldig. Ik ga uit het raam hangen en zie hem dan naar me kijken. 'Nog veel last gehad van je nachtmerries?' 'Nee eigenlijk helemaal niet meer.' Grijns ik zijn kant op. 'Eva?' Grijnst hij nu. 'Ja?' 'Wordt het niet eens tijd voor die lelijke kleren weg te doen.' Glimlacht hij nu. 'Dit is jouw shirt hoor.' Lach ik zijn kant op. Hij draait zich om en zegt 'ik heb het over die lelijke sweaters, je hebt een prachtig lichaam dat gezien mag worden.' Ik kijk afkeurend naar mijn armen en kruis ze. 'Ik dwing je niks maar het zou een grote stap zijn naar de goede richting.' Lacht hij nu. 'Wat is volgens jou dan de goede richting.' Grijns ik zijn kant op. Hij kijkt niet zo blij mijn kant op en zegt dan 'waar je het hebt laten liggen.' Ik merk meteen waar hij op hint en loop boos de kamer in. Hij dooft snel zijn sigaret en kruipt terug naar binnen. Waarom zou ik ooit terug willen naar hem? 'En jij dan?' Zeg ik kwaad met tranen in mijn ogen. 'Is dit een grap voor je.' En sla tegen zijn borstkast op. 'Eva, je kan geen nieuw hoofdstuk beginnen als het oude niet afgesloten is.' Zegt hij sip. 'Ik wil dolgraag de jouwe zijn maar niet als Alex me blijft in elkaar slaan en jullie dit niet uitgepraat hebben.' 'Maar ik wil jou.' Zeg ik huilend. 'Ik ben maar een fase.' Zegt hij nu crue. Hij pakt zijn trui en doet zijn schoenen rustig aan. 'Nee dat ben je niet.' Zeg ik boos en trek zijn schoen uit zijn handen. 'Eva toch' grijnst hij nu.

Perspectief Kai

Het doet nu al hartpijn voor ik het gezegd heb maar ik moet dit doen. 'Dacht je nou echt dat dit iets ging worden?' Ze kijkt me vol ongeloof aan en zwijgt. Ik pak mijn schoen terug over en doe die snel aan en ga langs haar staan. 'Doe wat je moet doen en als je dan nog iets met me wil te maken hebben, hit me up.' Lach ik schraal. Ze kijkt door me heen en ik verlaat de kamer. Wanneer ik naar onder stap zie ik haar moeder me recht in de ogen kijken. 'Hallo mevrouw.' Grijns ik. 'Je hebt haar terug laten lachen' zegt ze dan 'het is ons nog niet een keer gelukt, ze ontloopt ons zo goed als. En ook al glipt ze s'nachts weg voor jou. Je bent goed voor haar dat heeft ze nodig.' 'Ik doe men best.' Grijns ik en loop dan naar buiten. Ik steek een sigaret op en ga dan op mijn scooter zitten. Voordat ik mijn sleutel kan draaien loopt Eva naar buiten richting mij. Ze slaat me in mijn gezicht zo hard ze kan en gooit dan mijn T-shirt op de grond en spuwt erop. 'Die had ik verdiend.' Zeg ik nog voordat ze me dan weer kust. Ik ga intens mee in de kus maar dan stopt ze snel weer en zegt 'bedankt.' Ik grijns en pak dan mijn shirt. 'Jij ook voor je dna!' Zeg ik lachend maar sip vanbinnen. Ze knikt en lacht schraal. Ik pak mijn ketting rond mijn nek uit en geef ze aan haar. 'Hier voor jou.' Grijns ik en ze draait zich om. Ik doe het hartje rond haar nek en lach dan als ik haar zie. Ik kus haar nog voor de laatste keer en neem dan afscheid. Ze was te perfect voor me.

Perspectief Eva

Ik loop snel naar binnen en spring in de douche. Ik heb me nog nooit zo hard gehaast als nu maar als ik eenmaal voor mijn kleerkast sta twijfel ik. Ik draai me om richting men bed en zucht dan. Dit gaat em echt niet worden maar dan valt de ketting van Kai me op. Ik grijns wanneer ik de ketting om doe en neem dan mijn favoriete jeans met wat gaten in en een rood topje die net niet mijn buik laat zien. Alles is strak en het grote litteken op mijn schouderblad is voor een stukje zichtbaar. Ik zucht eens diep en zeg dan 'fuck dit.' En gooi de kast toe. De littekens op mijn armen zijn bijna allemaal vervaagd en het valt me nu pas op. Misschien heeft kai toch gelijk en met die positiviteit loop ik het huis uit. Ik kruip op mijn fiets en fiets dan snel naar mijn bestemming.

Met een grote zucht stap ik af en gooi mijn fiets neer. Ik loop dan rustig naar de deur en duw meteen op de bel. Nu is er geen weg meer terug.

Perspectief Alex

Ik hoor de bel gaan wanneer ik net uit de douche kom. Ik trek snel een onderbroek en short aan en sprint dan snel naar onder. Ik open de deur en mijn grijns is nog nooit zo breed geweest. 'Evatje.' Grijns ik. Ik kijk haar aan vol lust. Ze heeft eindelijk weer eens wat normale kleren aan. Ze heeft dat leuke rode topje aan en een gescheurde jeans. Haar haren zijn gekruld en ze heeft een raar nieuw kettinkje aan. 'We moeten praten' zegt ze wanneer ze zichzelf naar binnen werkt. Ik kijk haar goed na en begin te grijnzen. 'Waarover schat.' Zeg ik wanneer ik de deur dichtgooi en richting haar loop. Ze zit in een sexy houding in de zetel en kijkt me wenkbrauw optrekkend aan. Ik ga op de leuning leunen waar zij zit en kijk haar dan diep in de ogen. 'Wat zit je nou zo te kijken?' Zegt ze gefrustreerd. 'Je ziet er goed uit.' Zeg ik wanneer ik op men lip bijt. 'Alex, ik kom niet voor een ronde 2. Ik kom om te praten over wat er gisteren gebeurd is.' Mijn houding is strak en ik plof nu in de zetel tegenover haar. 'Je bedoelt hoe ik je vriendje de grond liet zien.' Ik grijns. Zij trekt haar wenkbrauw op. Ze gaat in een serieuze houding zitten en kijkt me dan diep in de ogen. 'Ik weet dat je tegen Seth praat s'avonds.' Ik sla met mijn vuist op de tafel voor me en zeg dan 'leugens lieve Eva.' 'Ik mis hem ook en ik zag hem ook.' Zegt ze nu wat zwakker. 'Het is tenslotte mijn fout dat hij daar was.' Zegt ze met tranen in de ogen. Ik kijk haar zwijgend aan en verzwak mijn houding. Ik voel haar hand nu op mijn schouder en kijk dan op. Ik trek haar op me en haar lippen hangen recht voor de mijne. Ze houdt haar adem in en zegt dan snel 'daarom kwam ik niet.' Ik grijns en zeg dan 'waarom kom je dan liefje.' Ze kruipt langzaam van me af en zegt dan 'ik had beloofd aan Sem je te helpen. We willen niet weer dat je black-outs krijgt en mensen doodslaat.' En gaat dan voor me zitten. Ik knijp mijn ogen samen en ga dan vijandig haar kant op.

Perspectief Eva

Hij loopt vol woede op me af en trekt me van de zetel en gooit me tegen de muur op. Ik kreun van de pijn. Alles gaat zo snel en ik voel dan zijn vuist langs mijn hoofd slaan. Ik begin te hyperventileren en kijk hem vol angst aan. 'Eva?' Roept Sem verbaasd als hij de trap afloopt. Alex komt uit zijn trans en kijkt me dan kwetsbaar aan. 'Dit was niet de..' voor hij zijn zin kan afmaken sla ik zo hard ik kan in zijn gezicht. Ik duw hem van me weg en zeg dan zo giftig als een slang komt nooit meer in mijn of Kai zijn buurt want ik maak je persoonlijk kapot badboyyy.' Sis ik door men tanden. En loop richting de deur. Hij houdt me vast aan mijn arm en ik haal volledig uit richting zijn kaak. 'Ik wou je helpen en een kans geven.' Grijns ik nu. 'Wij zijn volledig klaar Alex.' Zeg ik wanneer ik de deur dichtsla. Ik spring op mijn fiets en fiets zo snel ik kan weg. Eenmaal bij de brug waar ik Kai zie zitten spring ik van mijn fiets. Hij hoort de fiets vallen en kijkt dan op. 'Eva?' Zegt hij en ziet dan dat ik volledig in paniek ben. Hij springt van de rand af en loopt op me af. Ik begin heel hard te huilen en kruip in zijn armen. 'Laat me nooit meer los.' Zeg ik met een bibberende stem. Hij houdt me stevig vast en aait over mijn hoofd.

The broken badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu