The broken badboy

7. Nieuw familielid

Perspectief Eva

Ik zing zachtjes mee met de muziek die uit mijn oortjes komt en loop op mijn tempo. De piste is leeg op een paar jongen na. Ik vind het niet zo erg dan geraak ik niet snel afgeleid.

Na een uurtje lopen ga ik buitenadem op een bankje zitten. Sinds Alex me stalkt na school lukt het me niet meer om dagelijks te gaan lopen. Mijn gezicht brand en door de koude wind voelt het beter. Wanneer ik weer uitgerust ben kruip Ik recht en loop richting mijn huis. Ik loop eerst voorbij de wijk van Alex. Ik hoop zo hard dat ik hem nu niet tegen kom. Had ik maar beter gezwegen.

Hij kroop net uit zijn auto. Hij had een wit hemd aan en een zwarte strakke jeans. Hij veegt zijn haar uit zijn gezicht en loopt dan naar binnen. Ik wist niet eens dat onze badboy manieren had. Ik loop zijn straat uit en na een kwartiertje kom ik aan bij mijn huis. Er staat een bekende rode auto voor de deur en volg geluk sprint ik naar binnen.

Iedereen kijkt me aan als ik half gevallen naar binnen storm. 'Dat is dus mijn dochter Eva.' Lacht mijn moeder. De vrouw knikt en geeft me een hand. Ik ben nog buitenadem en krijg geen woord uit mijn mond. Pas na 5 minuten komt er 'hallo' half uit. 'Ik heb goed en slecht nieuws.' Zegt de vrouw. Gespannen ga ik op de leuning zitten van de zetel en spits mijn oren. 'Jullie zijn aanvaard voor een pleeggezin' 'yes' roep ik het uit. De vrouw lacht weer en gat dan verder. 'Alleen een peuter zal het niet worden vrees ik.' 'Dat vinden we niet erg.' Grijnst mama haar tanden bloot.

'Ik heb hier de papieren van een jongen. Hij is 15 jaar en noemt Stan. Hij is zijn beide ouders verloren in een ongeval en geen dichtwonende familie. Ik moet wel zeggen dat hij eerst een slechte jongen was maar nu volgt hij therapie en is hij een vriendelijk, lieve en vertrouwbare jongen.' Mama twijfelt. Ik kijk nieuwsgierig naar de foto. 'Is dat Stan?' De vrouw knikt.

Hij is blond en heeft bruine ogen. Hij heeft iets weg van bram. Maar hij lijkt alleen geen badboy. Hij lijkt zelfs een lieve en grappige jongen.

'Ik zal voor hem zorgen' lacht mama blij. 'Dan kom ik binnen een paar dagen terug voor de papieren in orde te brengen en kunnen jullie hem morgen gaan halen. Hier is het adres.' En ze overhandigt een groen briefje. Mama knikt en schud dan de hand. De vrouw vertrekt weer en ik roep het uit van plezier.

'Eindelijk, ik was echt bang dat we niet goed genoeg gingen zijn' zucht mama opgelucht. Ik spring rond haar nek en zeg 'Stan zal even veel van je houden als ik!' Mama moet ervan lachen. 'Ik ga douchen en dan de kamer klaar maken voor hem!' Grijns ik en spurt dan naar boven.

Snel douch ik en loop dan naar mijn kamer. Ik trek een wit shirt aan en een jogging. Ik pak vers gewassen dekens en leg die op bed. Ik gooi er een dik wit kussen op en trek de gordijnen open. Ik hang al kapstokken in de kast en kijk dan tevreden naar de kamer. En wandel dan weer naar mijn kamer.

Het was al laat en ik moest morgen naar school. Ik leg mijn hoofd op mijn kussen en val dan in slaap.

De wekker gaat om 6uur af en ik sprint onder de douche. Ik loop weer naar mijn kamer en trek een blauwe jeans aan en een rood truitje. Een van mijn favoriete truitjes. Ik loop weer naar de badkamer en poets dan snel mijn tanden. Droog mijn haren met de haardroger en loop snel naar beneden. Ik eet een koffiekoek en pak mijn spullen voor school.

Perspectief Alex

'Tijd om naar school te gaan zoon' zegt mijn vader wanneer hij de trappen afloopt. Ik wrijf door mijn ogen en kreun daarna van de rugpijn. Ik heb nog altijd mijn witte hemd aan en er staat een lege fles wodka voor me. Ik slenter naar boven, doe men dagelijkse routine en kruip terug achter mijn autostuur.