The broken badboy

51. Verliefde hater

Perspectief Sem

Ik kijk verbaasd naar Alex die staat te beven. Hij trekt me ruw in een knuffel en zegt dan 'ik ben haar echt kwijt, net zoals Seth.' En voel hem helemaal ineen zakken. Ik weet niet precies wat ik moet doen want angstig kijk ik naar het gat in de muur. 'Wat is er gebeurd Alex?' Vraag ik wanneer ik naar de keuken wandel. Hij negeert mijn vraag en wast dan het bloed van zijn knokkels af. Hij loopt naar boven en komt al snel terug met een wit shirt en een jas. 'Waar ga je naartoe?' Roep ik maar de deur sluit alweer.

Perspectief Alex

Ik voel een pijn in mijn hart. Ik heb nog nooit zoveel pijn gevoeld als nu. Ik stap in mijn auto en rij dan veel te snel. Ik rij op het snelste dat mijn auto kan en schreeuw zo hard ik kan. Ik sla op het stuur en mijn auto valt dan langzaamaan stil. tranen rollen over mijn wangen en ik sla met men hoofd op het stuur. Pijn knijpt mijn hart samen en ik kan er niks aandoen. Wanneer ik opkijk zie ik dat ik een straat verder ben dan Eva haar huis. Ik schreeuw opnieuw en sla meerdere keren op mijn stuur. 'Ik kan niet meer.' Huil ik nu en val naar achter op mijn stoel.

Perspectief Eva

Het is al weken geleden dat ik nog maar een woord gehoord heb van Alex. Zelfs niemand in de school zegt nog iets over hem. Sem praat niet meer tegen me sinds wat er gebeurd is en alles lijkt achteruit te gaan. Alleen ik voel me beter dan ooit. De pijn om te strijden tegen mijn hart is weg gevallen. In tegendeel ik voel me een stuk beter. Ik grijns als ik de deuren opensla van de schooldeur. Meeste mensen kijken op maar dan snel weer weg. Andere roddelen en ik. Ik grijns mijn tanden bloot. Mensen noemen me nu de badboy breker en op een of andere manier ben ik blij dat ze me zo noemen. Misschien blijven die badboys nou uit mijn buurt. Na een tijdje wandelen door de gangen zie ik Kai in zijn kluisje rommelen. Hij slaat tegen zijn deurtje op en zucht dan eens diep. 'Heyy lieverd.' Grijns ik wanneer ik hem een kus op de wang geef. 'Dag lieve Eva.' Grijns hij. 'Mijn dag ziet er vandaag slecht uit. Alles zit tegen.' Mompelt hij nu. 'Wat is er dan?' Vraag ik nu maar dan wordt ik weg getrokken door Sem. 'Wij moeten praten.' Zegt hij kort en trekt me verder. Ik krijg de kans niet om iets tegen Kai te zeggen.

Perspectief Kai

'Daarom dus.' Mompel ik wanneer Eva weg getrokken wordt. Ik slenter door de gang en steek een sigaret achter mijn oor. Ik fluit er een beetje bij en wanneer ik Hope zie draai ik me meteen om. 'Kai.' Schreeuwt ze en ik blijf stilstaan. Ze staat boos voor me en knijpt haar ogen toe. 'Blijf uit dat meisje haar buurt.' 'Hope. Niet vandaag.' Mompel ik wanneer ik naar buiten wandel. Ze volgt me en zegt dan 'je moet haar de waarheid gaan vertellen of je blijft uit haar buurt.' 'Ik moet juist niks.' Mompel ik weer en steek mijn sigaret nu aan. Ik blaas de damp in Hope haar gezicht en nu kijkt ze me nog bozer aan. 'Waar denk je mee bezig te zijn?' 'Mijn leven te leven schat! Mag het!' Zeg ik nu gefrustreerd en luid. 'Ze is het enige dat happy is in mijn leven. Alles zuigt op het moment thuis, school en zelfs jij doet nou kut tegen me. Dus nee Hope ik blijf bij Eva en je gaat niks eraan kunnen veranderen.' Hope trekt me in een knuffel en haar dreadlocks zitten in mijn sigaret. Ik gooi men sigaret op de grond en wanneer we uit een knuffel komen zegt ze 'ik ben bezorgd.' Grijnst ze nu. 'Jij bent niet de enige' mompel ik. 'Ik ben doodsbang.' Ze legt haar hand op mijn schouder en zegt dan 'bel me als er iets is.' Ik knik en knuffel haar nog eens. 'Het komt goed' grijns ik dan. 'Wat moet goed komen?' Zegt Eva die erbij komt staan. Ik sta er letterlijk met mijn mond vol tanden en kijk haar wat dom aan. 'Ik umhh..' 'mijn lief is weer boos op me en Kai zat me net te troosten.' Grijns Hope nu Eva haar kant op. Eva kijkt vragend mijn kant op en zegt dan blij 'het komt inderdaad wel goed.'

Ik pak Eva haar hand en samen lopen we terug de gang in. Ik ben trots dat ik haar heb en ze helpt me niet meer te denken aan. Ik blijf midden in de gang staan en kijk vol ongeloof recht vooruit. 'Kai?' Hoor ik Eva nog zeggen maar alles rond me heen vervaagt en men hart wordt ijskoud in enkele seconde. Ze lacht wanneer ze me herkend en gaat dan voor me staan. 'Hey hubby.' Grijnst ze nu. 'Wat doe jij hier.' Zeg ik kwaad. Ik voel haar nagels over mijn kaak glijden en ze lacht dan. 'Ik heb je gemist hubby.' 'Excuses me! Blijf met je poten van mijn vriend af.' Zegt Eva nu mega jaloers. Ze lacht Eva's kant op en fluistert dan in men oor 'probeer je me hiermee te vergeten.' Ze begint luidkeels te lachen en loopt dan door. 'Wie denkt ze wel niet dat ze is.' Zegt Eva boos mijn kant op. 'Hallo??'

Ik negeer Eva en loop dan achter Kayla aan. Ik trek haar ruw om en fluister dan 'ik maak je kapot, zoals jij mij kapot gemaakt hebt.' En grijnzend loop ik terug richting Eva. 'We zullen nog wel zien Hubby.' Grijnst ze breed. 'Net zoals vroeger!' Ik ben zo gefocust op de adrenaline die ik voel dat ik totaal vergeet dat ik Eva compleet genegeerd heb. Ik kijk haar nog na wanneer ik haar boos zie weg wandelen en probeer haar nog te stoppen. 'Eva!' Roep ik en trek aan haar arm. Ze draait zich in een ruk om en slaat me vol op mijn kaak.

'Auw!' Zeg ik en wrijf over mijn kaak. 'Raak me niet aan!' Schreeuwt ze en loopt dan richting de uitgang. 'Eva ik kan het uitleggen!' Roep ik nog na maar ze steekt enkel haar middelvinger op voordat ze verdwijnt om de hoek. 'Ik zei het nog.' Zegt Hope die net langs me komt staan. 'Hou je mond toch man!' Zeg ik spottend en steek dan een sigaret op. 'Wist jij hiervan?!' Zeg ik giftig haar kant uit maar ze gooit haar handen in de lucht. 'Ik had geen idee.'

Ik zucht eens diep en ga door men haren. 'Hoe moet ik dit nu uitleggen?' Grijns ik richting Hope. 'Je had het sowieso moeten vertellen ook al kwam ze niet naar deze school.' 'Elke relatie na haar ging stuk door haar.' Zucht ik 'ik wil Eva niet kwijt, zij is anders.' Hope lacht eens voordat ze op mijn schouder slaat. 'Kayla is en blijft je zwakke punt. Als je haar niet kan loslaten kun je Eva vergeten.' En met die woorden loopt ze weg. 'Ik ben haar vergeten.' 'Ja hoor.' Grijnst ze nog en daarna verdwijnt zij ook.