The broken badboy

75. Kogelschoten

Perspectief Eva

Ik hoor een auto stoppen en zie dan Sem en Gillian uitstappen. Ik begin tegen de ramen te slaan en aandacht te trekken maar ze kijken niet op. Maar dan zie ik Sem een geweer uit de koffer trekken en Gillian een meisje. Ze is helemaal vast gebonden en word vooruit geduwd door Sem met het wapen. Niet veel later vliegt de voordeur open en hoor ik iedereen erheen lopen, zelfs de bewakers van mijn deur. Ze wisten niet dat ik los geraakt was en loop dan naar de deur. Het is stil, extreem stil.

Dit is mijn kans.

Ik trek weer een poot van de stoel en dan neem ik de afgetrokken dekens waar ik mee vastgebonden was mee. 'Ik moet naar de wc!' Roep ik en verstop me dan achter de deur. Ik deed dit uit voorzorgsmaatregel moesten ze nog aan de deur staan en ik had gelijk. De deur gaat open en ik sla zo hard ik kan met de poot. De man valt neer en ik sleur hem zo snel mogelijk de kleerkast in en sluit die dan. 'Jou vinden ze wel terug.' Mompel ik nog voordat ik de slaapkamer door dicht doe. Ik loop de gang af en hoor dan Seth roepen. Een ijskoude rilling trekt door me heen en ik loop zo hard ik kan de kamer in. Gedachten razen door mij heen en alle gevoelens die ik kan voelen, voel ik.

Door 1 stem.

Door 1 persoon.

'Alex!' Roep ik en maak dan oogcontact met hem. Hij lacht zwak en dan loopt Seth met een kapmes op Alex af. Zonder na te denken loop ik zo hard ik kan en val dan neer voor Alex. Ik voel niks maar zie wel een gigantisch mes in mijn schouder. Ik maak nu oogcontact met Alex en lach dan.

Een luide kreet verlaat de kamer en gesnik erbij. Ik kijk naar het kapmes dat in mijn schouder steekt en voel me licht in mijn hoofd. 'Nee Eva!' Roept Alex en Seth tegelijkertijd. 'Gelukkig ben jij ongedeerd.' Mompel ik kort en kijk diep in Seth zijn ogen. Hij valt neer en trekt de doeken uit mijn handen. Ik hoor niks meer en alles klinkt op de achtergrond. Alsof ik in een bubbel zit. Zij horen mij maar ik hun niet. 'Volgens mij is er een ader geraakt.' 'Ze mag hier niet sterven, niet Eva' 'hou de wonde dicht!!'

Ik voel me precies in een bubbel zitten en kijk van Seth die luidkeels aan het wenen is naar Alex die zijn tranen zo goed mogelijk probeert te verbergen.

Perspectief Seth

Het moment dat ik Eva raakte viel mijn hele act ineen. Al mijn emoties naar deze prachtige mensen kwam terug. De haat die ik zogezegd had verdwijnt meteen en grote angst slaat rond omme heen. Ik hou de wonde dicht en dwing dan Alex hetzelfde te doen en loop dan naar buiten. Ik trek de ehbo box uit de muur en zie dan in de verte Salvatore aan de deur staan. Het interesseert me allemaal niet meer en loop terug na Eva. En begin de wonde dicht te binden. 'Dat ding moet eruit!' Roept Alex kwaad en ik draai me met een ruk om. 'Een ader is geraakt, als ik die eruit trek dan gaat ze dood. Praat met der zodat ze niet haar bewustzijn verliest en ik bel de politie.' Hij schrikt kort van mijn reactie en doet dan wat ik zeg. Na het inbinden bel ik meteen de hulpdiensten en val ik neer.

Het is nu allemaal voorbij?

Jaren lang heeft Salvatore me van iedereen weg gehouden en iedereen bedreigd als ik mijn bestaan bekend maakte. Constante vernedering en mishandelingen die ik had moeten overleven. Ik voel me net een freak die door iedereen wordt aangekeken. Als ze nu maar eens wisten hoeveel haat en liefde er was ontstaan de afgelopen jaren dan begrepen ze mijn punt. Hoe moet ik dit ooit uitleggen? Hoe moeten zij mij ooit vergeven voor deze gruwelijke daden die ik gedaan heb? Ook al wou ik hen beschermen, de daden waren gruwelijk en achterbaks.

ONDERTUSSEN AAN DE VOORDEUR

Perspectief Gillian

'Lang geleden Salvatore.' Grinnikt Sem die met het wapen tegen het meisje tikt. 'Tsk.' Zegt Salvatore afkeurend Sem zijn kant uit. 'Je wou je dochter, ik wil mijn broer levend terug.' 'Het is niet dat jij in de positie bent om te onderhandelen!' Snauwt Salvatore af. Sem trekt de vergrendeling agressief van het wapen en richt recht tegen het hoofd van het meisje. 'Niet dan?' Grijnst hij overtuigend.

Waarom is Sem zo roekeloos op het moment. We hadden een plan en hij houdt zich der volledig niet aan. Alsof hij in een trans zit, pure woede overmeesterd hem gewoon.

*** Flashback ***

'Nee! Nee! Nee!' Schreeuwt Blair die een hak naar Sem zen hoofd gooit. 'Ik ga niet mee naar die tiran! Ik ben er net vanaf!' Zegt ze gefrustreerd. Het Franse accent siert haar stem en Sem kijkt haar verliefd aan. 'Kan je nou eens stoppen met die schoenen te gooien!' Lacht hij breed en zegt dan meteen heel serieus. 'Je bent het Alex schuldig. Dankzij hem ben je vrij en hij heeft een groot risico genomen zodat jij hier je prachtige leventje kunt leven.' 'Ik wil niet terug naar hem. Hij is koud en gaat me weer mishandelen Sem! Zet een punt achter hem!' 'Dat was ook het plan! Jij moet er gewoon bij zijn als decoy.' 'Heb je een plan, beau garçon?' Grijnst ze mijn kant op. 'Ja en het zal lukken, mon chérie.' Ze grinnikt en zet dan haar armen in haar zij. 'Ga je het nog uitleggen?' Mompelt ze dan.

***Einde flashback***

Blair kijkt me angstig in de ogen en ik knik naar haar. Ik laat haar niks overkomen omdat Sem zijn machtsspelletje probeert te winnen. 'Het meisje voor Eva en Alex, lijkt mij een eerlijke overeenkomst.' Zeg ik nu. Salvatore kijkt op en zegt dan. 'Akkoord.' 'Maar er zijn wel kleine lettertjes aan verbonden.' Grinnikt Sem en geeft een teken achter zijn rug. Het valt me meteen op en ik ben Blair haar touwen rond haar armen aan het losmaken. 'Iedereen moet nog in leven blijven en wij nemen Blair mee met de rest' vervolgt hij. 'Dat lijkt heel onredelijk maar we weten beide dat jij niet te vertrouwen bent en Blair is veiliger bij ons dan onze vrienden bij jou.' Vervolg ik dan. Salvatore knikt mee en geeft ons gelijk. 'Hoe ben ik dan zeker dat ik haar terug krijg?' 'Niet! Je zal erop moeten vertrouwen.' Salvator begint luidkeels te lachen en zegt dan 'alsof ik jullie vertrouw. Ik heb een beter plan. Duw Blair naar ons toe met het wapen en wij halen jullie lieftallige vriendjes.' Grinnikt hij. 'Akkoord.' Zeg ik snel en zie dan Sem kwaad naar me kijken. 'Salvator stuurt een paar van zijn mannen weg om ze te gaan halen tot hij ineens de sirenes hoort.

'De politie is getipt!' Roept Salvatore en probeert via de achterkant van het huiswerk te lopen naar de auto. Blair trekt nu het wapen uit Sem zijn handen en roept dan 'staan blijven papa!' Salvatore stopt en begint dan te lachen. 'Nu is niet de tijd lieverd.' 'DRAAI JE OM!' Roept ze nu kwaad. Hij grinnikt en draait zich dan om. 'Je gaat me toch niet vermoorden.' Mompelt hij nu. 'Ik ga mezelf bevrijden van alle pijn die je me hebt aangedaan. Ik doe dit voor mama. Als je haar nog ken.' En voordat hij kan antwoorden schiet ze meerdere kogels door hem heen. Ze gooit het wapen op de grond en loopt dan zijn richting op. Hij hapt naar adem en bloed verlaat zijn mond. 'Dit is wat mama wou, een gruwel als jij verdient niet te leven.' En trapt hem dan om. Ze spuwt op hem en loopt dan op Sem. Ze springt in zijn armen en tranen verlaten haar ogen.

'Het is voorbij lieverd. We moeten hier alleen echt weg.' Mompelt Sem en trekt haar dan in de auto. Ik loop het huis in en zie de mannen van Salvatore vluchten als ratten. 'EVAA!' Roep ik meerdere malen en begin de kamers na te gaan. 'ALEX! IEMAND!?' Maar ik krijg geen antwoord.