The broken badboy

47. 1+1= 0

Perspectief Alex

Sem is net thuis van Eva haar feestje en ik walg er van. Ik snap niet waarom ze contact met hem houdt maar niet met mij. Ik begin men handen in vuisten te veranderen en een vlaag van woede neemt weer over. Er is geen liefde meer bij dat meisje alleen maar pure haat en ik zal haar nog pakken. Zodat ze mijn pijn zal voelen. Ik voel me weer krachtiger dan ooit en grijns.

Fijn om weer terug te zijn.

Perspectief Eva

Ik kruip snel door mijn raam en grijns. Ik trek de kleren die naar rook ruiken uit en gooi ze in de was en kruip dan in bed. Ik voel me niet meer zo leeg als ervoor en kan met een gerust hart slapen.

Wanneer de wekker gaat om naar school te gaan voel ik me meteen zenuwachtig.  Alles gaat slecht gaan en iedereen gaat me aankijken. Want iedereen kent me nu als het ontvoerde meisje bla bla blaaaa. Ik loop gestresst men kamer uit en loop de badkamer in zonder kleren, in men ondergoed. Ik kijk mezelf eens diep aan in de spiegel en was me snel aan de bak. Ik spuit deo die ik vind en een parfum van Stan. Ik loop opnieuw in mijn ondergoed door de gang en loop nu tegen Stan aan. 'Gaat het wel?' Zegt hij overbezorgd. 'Jaja.' En trek me uit zijn greep en loop men kamer in. Ik voel zijn ogen branden op mijn littekens en het voelt vreselijk aan. Zo wil ik dus niet in school zijn. Ik trek mijn zak open en trek er een grijze oversized trui uit en een zwarte broek met gaten in. Wanneer ik in de spiegel kijk voel ik me lelijk en doe ik make-up op en stijl mijn haren uit. Ik kijk weer in de spiegel en voel me opnieuw lelijk. Ik begin te huilen en doe mijn make-up terug af en doe men haar in een staart en doe mijn kap op.

Ik moet sterk zijn want op school gaat het erg zijn. Ik loop naar onder en mijn moeder kijkt me raar aan 'ga je zo naar school?' Zegt er verbaasd en ik antwoordt bod 'yup' en pak het zakje eten, gooi het in men tas en loop naar de voordeur. 'Stan brengt je wel!' Roept ze nog maar ik antwoord 'ik loop wel!' En gooi de deur dan dicht. Ik begin weer hard te lopen en kom aan op de brug waar ik gisteren Kai ontmoette. 'Goedemorgen Evatje!!'schreeuwt Kai die weer op de rand zit met een sigaret in zijn mond. Ik lach schraal en ga langs hem zitten. Hij overhandigt zijn saf en ik neem het over en trek eens diep. 'Dankje' zeg ik opgelucht. 'Je had het precies nodig' zegt Kai wat serieuzer. 'Ik had een gevecht met mijn uiterlijk vandaag, dus het wordt dit.' Zeg ik afkeurend. 'Ik vind dat je er leuk uitziet.' Lacht Kai nu. 'Je hebt wel smaak voor een loner te zijn.' Grijnst hij dan. Na een tijdje te zitten en beetje bij te praten. Springt Kai op en zegt. 'School jeej.' En begint dan weer gelijk te lachen. Ik spring langs hem en neem dezelfde houding aan. 'Ben je klaar om met je idc loner kleding je school in te huppelen.' Lacht hij dan. 'Ik denk het wel.' Mompel ik. 'Ik heb meer bang om Alex te zien.' 'Hij komt NOOIT maandagen naar school, heb jij even geluk.' Grijnst Kai die naar een brommer wijst. 'Het is geen dure bmw zoals je gewend bent, maar het is sneller dan te voet.' Lacht hij dan en overhandigt me een helm. 'Ik rij.' En ga gelijk erop zitten. 'Ga je me nu ook vernederen door niet te rijden. Hoe durf jij.' Grijnst hij dan en geeft me de sleutels. Ik steek ze snel in en neem volle gas. Ik rij roekeloos en harder dan het mag. In 10 minuten zijn we aangekomen in het fietshokje. Kai kruipt snel van de scooter en zegt. 'Jij rijdt nooit meer behalve als ik dood wil.' Ik begin te lachen en pak men rugzak uit het vakje. 'Zo erg was ik niet.' 'Pardon!' Roept hij overdreven. 'Je reed 75 waar je 30 mocht.' Lacht hij dan. 'Nee joh' grijns ik zijn kant op als we uit het hokje wandelen op het plein. 'Jawel hoor! Dus je rijdt volgende keer niet meer, gewoon never meer!' Grijnst hij.

Perspectief Alex

'Daar loopt Eva.' 'Kijk hoe ze eruit ziet, trashh.' Zegt twee meisjes die voorbij lopen. Ik gooi giftige blikken naar iedereen en kijk nog dodelijker als ik Eva zie met een jongen. Ik knijp mijn ogen opeen en kijk eens goed wie het is en begin gelijk te grijnzen. 'Ze gaat om met gekke Kai.' Spot ik. Fabian kijkt eens goed en grijnst dan. 'Wat heeft ze wel niet aan. Ze lijkt wel een vuilzak aan te hebben. Niet Leo?' Grijnst Fabian maar Leo liep al Eva haar kant op. 'Dit wordt nog interessant.' Grijns ik.

Perspectief Eva

Ik zie Leo in mijn ooghoeken op me aflopen en zeg. 'Kom nu naar links.' Zeg ik paniekerig. 'Wat is er?' Zegt Kai. Maar te laat. Nu staat Leo recht voor me en kijkt me dodelijk aan. Ik durf hem niet eens aan te kijken en voel dan twee vingers mijn hoofd omhoog trekken. 'Leo.' Mompel ik. 'Eva wat doe je hier?' 'Ik umh.' Bazel ik en begin op men lip te bijten. 'Leo toch?' Zegt Kai dan ineens. 'Wat moet jij gek?' 'Ja kijk Leo. Ik weet niet of je dit wist maar we begeven ons op een openbare school. Dus back the fuck off wil je. We hebben betere dingen te doen dan ons bezig te houden met jou.' Zegt hij bloed serieus. 'Ga je flippen gek? Moet ik je pen anders al even nemen?' Zegt Leo spottend. 'We zouden beter jouw respect even gaan pakken.' Zegt Kai dreigend tegen Leo die dichter is komen staan. 'Nou jongens, genoeg geknuffeld. We gaan.' Roept een meisje die erbij komt lopen. 'Kai ik zei iets.' Zegt het meisje nu heel boos. Kai pakt zen tas van de grond en loopt dan in een rustige pas weg met zijn middelvinger opgestoken. 'Love you to!' Roept ze. En kijkt dan naar Leo 'je ging je inhouden?' Zegt ze wat uitdagender. 'Ik sprak met haar en hij kwam ertussen Hope. Niet mijn probleem dus.' En met die houding loopt Leo dan weer terug weg. 'Boys' zegt Hope oog draaiend die zich nu op mij richt. 'Jij bent de nieuwe eh.' Zegt ze bod en arrogant. 'De wat?' Mompel ik terug. 'Kijk schat, gewoon kort samengevat blijf uit Kai zijn buurt. Hij heeft er genoeg gehad als jou en hij heeft het al moeilijk genoeg zonder dat iemand zoals jij hem op fuckttt.' En met die woorden loopt ze door. Tot zover mijn enige vriend.

Ik loop door en kom dan bij mijn kluisje. Ik open het en er valt een sigarettendoosje uit. Er staat een klein papiertje opgeplakt waarop staat 'enkel met mij roken :)'. Ik grijns en pak mijn boek en sluit het kluisje. 'Rook je?' Zegt Sem die ineens achter me staat. Ik draai me om en haal mijn schouders op. 'Je bent men moeder niet eh.' 'Ik wil gewoon niet dat je het fouten pad op gaat.' Zegt hij dan bezorgd.