- 52 -

4K 600 56
                                    

ဝမ်ရိပေါ် ကုမ္ပဏီရောက်တဲ့အထိ သူ့မျက်နှာက ပြုံးစိစိဖြစ်နေတုန်းပဲ။ သူ့မှာ လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ အပြုံးကို ကွယ်ကွယ်နေရတယ်။ ဒီနေ့မှာ လူတွေက သိသိသာသာ သူ့ကို လိုက်ကြည့်နေတယ်။ ဘာမှန်းမသိတာမို့ ကျန်းရှန်ကို မေးလိုက်တယ်။

"အပြင်ကလူတွေ ဘာလို့ ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေကြတာလဲ?"

ကျန်းရှန်က သူ့ကို သေချာပြန်ဖြေတယ်။

"မဟုတ်ပါဘူး သူဌေး။ သူဌေးရဲ့ Dating သတင်း ထွက်လာလို့ပါ"

အဲ- ဟုတ်သားပဲ။ အခုမှ သတိရတယ်။ ကျန်းရှန်ပေးတဲ့ iPad ကို လှမ်းယူလိုက်တယ်။ ပါပါရာဇီတွေ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ရိုက်ထားတဲ့ မပီမပြင်ပုံတွေဖြစ်ပြီး ပုံတွေထဲမှာ သူက ကုချိုးရဲ့ကျောကို လက်တဖက်နဲ့ တွန်းနေပုံဖြစ်တယ်။ ဒါပဲ။ ပုံရဲ့ခေါင်းစဉ်မှာ ရေးထားပုံကတော့ မနက်ဖြန်ပဲ သူဟာ ကုချိုးနဲ့ လက်ထပ်တော့မှာလိုလိုဖြစ်တယ်။

သူ တချက်ကြည့်ပြီး ဘေးကို ပစ်ချလိုက်တယ်။ သူ့ခွင့်ပြုမှုကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ဒီပုံတွေ ထွက်လာစရာအကြောင်းကို မရှိဘူး။ အရင်ကတော့ ဒါတွေကို သိပ်ဂရုမစိုက်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မနေ့ညက ရှောင်းကျန့်ပုံစံကို ပြန်တွေးမိတဲ့အခါ နည်းနည်းတော့ လိပ်ပြာမလုံဖြစ်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ ဖုန်းကောက်ကိုင်ပြီး ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။

တဖက်က ဖုန်းကို ချက်ချင်းတန်းကိုင်တယ်။ လည်ချောင်းရှင်းသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။

"ဟေး ဘာလုပ်နေလဲ?"

"ရှုတင်ရိုက်နေတယ်--"

တဖက်ဖုန်းမှာ အသံက အရမ်းတိုးပြီး အဆုံးသတ်စကားကို သံရှည်ဆွဲပြောတယ်။

"တခုခုဖြစ်လို့လား?"

"ဘာမှမဖြစ်ပဲ စကားပြောလို့မရဘူးလား?"

"မရဘူး!"

ဝမ်ရိပေါ် သူ့ဟာသူ ကြိတ်ရယ်တယ်။ သူ့နှာတံကို ပွတ်လိုက်ရင်း ခပ်ဖွဖွ ချောင်းဟန့်တယ်။

"Hot search တွေနဲ့ မီဒီယာတွေမှာ သတင်းတွေ တက်လာလို့ပါ။ မင်း အလုပ်ကောင်းကောင်းလုပ်။ အွန်လိုင်းပေါ် မတက်နဲ့။ ငါ... အဲ့ဒါလှမ်းပြောတာ"

Lion Heart ||Completed||Where stories live. Discover now