SEVDA -Tamamlandı-

-kırkaltı-

"Paylaşalım albayım. Yüklerimizi, sevgimizi, dünyamızı paylaşalım. Gözyaşlarımızı, sevincimizi, acımızı paylaşalım. Paylaşmadan olmuyor albayım, tek başına olmuyor. İşte bu yüzden paylaşalım."

°°°

Garip bir şekilde Asrın sakin duruyordu. Arabayı ona kullandırtmamışlardı ama o yine de sakindi.

Askeriyenin önüne geldiklerinde hepsi arabadan indiler ve askeriyenin büyük kapısının yanına gitmeden Asrın, cebinden telefonunu çıkardı. Rehberden Kemal'in ismini buldu ve direkt arama butonuna bastı.

Birkaç çalışın ardından "Efendim Asrın?" diyerek açmıştı Kemal telefonu.

"Komutanım, biz askeriyenin önündeyiz de bizi içeri alır mısınız?"

Kemal'in kaşları çatılmıştı. "Bir şey mi oldu?"

"Yüz yüze konuşuruz."

İç çekerek "İyi, peki. Bekliyorum." dedi.

Kemal'in kapıdaki askeri arayıp verdiği emirle o büyük siyah demir kapı günler sonra ilk kez açılmıştı timdekiler için.

"Şu kapıdan içeri girebilmek bile öyle güzel ki."

Gökhan'ın iç çekerek söylediği şey hepsinin içten içe düşündüğü şeydi aslında.

"Ben içeri gelmeyeyim Asrın. Sizin timle alakalı bir durum bu. Ben de girersem ortalık karışır. Bir sürü söylenti çıkar şimdi. Kapının önündeyim."

Tuğra'nın dediği şeyi başını sallayarak onayladı Asrın.

Kemal'in odasının önüne geldiklerinde kapıyı çalıp girdiler içeri. Alışkanlık olacak asker selamı verirken Kemal onların bu alışkın hallerine burukça gülümsemişti. Özlemişti askerlerini, evlatlarını. Elinden bir şey gelseydi keşke...

"Geçin, oturun. Belli ki önemli bir konu var."

4 koca adam iki iki karşılıklı duran deri koltuklarda oturdu. Süleyman ve Ömer'e haber vermemişlerdi. Onlar yoktu.

"Şunu dinleyin Komutanım önce. Önemli."

Asrın ses kaydını açtı ve telefonunu Kemal'in masasının üstüne koydu.

Kemal'in duyduğu şeyle kaşları çatıldı. "Yağız'ın sesi bu." dedi şaşkınlıkla dolu çıkan sesiyle.

"Aynen öyle. Bahsettiği Efe de bizim Efe olmalı."

"Bu ses kaydı incelemeye alınmalı Asrın. Hemen yeni bir soruşturma açılmasını sağlayacağım. Bu kanıt dolayısıyla soruşturma süresince ikisi de göz altında tutulur. Siz de şu ses kaydı incelensin, hemen dönersiniz göreve."

Hepsinin yüzünde geniş bir gülümseme oluştu. Hepsinin içinde koca bir umut filizlenmişti.

"Tahminen ne zaman döneriz komutanım göreve?"

"Yakındır Gökhan. Çok yakındır."

"Mümkünse Yağız'ın sorgusuna ben gireyim komutanım. Onun karşısına ben dikileyim."

"Bunun için çabalayacağım Asrın. Çıkabilirsiniz şimdi. Tatilinizin son günlerini iyi değerlendirin. Döndüğünüzde yoğun görevler sizi bekliyor olacak."

"Emredersiniz komutanım." diyerek kapıya yöneldi tim.

"Kutay sen kal." diyerek Kutay'ı durdurdu Kemal.

Herkes çıkarken Kutay Kemal'e döndü tekrardan. "Bir şey mi oldu komutanım?"

"Mühim bir şey değil. Umay Mardin'e ev bakmaya gidecek ya sen de onunla gider misin diyecektim. Ben burayı bırakamıyorum, ortalık karışık zaten. Biliyorsun."