SEVDA -Tamamlandı-

-kırkyedi-

"Ev, dört duvarı bir de çatısı olan bir yerdir albayım. Aradaki bağdır o evi yuva yapan. Aradaki bağdır insanları aile yapan. Yuva olunca kıymetlenir ev. Aile olunca mutlu olur insan. Aile o evi neşeli kılar. Aile o yuvayı ayakta tutar. Ev albayım, sevgi ile renklenir. "

°°°

"Hoş geldin." diyerek kapıyı açtı Umay. Neşeli sesi Kutay'ın da gülümsemesine sebep olmuştu.

"Hoş buldum." diyerek ayakkabılarını çıkardı. "Sıcak ekmek aldım fırından."

Ayla gülümseyerek Kutay'ın elindeki poşeti aldı. "Sağ ol oğlum. Kesene bereket."

"Hoş geldin enişte bey."

"Hoş buldum Umut."

"E hadi geçin içeri, çocuğu koydunuz kapının ağzında."

"Evet ya, geçin hadi salona." diyerek önden salona ilerledi Umay.

Kahvaltı sofrası çoktan hazırdı. "Çok güzel duruyorlar Ayla abla. Ellerine sağlık."

"Çoğunu Umay hazırladı Kutaycığım."

"Öyle mi?" diyerek şaşkınlıkla Umay'a döndü Kutay.

Ayla gülerek çayı getirmek için mutfağa gitti.

"Öyle canım, sen geleceksin diye hazırladım."

"Gördüğün gibi enişte bey. Bu kız seni aç koymaz. Yemeğini önünden eksik etmez. Evlen sen bununla."

"Oğlum ben ablanla bana yemek yapsın diye mi evleneceğim. Ben kendime de yaparım yemeği. Önemli olan ablanın varlığı."

Umay gülümseyerek dinlemişti Kutay'ı.

"E hadi ne duruyorsunuz ayakta? Otursanıza." diyerek çayları doldurmaya başladı Ayla.

Sofraya oturduklarında masadaki konu Umay'ı.

"Şöyle güzel, sıcak bir ev bulun Umay. Zaten direkt eşyalı evlere bakarsınız."

"Sen merak etme Ayla abla. Ben Mardin'de görev yaptım. Bilirim oraları. Emlakçılarla da konuşur, güzel bir ev buluruz."

"Sen Mardin'de görev mi yaptın?"

Kutay başını sallayarak onayladı Umay'ı. "Cizre'ye time çağrılmadan önce Mardin'deydim."

"Söylemedin daha önce hiç."

"Aklıma gelmedi söylemek."

Umay önüne dönüp kahvaltısına devam etti. Sohbet eşliğinde geçen kahvaltının ardından Umay ve Kutay yola çıkmışlardı.

"Sen de sanki evleniyormuşuz da onun için ev bakıyormuşuz gibi hissediyor musun?"

Kutay gülerek başını salladı. "Kesinlikle öyle hissediyorum. Ve bu his çok güzel."

Umay usulca başını salladı. "Gerçekten güzel."

"İlk maaşınla bana yemek ısmarlarsın artık değil mi?"

"Ayıp ettin başçavuşum. Tek istediğin yemek olsun."

"Her hafta sonu gelebilir misin gerçekten?"

"Bilmiyorum ki. Durumlara bağlı ama elimden geldiğince her hafta sonu gelmeye çalışacağım."

Kutay derin bir iç çekti. "Umarım senin geldiğin günlerde görevde olmam. En çok o zorlar beni."

"Görevden dönünce gelirsin yanıma. Hep ben mi geleceğim Kutay Bey?"

Kutay şen bir kahkaha attı. "Gelirim güzelim, gelmem mi hiç? Her izin günümde soluğu Dargeçit'te alacağım."