SEVDA -Tamamlandı-

-ellidokuz-

"Canının diğer yarısı hayatının kendisidir albayım. Onunla kurulan hayallerin gerçekleşmesinden daha güzel az olay vardır. O hayaller tek tek gerçekleşecek albayım. Canının diğer yarısı ile gerçekleşecek."

°°°

Yazardan

Gözde çırptığı yumurtayı bir kenara koyup dolaptan tavayı çıkardı. Çalan telefonunun sesiyle tavayı ocağın üzerine bırakıp masanın üzerindeki telefonunu eline aldı.

"Efendim hayatım?"

"N'aber yavrum?"

"İyiyim, kahvaltı hazırlıyorum. Hastaneye geçeceğim birazdan. Sen nasılsın?"

"İyiyim, birazdan helikoptere bineceğim. Dönüyoruz."

"Bir sorun yok değil mi? Herkes iyi mi?" diye sordu genç kadın merakla.

"İyiyiz yavrum. Sen merak etme bizi."

Herkes iyiydi. Korktukları gibi uzun da sürmemişti. Nişan yarındı ve tim bugün dönüyordu.

"Akşam görüşürüz o zaman. Ben evden çıkmadan yetişemezsin bana."

"Hastaneye gelsem olur mu?"

"Hastane şu sıralar çok yoğun sevgilim. Gelmesen daha iyi. Hem yorgun değil misin sen? Eve gel, dinlen güzelce."

Gökhan derin bir iç çekti. "Seni gördüğüm an geçecek yorgunluğum."

"Çok romantiksiniz beyefendi ama eşinizi ancak akşam görebileceksiniz."

"Peki. Güzelce et kahvaltını. Afiyet olsun."

"Teşekkür ederim."

Gözde telefonu kapatıp tekrar masanın üzerine koydu. Çırptığı yumurtayı tavaya döküp omletinin pişmesini bekledi.

Omleti piştikten sonra hızlıca kahvaltısını yapıp hazırlandı ve evden çıktı.

Son birkaç gündür halsizdi ama bunu düşünmemeye çalışıyordu. Düşündükçe daha da halsizleşiyordu ve bu günlük hayatını da etkiliyordu.

Hastaneye kadar ona kulaklığında çalan müzik eşlik ederken hastanenin kapısına geldiğinde kulaklığını çıkarıp çantasına attı.

"Günaydın." dedi danışmadaki arkadaşına.

"Günaydın da sen iyi misin? Solgun duruyorsun."

Gözde hafifçe tebessüm etti. "İyiyim. Halsizim biraz."

"Emin misin? Keşke izin alsaydın bugün."

"O kadar kötü değilim, merak etme."

"Peki. Sen bilirsin."

Gözde soyunma odasına geçip üzerini değiştirdi. Telefonunu da cebine atıp soyunma odasından çıktı. Acil katına indi.

Alper'in kapısını tıklatıp içeri girdi. Gözde genelde Alper'le birlikte çalışıyordu. Onun hastalarıyla ilgileniyordu.

"Hasta kabulüne başlamadınız mı daha?"

Alper, "Yok, sistemde bir sıkıntı çıktı onun düzelmesini bekliyorum. 5 dakikaya falan başlarım." dedi ve gözlerini Gözde'ye çevirdi. "Sen iyi misin? Solgun görünüyorsun."

"Grip falan olacağım galiba. Halsizim biraz. Ya da kan değerlerim düşmüş olabilir. 3 gündür Gökhan yoktu da ben de çok dikkat etmedim beslenmeme."

"Rapor vereyim sana. Git dinlen evde. Böyle çalışma."

"Yok, iyiyim. Kan değerlerime baktırsam iyi olur. 3 ay arayla baktırıyorum zaten ama bu sefer erken baktırmam gerek galiba."