Fleva Forever After

Hoofdstuk 114

Ik ben weer terug van weggeweest. Na een weekje heerlijk bijtanken in het snikhete Napels jeuken mijn vingers om weer te schrijven. Ik was eigenlijk van plan om gisterenavond dit deeltje al te uploaden, maar mijn terugvlucht die heel vroeg 's ochtends was zorgde ervoor dat ik niet meer in staat was om ook maar iets anders te doen dan slapen. 

Daar bovenop kwam nog eens dat ik gisterenavond naar het meest geweldige concert van Coldplay in de arena was -voor iedereen die nog gaat, het was amazing!- dus vandaar de vertraging. Anyway voor iedereen die al lekker vakantie heeft, geniet ervan. En voor de mensen in het Noorden van het land, nog een paar dagen bikkelen en dan ook lekker zon, zee en zomervakantie! Veel leesplezier!

Wolfs

Fleur pakt voorzichtig de ballon van haar en Rafael van het gras. Rafael raapt de lampion van Pip van het gras. Het kleine meisje op zijn arm probeert krampachtig om de papieren ballon te pakken te krijgen. Ik raap de lampion van Zus van de grond en Eva pakt heel voorzichtig de grootste ballon van de grond. Sepp steekt gretig zijn handjes uit naar zijn eigen ballon. 'Voorzichtig hè, konijntje', waarschuw ik. 'Ja papa', mompelt hij eigenwijs.

Eén voor één steek ik de lampionnen aan. Ik voel de ballon van Zus ongeduldig trekken aan mijn hand, klaar om op te stijgen. 'Mag ik al los', vraagt Sepp ingespannen. Eva knikt naar mij, ze woelt even door de haren van haar zoon. Ik schraap mijn keel, 'ja het mag Sepp, laat maar los'. Sepp laat uitgelaten zijn ballon los. Hij springt enthousiast op en neer en zwaait naar het opstijgende, papieren lichtje.

Tegelijkertijd laat ik Zus' lampion los en ook de ballonnen van Pip, Fleur en Rafael zweven langzaam naar boven. Eva staart met tranen in haar ogen naar de grote ballon in haar hand. Door het flikkerende licht van het vlammetje in de lampion, wordt de tekst zichtbaar die ze op de buitenkant heeft geschreven.

De zonnestralen raken mijn gezicht. Terwijl ik mijn hoofd naar boven richt, en zachtjes naar je fluister. Hoeveel ik van je hou, en hoeveel ik je vandaag weer mis. 'Ik hou van je Thommie, ik mis je zo', snikt ze. Ik sla mijn arm om haar heen en druk een kus op haar slaap, terwijl ik wild knipper tegen mijn eigen tranen.

Ik knijp in haar vrije hand en wrijf even over de twee trouwringen om haar rechter ringvinger. 'Frank zorgt voor hem', zeg ik met dikke keel. Ze kijkt me aan, er glijdt een eenzame traan over haar wang. 'Ja', zegt ze met trillende stem. Dan laat ze zachtjes de lampion los. In plaats van meteen weg te zweven, zoals de andere ballonnen, blijft hij even voor onze ogen hangen.

Het is alsof Thom toestemming vraagt om echt weg te gaan, en voor een laatste keer afscheid neemt. Met twee vingers duw ik zachtjes tegen de rand van de lampion, voorzichtig beweeg ik de ballon omhoog, 'toe maar Thom, ga maar. Het is goed jochie', zeg ik zachtjes. De ballon zweeft nog een rondje boven ons hoofd. En volgt dan de weg van de andere lampionnen die boven onze hoofden om elkaar heen dansen.

De lichtjes flikkeren in de schemering. Ik voel Eva's hoofd tegen mijn schouder leunen. Sepp staat tussen ons in en Fleur en Rafael staan naast ons. 'Mooi hè, papa', zegt Sepp glimmend, zijn ogen twinkelen. Ik glimlach naar hem, 'ja, heel mooi vent'. De tweeling staart met grote ogen, betoverd naar de dansende lichtjes in het donker.

'Dag lieve Thom', zwaait Fleur naar boven. Ik leg mijn hoofd achter in mijn nek en kijk naar de steeds kleiner wordende lampionnen. Ik voel Eva's arm om mijn middel, ze zucht zachtjes. Het klinkt opgelucht en verdrietig tegelijk, mijn hand rust op haar schouder. Er zijn geen woorden nodig om uit te leggen hoe dit voelt, onze aanrakingen zeggen voldoende.

Eva

Samen staren Wolfs en ik zo lang mogelijk naar de brandende lampionnen in het donker. Sepp laat zich dromerig tegen mijn benen vallen, handig hijs ik het ventje omhoog. Slaperig wrijft hij in zijn oogjes, 'kan Thom mijn brief lezen', vraagt hij. Ik strijk wat losse haren uit zijn gezicht, 'ik denk het wel konijntje, hij vindt het vast heel mooi'.