Fleva Forever After

Hoofdstuk 38

Vanwege alle last minute sinterklaas perikelen was ik helemaal vergeten te posten vandaag. Tussen twee suprises en drie gedichten door, heb ik er toch nog een deeltje uit weten te persen. Want ja, beter laat dan nooit, veel lees plezier!

Wolfs

Ik lig klaarwakker op mijn rug, mijn ene hand rust op Eva's bovenbeen en mijn andere hand ligt op mijn buik. Het is doodstil in de slaapkamer, ik hoor alleen Eva's rustige ademhaling. Ik voel hoe de hand op mijn buik op en neer gaat bij iedere ademteug. Ik staar in het donker, voorzichtig draai ik mijn hoofd naar Eva. 

In het streepje maanlicht wat door de gordijnen valt, ontwaar ik de contouren van haar gezicht. Ze ziet er prachtig uit. Ik staar naar haar lange licht gekrulde wimpers, haar hoge jukbeenderen en haar zachte lippen. Voorzichtig veeg ik met mijn hand wat losse haren uit haar gezicht, ze kreunt zachtjes en verschrikt trek ik mijn hand weer weg. 

Gespannen wacht ik af of ze wakker wordt, na een minuut zucht ik opgelucht, ze slaapt door. Ik kijk op mijn horloge, de wijzers geven aan dat het net iets over drie is. Plotseling hoor ik geschuifel. Ik spits mijn oren en luister uiterst geconcentreerd naar het geluid, dan hoor ik duidelijk hoe de deurklink van de kamer langzaam naar beneden wordt geduwd. 

Snel duw ik mezelf rechtop in bed en staar behoedzaam naar de deur. 'Hallo, is daar iemand', vraag ik zachtjes. Er komt geen antwoord, krakend zwaait de deur open. 'Papa', klinkt er dunnetjes. 'Sepp ben jij dat', vraag ik. Dan verschijnt er een klein figuurtje in de deuropening. 'Hey jochie', zeg ik schor, 'wat is er'. Sepp blijft roerloos staan. 

Ik laat mezelf voorzichtig uit bed glijden en loop naar hem toe, ik kniel op de grond voor mijn zoon en trek hem tegen me aan. 'Wat is er konijn', probeer ik nog een keertje. In het zwakke schijnsel van de licht op de gang zie ik tranen glinsteren in zijn oogjes. 'Zie ik nou traantjes, heb je naar gedroomd vent', vraag ik bezorgd. Hij knikt, 'ja', snikt hij. 

'Jochie toch', troost ik, 'kom eens hier'. Ik til hem op, sluit de deur en draag hem naar het bed waar Eva ligt te slapen. 'Zachtjes doen hoor, mama slaapt', waarschuw ik, ik voel het ventje knikken tegen mijn borst. 'Wil je bij papa en mama slapen vannacht', vraag ik. 'Hmm', humt hij, ik stap weer in bed met Sepp op mijn borst. 

Ik sla de deken over ons heen en leg mijn zoon in het midden van het bed, tussen mij en Eva in. Normaal mag hij eigenlijk niet in ons bed slapen, maar het is tenslotte kerstmis. Ik voel Sepps kleine handje kriebelen in mijn haar, ik veeg de tranen van zijn wang. 'Ga je lekker slapen nu konijn', zeg ik zacht, 'morgen is het kerst'. 

'Ja lekker slapen', mompelt Sepp die dicht tegen Eva aankruipt en alweer half in slaap is gevallen. Ik aai over zijn wilde haren en druk een kus op zijn voorhoofd, dan draai ik me op mijn zij. Ik staar naar Sepp en Eva, die vredig liggen te slapen, en besluit ook nog maar een poging te doen om een paar uur te slapen.

Eva

Het is nog donker als ik wakker word. Ik tik op het scherm van mijn telefoon, om te kijken hoe laat het is. Kwart voor zeven zie ik. Ik rek me even uit en draai me dan om. Tot mijn verbazing tref ik naast Wolfs ook Sepp aan in bed. Mijn hart smelt als ik zie dat Sepp in Wolfs' armen ligt te slapen, dicht tegen zijn vader aangedrukt. 

Ik glip stilletjes uit bed en grabbel in mijn koffer opzoek naar mijn warme sokken. Het is donker maar op de tast vind ik al snel de pluizige sokken. En balancerend op een been trek ik ze één voor één over mijn ijskoude voeten. Ik doe een poging om mijn favoriete trui te vinden maar in het donker is het onmogelijk om onderscheid te maken tussen blauw en zwart. 

Wel vind ik een van mijn sportshorts. Zoekend kijk ik om me heen naar de hoodie die ik gisteren aan had, maar tevergeefs. Dan valt mijn oog op de trui van Wolfs die, in tegenstelling tot mijn kleding verspreid op de vloer, keurig opgevouwen op een stoel ligt. Ik sluip voorzichtig door de kamer op weg naar de stoel met mijn shorts in mijn hand.