Fleva Forever After

Hoofdstuk 133

Eva

Glimlachend kijk ik hem na, ik vind het heerlijk dat hij nu zo'n eigen willetje heeft. Af en toe word ik er gek van, maar vaak is het alleen maar leuk. Ik ben dan ook de beroerdste niet en laat hem graag een beetje worstelen met dingen en geef hem ruimte om zelf dingen uit te zoeken.

Ik schroom niet om een beroep te doen op de zelfredzaamheid van het ventje. Ik vind dat ik hem best kan vragen om zichzelf aan te kleden of om even iets van boven te halen voor mij. Volgens mij is dat hartstikke goed voor zijn zelfvertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel. Het hoeft natuurlijk niet helemaal goed te gaan of perfect te lukken.

Het gaat meer om de ervaring en hij kan altijd om hulp vragen. Volgens Wolfs is dat een didactisch onderlegde manier van opvoeden, en hij kan het weten. Hij heeft immers al die ouderschapsboeken gelezen. Ik heb af en toe wel door zo'n boek gebladerd, maar vaar toch vooral op mijn eigen intuïtie binnen het moederschap.

'Hey Eef, heb je personeel', grinnikt Wolfs terwijl hij naar de waggelende peuter knikt. Lachend draai ik me naar hem om, 'tsja je hebt werkpaarden en je hebt sierpaarden'. 'Dat is kinderarbeid', pest hij, 'dat is verboden'. 'Kom me maar arresteren, meneer de rechercheur', knipoog ik naar hem, dan draai ik me weer om en verdwijn in het schuurtje.

Ik help Sepp met het wegzetten van de gieter en zet de lege potten boven op een stellingkast. Het ventje drentelt alweer naar buiten, vlug loop ik hem achterna. Als ik de schuurdeur dicht wil doen, voel ik plots een grote hand die zich stevig om mijn pols schroeft. Mijn arm wordt razendsnel op mijn rug gedraaid en ik word met mijn borst tegen de muur van de schuur gedrukt.

'Hey wa..', begin ik, maar dan hoor ik een bekende zwoele stem in mijn oor. 'U bent aangehouden mevrouw van Dongen', ik schiet in de lach. 'Op grond waarvan', grijns ik. 'Schending van artikel 32 van het IVKN', bromt Wolfs. 'Oh u vindt dat Sepp door het dragen van de gieter schade heeft opgelopen aan zijn gezondheid of zijn lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke of maatschappelijke ontwikkeling', som ik op.

'Inderdaad, u heeft hem in ieder geval ernstig in gevaar gebracht', grinnikt Wolfs zachtjes. 'U bent goed op de hoogte trouwens, mevrouw de rechercheur', vult hij aan, ik hoor een spoortje bewondering in zijn stem. 'Natuurlijk brigadier, ik ken alle wetboeken en verdragen uit mijn hoofd', bluf ik. 'Niet te zelfverzekerd nu gaan worden van Dongen', waarschuwt hij en hij draait mijn arm wat verder op mijn rug.

Ik draai mijn hoofd zo ver mogelijk naar achter en kan hem vanuit mijn ooghoeken precies aankijken, verleidelijk bijt ik op mijn lip. 'Meneer, kunnen we dit niet op een andere manier oplossen dan met een aanhouding', grijns ik. Wolfs' greep om mijn arm verslapt iets en ik draai me nog wat verder om. Hij ademt scherp in, 'probeert u mij nu om te kopen', bromt hij schor. 'Ik zou niet durven', knipoog ik.

'Wat had u in gedachten', vraagt hij hees. Ik ruk mijn arm los van zijn hand en draai me helemaal om, mijn rug schuurt tegen de ruwe muur en de punten van mijn schoenen raken die van Wolfs. Flirterig kijk ik hem aan, ik wip op mijn tenen en sla mijn armen stevig om zijn nek. Dan plant ik een zoen op zijn lippen.

Gretig zuigt hij aan mijn onderlip, ik open mijn mond een klein beetje en zijn tong glipt zachtjes naar binnen. Terwijl zijn handen over mijn heupen naar beneden richting mijn billen glijden, kruipen mijn handen steeds verder omhoog. Ik woel ruig door zijn haren en hoor Wolfs goedkeurend kreunen, zijn handen masseren mijn billen en ik bijt zachtjes op zijn tong.

Mijn hart klopt wild in mijn borst en smakkend hap ik naar adem. Wolfs maakt zijn lippen voorzichtig los van de mijne, hijgend kijken we elkaar aan. Ik zie de rode blosjes op zijn wangen en ik voel mijn lippen tintelen, het bloed suist in mijn oren. 'Zoiets', zucht ik hees. 'Vooruit dan, voor deze ene keer laat ik het bij een waarschuwing', grijnst Wolfs schor.