Fleva Forever After

Hoofdstuk 68

Ja hallo, daar ben ik weer. Op #flikkenfriday nog wel! Ik wilde even zeggen dat ik een weekje met vakantie ga naar de sneeuw (maar dit deeltje verraad dat ik de zomer alweer in mijn bol heb). Dat is natuurlijk heerlijk maar waarschijnlijk heb ik daar geen of heel slecht internet. 

Het kan dus zijn dat ik wat minder regelmatig upload dan jullie gewend zijn. Maar niet getreurd, ik blijf wel schrijven, dus als ik terug kom hoop ik een bonusdeeltje op de plank te hebben liggen. Anyway, voor nu nog wel lekker een deeltje, veel leesplezier! Oh en fingers crossed dat ik dit jaar geen botten breek...

Eva

Met mijn dochter op mijn arm maak ik onhandig een flesje voor haar. Ik leng de melk aan met een beetje water zodat ze wat extra vocht binnenkrijgt met deze hitte. Tevreden hou ik het flesje voor de neus van mijn dochter. 'Kijk eens, snuitje, we gaan nog een poging wagen om jou aan de fles te krijgen', glimlach ik. 

Er verschijnt een diepe denkrimpel in Zus' voorhoofd, 'je hoeft niet zo moeilijk te kijken hoor, snuitje', grijns ik en ik druk mijn lippen op haar neus. Met mijn fles water onder mijn arm en Zus' flesje in mijn hand loop ik vlug even langs de box, Pip ligt nog helemaal ik coma. Ik balanceer Zus op mijn arm en leg onhandig een vinger achterin Pips nek. 

Het voelt klam, maar niet oververhit. Ik strijk zachtjes over het kleine lijfje, 'slaap jij nog maar even lekker door frommel, dan gaan mama en Zus vast naar buiten', mompel ik. Als ik de pui openschuif en naar buiten stap, slaat de hitte in mijn gezicht, spontaan begin ik te zweten. 'Hey Eef', Wolfs kijkt verbaasd op van zijn boek. 

'Kom je ook lekker buiten zitten', hij gebaart uitnodigend naar de tuinstoelen in de schaduw. 'Lekker', mopper ik, 'het is bloed verziekend heet hier'. 'Heel rustig aan doen', grijnst Wolfs, 'dan is het lekker', zuchtend plof ik naast hem in een stoel in de schaduw, mijn T-shirt plakt aan mijn zweterige rug. Wolfs komt half omhoog vanuit zijn hangmat en strijkt over Zus' neus. 

'Hey snuitje, warm hè', babbelt hij tegen haar. 'Waar heb je Pip gelaten', vraagt hij aan mij. Ik knik naar de pui, 'die ligt binnen nog te slapen'. Ik zak een beetje onderuit in mijn stoel, trek mijn knieën op en zet mijn voeten op de rand van een andere stoel. Dan zet ik Zus met haar rug tegen mijn bovenbenen, zodat ze schuin rechtop tegen over mij zit. 

Haar hoofd wiebelt onstabiel op haar nekje, 'wat ben jij sterk dat je je zware hoofd al omhoog kan houden', glimlach ik naar haar. 'Dat kan ik ook hoor', roept Sepp vanuit zijn zwembadje. 'Kijk mama', heel trots laat hij zien hoe goed hij zijn hoofd rechtop kan houden. Ik glimlach naar mijn zoon, 'ja, jij bent nu al heel groot en sterk, maar jij moest dat ook leren toen je klein was'. 

'Echt niet', wild schudt Sepp met zijn hoofd, 'ik ben grote broer en heel sterk', hij laat zijn "spierballen" zien. Ik schiet in de lach, zijn babyspekjes is hij inmiddels wel kwijt, maar hij heeft zeker nog geen spierballen en nu is hij echt een sprietig jongetje. 'Jij bent wel een heel sterk konijntje', grijns ik naar mijn zoon. Met mijn hand grabbel ik naar het flesje dat ik naast me op de grond heb gezet. 

Ik richt me weer op Zus, 'nu ga jij nog iets heel knaps doen, namelijk drinken uit de fles', grijns ik naar mijn dochter. 'Succes', hoor ik Wolfs net iets te hard sarcastisch fluisteren. 'Nou bedankt voor het vertrouwen', brom ik verontwaardigd. Ik laat de speen van de fles op Zus' onderlip rusten, maar het meisje draait resoluut haar hoofd de andere kant op. 

Vastbesloten probeer ik het nog een keer, maar nu begint ze ook luidkeels te protesteren. 'Niet zo aanstellen Zus, het is maar een flesje', mompel ik. Ik doe nog een paar pogingen om Zus te laten drinken uit de fles, maar het koppige kindje blijft weigeren en is steeds harder gaan gillen. Achter me hoor ik Wolfs proesten, hij vindt mijn geklungel maar wat grappig.