Fleva Forever After

Hoofdstuk 152

Eva

'Ik heb nog een paar belangrijke vragen', begint Ella, 'ten eerste, zijn er nog veranderingen in jullie bevallingsplan'. Ik schud mijn hoofd, 'nee, ik wil nog steeds graag in bad en het liefste zonder pijnmedicatie bevallen'. Ella knikt, 'prima, ik ga zo eens even kijken of jullie kindjes daar goed voor liggen'. Wolfs pakt ondertussen vast wat spulletjes uit en schuift een stoel naast het bed.

'Dan heb ik verder nog de vraag of je het erg vindt dat er een arts in opleiding meekijkt. Ik zal de bevalling doen, het is puur zodat hij ervaring op kan doen in de praktijk. Als je het tijdens de bevalling toch vervelend vindt mag je dat altijd aangeven, dan zet ik hem op de gang', glimlacht Ella. Ik schiet in de lach, 'eehmm wat mij betreft is het prima hoor als er iemand meekijkt'.

Ze knikt, 'dat is heel fijn. Dan wil ik jullie nu vast even voorbereiden op het feit dat het zomaar kan zijn dat de kamer tijdens je bevalling opeens vol staat met mensen. Als er iets met jou gebeurt, Eva, dan komen er extra mensen, maar ook als er iets met één van jullie kindjes aan de hand is komen er extra handen. Dat kunnen zowel verpleegkundigen en arts-assistenten als gynaecologen of kinderartsen zijn, dus dat kan een beetje intimiderend overkomen. We doen ons best om jullie ten allertijden op de hoogte te houden van wat er gebeurt en waarom iemand komt, goed'.

Ik knik, 'oké'. 'Hebben jullie verder nog vragen, hebben jullie iets nodig', Ella kijkt afwachtend van mij naar Wolfs. We schudden ons hoofd. 'Top, dan ga ik even mijn arts in opleiding halen en komen we je daarna onderzoeken en aansluiten op het CTG, Eva', dan verdwijnt Ella weer uit de kamer. Direct daarna komt er een wat oudere verpleegkundige binnen die zich voorstelt als Vivienne.

En een vaag bekende, vlotte, recht-door-zee klinisch verloskundige die zich voorstelt als Louise Masthof. Terwijl Vivienne wat bloed afneemt en een infuus bij mij komt prikken begint Louise ons uit te vragen over de bevalling en neemt ze mijn dossier door. Op het whiteboard aan de wand tegenover het bed, begint ze alles netjes uiteen te zetten, terwijl ik me door mijn weeën heen puf.

Moeder: 11-04-1990, O+, Rh+

À terme: 20 juli 2022

Gravida 4; Para 3

Amduur: 35 + 1

MI: gemelli + abruptio placentae eerdere zwangerschap (tweeledig)

0:17u – Vliezen thuis gebroken

1:03u – Start van regelmatige weeën

3:28u – Aankomst ziekenhuis

Gefascineerd kijk ik toe. 'Ik schrijf alles op. Zodat iedereen die hiernaar binnenloopt tijdens de bevalling even snel kan zien, wat er aan de hand is, wat er al is gebeurd en wat er nog moet', legt Louise vriendelijk uit. Ik knik en probeer sommige coderingen te ontcijferen, maar veel verder dan mijn bloedgroep en Rhesus factor kom ik niet.

Louise ziet de frons in mijn voorhoofd, 'gravida geeft aan hoe vaak je zwanger bent geweest, dit is je vierde zwangerschap en para is het aantal keer dat je eerder bent bevallen. Amduur is gewoon de zwangerschapsduur, in jouw geval 35 weken en één dag. MI is je medische indicatie, in jouw geval is die tweeledig omdat je een tweeling krijgt en omdat bij je vorige zwangerschap de placenta los heeft gelaten van de baarmoederwand. En als laatste houden we ook een tijdlijn bij zodat we een goed overzicht houden welke protocollen van toepassing zijn'.

Ik knik, 'aha, wat veel informatie houden jullie bij'. 'Wacht maar', glimlacht ze, 'het wordt nog veel meer'. Vivienne tikt op mijn arm, 'ik ben klaar hoor, succes en wie weet zie ik jullie nog wel even'. Ze loopt de kamer weer uit en op dat moment komt Ella de kamer weer in met een knul van eind twintig achter zich aan.