Part 30
അതെന്ന പറച്ചില മമ്മി എപ്പോ വന്നെന്നു ചോദിച്ച പോരെ...
എമ്മി ആദ്യം സീറ്റ് പിടിച്ചു..
ഓരോരുത്തരും എഴുന്നേറ്റു...
ഗൗരി യുടെ കാര്യം സ്ഥിരം ആയ കൊണ്ട് അൻഷി അവളെ എടുത്തു കൊണ്ട് റൂമിലേയ്ക്ക് പോയി...
മിലിയും ഇന്ദ്രനും മാത്രം ആയി ഹാളിൽ...
തുടരും...
🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋
മിലിക്ക് ആകെ വെപ്രാളം തോന്നി..
തെറ്റ് ആണ് താൻ ചെയ്തത്... അന്ന് ഒരു നിമിഷത്തിൻ്റെ തോന്നലിൽ എല്ലാവരിൽ നിന്നും ഒളിച്ചു ഓടുന്നതിന് പകരം ..എല്ലാം ഇച്ചായനോട് തുറന്നു സംസാരിച്ച് ഇരുന്നെങ്കിൽ...ഇത്രയും കാലം നീറി നീറി ജീവിക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു...
എൻ്റെ മോള് എൻ്റെ എടുത്തു ചാട്ടം കൊണ്ട് അവൾക്ക് ഒരച്ഛൻ്റെ സ്നേഹവും കിട്ടിയില്ല...ഒരുതരത്തിൽ പറഞാൽ ഞാൻ അവൾക്ക് അവളുടെ അച്ഛൻ്റെ സ്നേഹം നിഷേധിക്കുക അല്ലേ ചെയ്തത്...
അവളുടെ ചിന്തകൾ കാട് കയറി...
എന്താ ഇവിടുന്നു എങ്ങനെ പോകാം എന്ന് ആണോ ചിന്തിക്കുന്നത്...നിശബ്ദത യെ കീറി മുറിച്ച് കൊണ്ട് ഇന്ദ്രൻ ചോദിച്ചു...
അവൻ്റെ മുഖത്തെ പുശ്ചം കണ്ട് മിലി യുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു...
ഇച്ചായ ഞാൻ... എന്നോട്
വേണ്ട ... ഒരേറ്റു പറച്ചിൽ ആണേൽ അത് വേണ്ട മിലി..
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു മിച്ചു എന്ന് മാത്രം വിളിച്ച നാവ് കൊണ്ട് മിലി എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ അവൻ അവളിൽ നിന്നും അകന്നു എന്ന് വിചാരിച്ച് അവളുടെ ഹൃദയം പൊട്ടുന്ന പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി...
എന്താടി നിൻ്റെ നാവ് ഇറങ്ങി പോയോ...
അല്ലെങ്കിൽ കഴുത്തിന് ചുറ്റും നാക്ക് ആരുന്നല്ലോ നിനക്ക്....😏
എന്നോട് ക്ഷമിക്ക് ഇച്ചായാ..ഞാൻ അന്ന് അങ്ങനെ ഒക്കെ കണ്ടപ്പോ ഞാൻ എങ്ങനെ സഹിക്കും...എല്ലാരും കൂടെ എന്നെ കളിപ്പിച്ചു എന്ന് കരുതി...മിലി ഇന്ദ്രൻ്റെ കാലി ലേക്ക് വീണു..
