Dwa Światy | Clexa

110. Wśród Ludu

Uwaga!

Chudoba - skromny dobytek lub niewielkie gospodarstwo
Trylinka - ala kostka brukowa
Czelada - domownicy, zwłaszcza dzieci

______________

Lexa

Rolnik: Goreje, niczym z pieca chlebowego.

Prostując się ocierał pot z czoła pod wzniesionym, słomianym kapeluszem, lecz ujrzawszy mą postać upuścił kosę w złotawe łany pszeniczne i zakrzyknął...

Rolnik: Patrzajta postronni!

...rzucając się pędem ku miedzy oddzielającej rolę od traktu wiodącego do stolicy, na jakim miarowo stawiał kopyta kary.

Mężczyzna: Heda czcigodna!

Wyprzedzając tego, który wypatrzył mą osobę pierwej, przykląkł zginając karku.

Gospodyni: Niechże duch obdarzy wszelką łaskawością!

Starszawa kobiecina z życzliwym licem przypatrywała się pochylając jeno posturę w krzyżu z racji przebytych wiosen.

Starzec: Za twą sprawiedliwość Kommandor...

Wyciągnowszy ramiona ku niebiosom opadł na ściernisko przyginając sylwetkę przed sie, ażeby otwartymi dłońmi wstrzymać na mej osobliwości.

Starzec: ...duch winien przypuścić nieskończoną terminowość twych rządów!

Oktavia: Heda ma tu sporo wielbicieli.

Mimo iż o mym indywiduum wymieniane było, wymówione słowa pokierowane stały się prostolinijnie względem rozradowanej blondynki, jaka potwierdziwszy ponownie obróciła czaszkę z zacieszem obdzielając gospodarzy pogodą duszy, na równi z mimiczną.

Młódka: Kommandor! Kommandor! Wejrzyj ku mnie litościwym okiem!!!

Marginalizując proszebno-nachalne nawołanie nie powiodłam wzroku na domagającą się w tłumie niewiaste.

Clarke: Takich cycastych fanów mogłabyś mieć mniej.

Nieco poruszona przeniosła patrzenie z okazale wyposażonej dziewki podle memu profilowi, jaki nieznacznie za sprawą gapiów unaocznił niebieskookiej rozbawienie.

Lexa: Pragnę podkreślić, iż ni w momencie nie przykułam wejrzenia na wizerunek oczywistej niewiasty.

Clarke: I masz szczęście.

Orzekła hardo, jako wnoszę względem przestrogi upominawczej dla odmiennych chęci, niźli te przedstawione, lecz posiadając upodobanie w droczeniach się z błękitnooką nie oparłam się pokusie.

Lexa: Zgodną będę.

Zachłannie spojrzawszy na pokaźny biust jadącej z lewicy blondynki na mych rysach zaistniał przepotężnie ukontentowany wzór z racji bujającego się rytmicznie obficie zaopatrzonego dekoltu złotowłosej, a dzięki tkaninie, atoli rozmiarowi wyeksponowan był na me wejrzenie.

Lexa: Dziękować duchowi. Nie poskąpił twej posturze kształtności...

...a za przyczyną tą, mnie podarował nieprzemierzone dawki uciechy.

Clarke: Wielka Kommandor obłapia mnie wzrokiem pośród poddanych??

Niby przedstawiasz się zadziwem, aczkolwiek obie posiadamy uświadomienie, iż mimo obecności mnogich czasyma nie przebywam w stadium odmówić sobie karmienia się twą waloryką.

Lexa: A po pozostaniu sam, na sam...

Wychylając się bardziej ku narządu słuchowemu Clarke poczęłam oznajmiać podjudzoną intonacją, gdy ona zadowolona wciąż roztaczała blask sympatii dla zbiorowiska tych przyczyniających się do wyżywienia społeczności.