ကိုကို့နှင့်သူ့ဘေဘီအစားသရဲလေး

Chapter 46

(အစ်ကိုနှစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခြင်း)

လင်းယောင်ယောင် ဤအိမ်ကို ရောက်လာကတည်းက သူတို့သည် အဘိုးကြီး လင်း ၏ အစားအသောက်များကို ချက်ပြုတ်စရာ မလိုအပ်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့်၊သူတို့ သုံးယောက်လုံး စိတ်ဆိုးနေကြသည်။

တရားဝင် ဖြည့်စွက် အစားအသောက် ချက်ပြုတ်နည်း သင်တန်းကို တစ်ခါမှ မတက်ဖူးတဲ့ ကလေးမလေးက ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း လုပ်နိုင်မှာမလို့လဲ..

မြေးဖြစ်သူ၏ ဟင်းလျာများ‌ဖြင့် မစ္စတာလင်းသည် ခေါင်းကိုက်ဝေဒနာကို ပျောက်ကင်းလိမ့်မည်ဟု သူတို့ မယုံကြည်ကြပေ။

မကြာမီ၊မိန်းကလေး လုပ်ထားသည့် ရှေးခေတ်တရုတ်အစားအစာတွေက အထူးအရသာကောင်းကြောင်း အိမ်ရှင်ဆီက ကြားသိရသောအခါ သူတို့သုံးယောက်က ပိုလို့တောင် မကျေမနပ်ဖြစ်သွားကြသည်။ ဖြည့်စွက်ကုထုံး အစားအသောက်များသည် ကုထုံး၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုကို အလေးပေးခြင်း ဖြစ်ရသည်။

" ဒီဟင်းလျာတွေက ဘယ်လောက်အရသာရှိနိုင်မှာ လဲ..."

ထို့ကြောင့်၊သူတို့ သုံးယောက်သည် သူမကို ဟင်းဘယ်လိုချက်ရမည် ဆိုသည်ကို ပြချင်နေကြ၏။ လိုအပ်ပါက၊ မသိနားမလည်သော မိန်းကလေးငယ်အား မာစတာအဆင့် ဖြည့်စွက်အစားအသောက်များ၏ တစ်ကယ့်အဆင့်ကို သိရှိနိုင်စေရန် နည်းစနစ်အချို့ကို ပြသမည်ဟု ရည်ရွယ်ထားသည်။ သို့သော် သုံးယောက်သားမှာ ရွှေရောင်ဝင်းနေသည့် ကျောက်ပုဇွန်ဟင်းအား တွေ့လိုက်သောအခါ ထိုကဲ့သို့ မတွေးရဲကြတော့ပေ။

' ဒါက တစ်ကယ်ကြီး ဖြည့်စွက်အစားအစာလား....ထိပ်တန်းကြယ်ငါးပွင့်စားဖိုမှူး ချက်ထားတာ မဟုတ်ဘူးလား...မွှေးနေတာပဲ...နိုးနိုး...အရသာကောင်းရင်လည်း ကုထုံးရဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှုက အတော်လေး ညံ့သွားမှာလေ...ပြီးတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရောဂါကို ကုပေးနိုင်မှာလဲ..

ပြီးတော့ သူမက တစ်ချို့ပါဝင်ပစ္စည်းတွေကို စိတ်စွမ်းအင်နဲ့ ပြုပြင်ထားတာလေ'

သို့သော်လည်း၊ သူတို့ထင်မြင်ချက်တွေကို ပြောကြည့်သည့်အခါ မိန်းကလေး လင်းက မကူညီချင်လျှင် ထွက်သွားနိုင်ကြောင်း ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြောလာတော့သည်။