Unicode>>
အခန်း (၃၂) ကြယ်စဉ်ကိုးနွယ် ပုလဲသွယ်နက္ခတ်!
【သူများက လိုချင်လို့ပါဆို!】
ရှန်ချန်းလင်၏ မျက်လုံးများ နီရဲလျက် ဒေါသဟုန်းဟုန်း တောက်နေသည့်ပုံကို ကြည့်ကာ ချင်ရှောက်ယွီသည် အင်မတန် ချစ်စရာ ကောင်းလွန်းသည်ဟု ခံစားမိလေ၏။ ထို့ကြောင့်ပင် မထိန်းနိုင်ဘဲ ပြုံးလိုက်မိတော့သည်။
ရှန်ရှောင်ရှို့သည် ရုတ်ခြည်း အဆပေါင်းများစွာ ပိုလို့တောင် ဒေါသထွက်သွားရတော့သည်ပင်။
ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလောက် အရှက်မရှိတဲ့လူမျိုး ရှိနေသေးတာလဲ! ရင်ထဲမှာ အားနာသမှု မရှိဘူးဆိုရင်တောင် ထားဦး.. အခုတော့ ရယ်ပါ ရယ်ရဲသေးတယ်! !
သို့ဖြင့် သူသည် ဆန္ဒပြပုန်ကန်သည့်အနေဖြင့် ဂိုဏ်းချုပ်ချင်အား ခုတင်ပေါ်မှ ကန်ချလိုက်တော့သည်။
" ဒီနေ့ည မင်း ကြမ်းပေါ်မှာ အိပ်! "
" ကြမ်းပေါ်ဆင်းအိပ်ရင် စိတ်မဆိုးတော့ဘူးလား? "
ချင်ရှောက်ယွီက မေးသည်။
ရှန်ချန်းလင်က ဟွန်းကနဲ လုပ်ပြီး-
" အဲ့တာက မသေချာသေးဘူး! "
ငါ စိတ်ဆိုးတဲ့ အချိန်အပိုင်းအခြားကလည်း တစ်ခါတလေကျရင် တအား ကြာတတ်တယ်!
" ဒါမှမဟုတ်.. ကိုယ် မင်းကို အပြင်ခေါ်သွားပေးမယ်လေ? "
ချင်ရှောက်ယွီက ခုတင်အစွန်းနားသို့ တိုးကပ်ကာ မေးသည်။
" မသွားဘူး! "
ရှန်ချန်းလင်သည် ခြေတစ်ဖက်တည်းဖြင့် သူ့မျက်နှာကို ပိတ်ကန်လိုက်၏။ ချင်ရှောက်ယွီက ရယ်ရခက် ငိုရခက်ဖြင့် ထပ်ပြောသည်။
" စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတာတွေ ကြည့်ခွင့်ရမှာနော် "
" အခုချိန်မှာ ဘာများ ကြည့်လို့ရမှာလဲ? "
ရှန်ချန်းလင်က သံသယ မကင်းစွာဖြင့် ပြောသည်။
ညကြီးသန်းခေါင်သန်းလွဲမှာ အပြင်ထွက်တယ်ဆိုကလည်းက ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် မသမာသူတွေ!
YOU ARE READING
သိုင်းလောကတစ်ခုလုံးကဗရုတ်သုတ်ခတွေချည်းပဲ!
Historical Fictionစာရေးသူ - ယွီရှောက်လန်ရှန်း ဇာတ်ဆောင် - ရှန်ချန်းလင် x ချင်ရှောက်ယွီ - ယဲ့ကျင် x ရှန်ချန်းဖုန်း
