Milion uczuć

10

Emma

Po chwili obudziło mnie stukanie do drzwi. Wstałam i podeszłam do nich. Odkluczyłam i otworzyłam. Moim oczom ukazał się... Erick!

- Co ty tu robisz? - pytam

- Chcę pogadać. Muszę ci coś wyjaśnić - mówi Erick

- No dobrze - wpuszczam go do środka

Erick wchodzi i się rozgląda.

- Miłe wnętrze - zaczyna rozmowę

- Nie tak bogate jak twoje co? - pytam z nutą sarkazmu

Erick się uśmiecha. Gestem wskazuję mu na kanapę i idę do kuchni, ale on wybiera krzesełko barowe stojące przy wyspie. Siada tam.

- Kawa, herbata? - pytam

- Kawa - odpowiada

Biorę z szafki dwa kubki. Stawiam je przed Erickiem. Wyciągam słoiczek z kawą, zapażam wodę i po 5 minutach Erick pije już kawę. Biorę swoją i opieram się o blat.

- O czym chcesz pogadać? - pytam

- Nie musisz mi niczego oddawać. Ja to zrobiłem dla ciebie. Możesz mi zaufać. Nie wiem dlaczego nie chcesz mnie widzieć. Ja nie mogę bez ciebie żyć. Co chwilę o tobie myślę. Na niczym nie mogę się skupić. Wiesz jakie to uczucie? - mówi Erick

- Wiem - odpowiadam szeptem

Erick zaalarmowany podnosi głowę. Patrzy się na mnie zaskoczony.

- To ty jesteś tym młodym, najbogatszym człowiekiem USA? - pytam go

- Skąd wiesz? - zaskczyłam go

- Mama - odpowiadamy razem i wybuchamy śmiechem

- Poza tym widziałam gazetę - mówię

- Chciałem cię od tego uchronić, byś nie czuła się wiązana z moim majątkiem. Wiem, że dla ciebie nie chodzi o pieniądze i proszę daj mi szansę - niemal błaga mnie

- No ok - mówię

- Tak po prostu ok? - pyta Erick

Kiwam głową. Erick zrywa się z krzesła i podchodzi do mnie. Przytula mnie.

- A to za co? - pytam

- Za szansę - uśmiecha się seksownie - A teraz masz 20 minut by się ubrać - mówi

- Gdzie? - pytam

- Kolacja - mówi

- Wolę 15 minut. Lubię wyzwania - śmieję się

Erick wybucha śmiechem i siada na kanapie i włącza TV. Wzdycham i wbiegam do sypialni. Wyciągam z szafy czarną sukienkę i czystą bieliznę. Biegnę pod prysznic. Po prysznicu zakładam ubrania, kręcę lekko włosy, maluję się, ale tylko tusz do rzęs i trochę różu na policzki i błyszczyk, ubieram czarne koturny i biorę torebkę. Wchodzę do salonu. Erick ogląda jakiś serial. Podchodzę koło niego i widzę, że to 'Pamiętniki Wampirów'. Uśmiecham się.

- Ktoś tu lubi ten serial - śmieję się

Erick obraca się i zamiera.

- Wyglądasz pięknie - mówi - I tak. Lubię ten serial, ale ten sezon - wskazuje na napis u góry ekranu - Nie ma sensu bez Eleny

- Ożeń się ze mną - śmieję się

Ja też uwielbiam ten serial. Oglądam każdy premierowy odcinek.

- Kusząca propozycja, ale muszę ją przemyśleć - szepcze

- Chodźmy już - mówię

Wychodzimy z domu, a ja zamykam drzwi na klucz. Schodzimy na dół i wsiadamy do Bentley'a. Podczas jazdy Erick się nie odzywa, a ja obserwuję jego skupiony wyraz twarzy. Podjeżdżamy pod drogą restaurację. Erick wysiada i otwiera mi drzwi. Wtedy podbiegają do nas paparazzi. Erick bierze mnie szybko za rękę i wchodzimy do restauracji.

- Em, ja przepraszam - mówi - Moi prawnicy się tym zajmą - szepta

- Nie trzeba - mówię - Moi rodzice cię polubili i pewnie się ucieszą z tego taniego brukowca - śmieję się

- Ciekawe jak nas opiszą - śmieje się Erick

- No ja wyjdę na zakochaną w twojej kasie - szepczę

- Ale tylko my wiemy jak jest na prawdę - uśmiecha się w ten sposób Erick