Milion uczuć

5 (III)

Tydzień później

Emma

Dzisiaj mam umuwioną wizytę u lekarza. Strasznie się tego boję. Jestem ciekawa co mi powie lekarz. Ale co ma mi powiedzieć?!

Jestem w ciąży!

Boję się o tym powiedzieć Erick'owi, ponieważ mieliśmy "układ". Erick przez następne 2 lata nie chce mieć dzieci. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta: Kariera. Ja też chcę podjąć jakąś pracę, ale mój stan chyba mi te plany trochę pokrzyżuje. Boję się tej wizyty. Nie wiem co lekarz powie. A jak pomylił się?
Wyszłam z domu o 12. Nicholas jest u moich rodziców na weekendzie. Raz w miesiącu biorą go, albo rodzice Erick'a, albo moi. W ten sposób Nicholas ma kontakt z dziadkami. Ja mogę odpocząć.
Wsiadłam do samochodu. Odpaliłam silnik i założyłam okulary przeciwsłoneczne. Paparazzi dalej ślęczy pod naszą posesją. Czasem są zbyt nachalni. Wyjeżdżam spokojnie z garażu i opuszczam moje miejsce zamieszkania. Paparazzi jak zwykle rzucają się by robić zdjęcia. Flesze aparatów błyskają i tak samo wkurzają jak zawsze. Wciskam klakson, a gdy odsuwają się, szybko ruszam w stronę głównej drogi. Po 30 minutach stania w niemiłosiernie długim korku, dojeżdżam do miejsca mojej podróży. Kabinet ginekologiczno - położniczy. Parkuję na wolnym miejscu za tują. Nigdzie nie ma przypadkowych paparazzi, więc spokojnie idę do środka. Mam numerek 3. Koło mnie siedzą dwie kobiety w ciąży. Jedna ma już duży brzuszek, a druga ledwo widoczny. Mojego nie widać.
Gdy pojawił się na drzwiach numer 3 weszłam do gabinetu.

- Dzień dobry - uśmiechnęła się lekarka

- Dzień dobry - odpowiedziałam, a ona podniosła głowę do góry na dźwięk mojego głosu

Popatrzyła się na mnie i otworzyła szeroko oczy ze zdziwienia.

- O! Mój! Boże! Emma Steel? Ems! - krzyknęła i wstała zza biurka

Chwila! Ems?! Tylko jedna osoba nazywała mnie tak na studiach. Eva!

- Eva?! - zapytałam zdezorientowana

- Eva, Eva - zaśmiała się moja znajoma ze studiów

Eva studiowała medycynę, a ja literaturę. Mieszkałyśmy we trzy w pokoju. Ja, Sam i Eva.

- Przyszłaś na badanie, więc podwiń bluzkę i kładź się tam - wskazała na łóżko przeznaczone do badań

Wykonałam jej polecenie. Eva zaczęła badanie i zaraz zdezorientowana poszukała czegoś w mojej karcie ciąży ze szpitala. Znowu popatrzyła na monitor. Zaczęłam się denerwować.

- Coś się stało? - zapytałam

Eva popatrzyła się na mnie i uśmiechnęła.

- Nie wiem jaki lekarz cię badał w tym szpitalu, ale to idiota - zaśmiała się

- Czyli? - dopytałam

- Jesteś w ciąży, koniec drugiego miesiąca - zaśmiała się

- Ale wszystko z dzieckiem dobrze? - spytałam

- Tak, wszystko dobrze z dziećmi - uśmiechnęła się i wytarła papierem żel z mojego brzucha

Dziećmi?!

- Jak to dziećmi?! - spytałam zaskoczona

- Jesteś w ciąży z bliźniakami - uśmiechnęła się - Wydrukuję ci zdjęcie - oznajmiła i wyszła do drugiego pomieszczenia

Ukryłam twarz w dłoniach.
Jestem w ciąży!
I to jeszcze bliźniaczej!!
Cholera!

Po chwili moja stara znajoma wyszła z pomieszczenia.

- Proszę - Eva podała mi zdjęcie

Spojrzałam na nie i uśmiechnęłam się. Przejechałam palcem po zdjęciu. Moje małe maleństwa!
W tym momencie wszystkie problemy się ulotniły. Byłam w tej chwili szczęśliwa.

- Przepiszę ci witaminy i widzimy się za trzy tygodnie - podała mi karteczkę Eva - Gratulacje!

- Dzięki - uśmiechnęłam się

- Masz czas w za dwa dni po południu? Przeszłybyśmy się na spacer lub ciastko - zaproponowała Eva

- Jasne. Pokażę ci mojego synka - uśmiechnęłam się

- Masz syna?! - spytała zaskoczona Eva

Kiwnęłam głową z uśmiechem.

Pogadałyśmy chwilę i wyszłam z budynku. Wsiadłam do samochodu i pojechałam do domu po drodze kupując witaminy.

Wieczorem powiem Erick'owi!
Muszę...!

I jak?
Zaskoczeni?
Bo ja tak!

Całuski!
Autorka