The Countdown [COMPLETED]

Prologue

~

"I love you, Staire. Always and forever. Remember that." Nakangiti niyang sabi nang may kumawalang luha sa mata niya. Tatango-tango lang akong sumagot habang umiiyak.

"Jester, please." Iyak lang ako nang iyak. I couldn't breathe. W-Why should this happen?

Bigla ko siyang niyakap nang nakapikit. Sobrang higpit. I can't imagine myself living a day knowing na wala siya.

He kissed me on the forehead, sadly smiled at dahan-dahang kumawala sakin.

No.

Sabay ng pagtalikod niya ang pag-agos nang tuluyan ng mga luha ko.

"10." Bilang ko sa isip ko kasabay ng una niyang hakbang. Hakbang palayo sakin.

"9." Mga hakbang niyang hindi ko alam kung makikita ko pang papalapit sakin.

"8." Kaya ko ba?

"7."

"6."

"5."

"4."

"3."

"2." I love you, Jester. Always and forever.

...

"1."

Itutuloy