Moja Przygoda z Nimi... II Jeon Jungkook II [ZAKOŃCZONE]

#105

-Przestań, nie jestem dyrektorem.

-Masz rację, pani zastępca szefa łamane na przyszły szef.

-Tak już lepiej. Jak radzą sobie BTS?

-Tęsknią za tobą, ale dają radę.

-To świetnie. Wiesz, że będziecie mieli trasę?

-Tak, Eric nam mówił. Świetnie ją zaplanowałaś. I ta drama w Makau, po prostu anioł, a nie szef.

-Cieszę się, że się podoba.

-A jak z Jungkookiem?

-Byłeś wczoraj na imprezie, czy już za dużo alkoholu?

-Chyba to drugie.

-Świetnie, pogodziliśmy się.

-Wiedziałem, że tak będzie. Uważaj, bo jeszcze weźmiecie ślub.

-Do tego zostało jeszcze wiele czasu, a ty nie planujesz nic z Krystal?

-Jak na razie to nie, ale w przyszłości może.

-Jestem młodsza, a dalej zaszłam niż ty.

-W jakim sensie?

-Żadnym, co powinnam dać Jungkookowi na naszą rocznicę?

-Kiedy to jest?

-W marcu, jak zaczynamy prace w "We got married".

-Nie wiem, ale mogę się go dopytać.

-Lepiej nie, jesteś mało dyskretny, każdy się skapnie o co ci chodzi.

-Nie prawda, jestem bardzo dyskretny.

-Nie. Nie będziesz się o nic pytał.

-A co jeśli..

-Lepiej nie kończ, bo pożałujesz tego.

-Co mi zrobisz, jestem starszy od ciebie?

-Mam dobry kontakt z producentem dramy, możesz nie grać już głównej roli.

-Wygrałaś, jesteś coraz lepsza.

-Uczę się od mistrzów.

-Dobra, fajnie było, ale muszę już iść. Czas na próbę z Chenem i resztą.

-Dobra, miłej zabawy.

-Dzięki.

Chłopak wyszedł, a ja usiadłam na fotelu i zastanawiałam się co zrobić.

-Jungkook proszony do mnie, to bardzo pilne.- powiedziałam przez mikrofon

Siedziałam na fotelu i spokojnie piłam kawę, po chwili do pomieszczenia wbiegł zmęczony Jungkook.

-Co się stało?- zapytał łapiąc oddech

-A tobie co się stało?- zapytałam odstawiając kawę

-Jedna sprawa, winda nie działa.- odparł podnosząc się do pionu

-Wiesz, że są tu jeszcze trzy windy?- zapytałam podchodząc do niego

-Serio? Czemu o tym nie wiem.

-Nie mam pojęcia.

-Co się stało, że to takie pilne?

-Nic, chciałam się z tobą zobaczyć.- odparłam i usiadłam na biurku

-Wolno ci tak?- zapytał podchodząc do mnie i kładąc rękę na moim kolanie

-A kto może mi zabronić.