Kuzey Yıldızı (Tamamlandı)

9. Bölüm: Ceza

*DÜZENLENDİ*

****

Kayıplarımızla yaşıyorduk şu hayatta. Ama her şeye rağmen, tüm kayıplarımıza rağmen yine bir şekilde hayata tutunuyorduk. Kimisi gülerek gizliyordu acısını kimisi de benim gibi susarak. Herkesin tek bir ortak noktası vardı; Birilerine ya da bir şeylere tutunuyorlardı. Bana o dalı babam uzatmıştı. Babama tutunmuştum sımsıkı, ona bağlanmıştım. En çokta babamı da kaybetmekten korkmuştum.

Herkes bırakırdı ama anne, baba bırakmazdı. Kim evladını, canından bir parçayı bırakabilirdi ki... Bunu bana babam öğretmişti...

Herkes bir şekilde hayatına devam ediyordu. Benim dışımda herkes... Ben geçmişte yaşıyordum çoğunlukla. Bugün olmak, beni korkutuyordu sanırım.

Okula girdiğimde her zaman olduğu gibi Ediz'in yanıma gelmesi gerekirken bu sefer bir değişiklik vardı. Yanıma gelen Ediz değil Emrah'tı. Kaşlarım yavaşça çatıldı.

Karşımda durunca istemsizce bende durdum. Kulaklığımı işaret edince dikkatle ona baktım. Alaz, Cenk ve şimdi de Emrah. Ona ne yapmıştım acaba? Kulaklığımı boynuma indirip susarak ona bakmaya devam ettim konuşması için.

"Günaydın Simal." Dedi gülümseyerek. Bir an önce konuya gelmesi için cevap vermeden ifadesizce bakmaya devam ettim. Bozuntuya vermeden gülümseyerek konuştu. "Okul çıkışı bir şeyler yapalım mı diye soracaktım? Yani hep birlikte..."

"Hayır." diyerek yanından geçmek için adım atacakken elleriyle dur yaparak beni durdurdu. "Simal Cenk gerçekten çok üzgün. Seni kırdığını düşünüyor. Gördüğüm kadarıyla Alaz da seninle konuşmak istiyor. Ediz de olacak. Hatta kızlarda... Bir saatçik gelsen bile yeter. Olmaz mı?"

"Hayır." dedim kesin bir şekilde gözlerine bakarak.

Gülümsemesini silip üzgünce bana baktı. "Neden bunu yapıyorsun? Sadece konuşmak istiyorlar. Hatta bende istiyorum. Ediz'in, Cenk'in ve Alaz'ın konuşmak için bu kadar çabaladıkları kızı bende merak ediyorum çünkü. Neden biliyor musun? Ediz, Alaz'ın çocukluk arkadaşı, dolayısıyla bizimde... Ama seninle olabilmeye çalıştığı kadar bizlerle maç yapmadı mesela. Cenk'in bir kız için çabalama süresi 15 dakika falan. O da kızı tavlamak için. Ama şimdi ki amacı seni tavlamak ya da ona benzer bir şey değil. Cenk şuan hiçbir kızı tavlamıyor çünkü içindeki Cenk gibi davranıyor. Sebebi de sensin... Ve Alaz... Onu açıklamayacağım ama merak ediyorum. Kimsin sen?"

"Ne seni ne de arkadaşlarını aslında hiç ilgilendirmeyen biriyim. Bu yüzden sen bari anla ve onlara söyle. Ben yokmuşum gibi devam etsinler."

"Bunu akşam bizimle geldiğinde onlara bizzat söyleyebilirsin." Dedi gülümseyerek. Göz devirdim ve ona cevap vermeden yanından geçip okula ilerledim.

Asansörün düğmesine basıp beklerken asansörün kapıları açıldı. Gördüğüm kişiyle ofladım. Bu nasıl bir sabahtır Allah'ım?

"Günaydın Simal. Bende tam senin için bahçeye çıkıyordum."

"Anlaştınız mı?"

"Kiminle?" diye sordu anlamadığını belli ederek.

"Boş ver." diyerek asansöre bindiğimde o da kata basarak bana döndü. "Kimden bahsediyordun?"

"Emrah'tan."

Kaşları havalandı hayretle. "Emrah mı? Cenk ve Alaz'ı anlarım da Emrah ne konuştu seninle?" dediğinde tek kaşımı kaldırarak ona baktım. "Konuşmaya çalıştı." Diye düzeltti.

"Akşam hep beraber bir şeyler yapacağız sende gel dedi."

Neden diye sormadı tabi ki. Emrah'ı ve diğerleriyle yakındı ve Emrah'ın bunu sorma nedenini de muhtemelen anlamıştı bile. Sınıfa girinceye kadar konuşmadı.