Kuzey Yıldızı (Tamamlandı)

73. Bölüm: Part 1 *Fotoğraf*

helöööö.... multi de Alaz ve Simal

bölüm içinde kullandığım fotoğraflar temsilidir... hatalarım varsa affedin lütfen.... 

Keyifli okumalar

**************

Fotoğraflar, hatıraları ölümsüzleştiren, geçmişe tutulan en güzel ışıktır... ömrün dokunulmaz külüdür, hatıralar....

*******

"yaa ver şunu dedim sana!"

"güzelim ben burada dururken niye fotoğraflarıma bakasın ki? bana bak sen, boş ver." Alaz'ın evine gelirken Güneş teyzeye uğrayıp çocukluk albümünü almıştım. Beraber bakarız diye de yolda açıp bakmamak için kendimi zor tutmuştum. Ama Alaz bey albümü almış bana vermiyordu. "çocuk olabilir misin şimdi? Hayır. o yüzden fotoğraflara bakacağız ver işte." alt tarafı fotoğraf yani ne olabilir ki? "sünnet fotoğrafın falan mı var yoksa?"

"tabi ki hayır. bilmiyorum. Bakmayalı yıllar oldu. Annem kim bilir hangi saçma hallerimi koydu."

"Alaz. Ver artık şu albümü. Keşke yolda baksaymışım ya."

Gözleri bir an parlarken sırıtarak bana baktı. "Helin'in sende kalmasına karşılık bir şartım vardı. Onu şuan yaparsan albüme bakmana izin verebilirim."

"bende ne zaman açacak bu konuyu diyordum. Ne istiyorsun?"

"yapacaksın yani?"

"Alaz!"

"tişörtünü çıkar." Demesiyle elime ilk geçen şeyi kafasına geçirdim. Gözlerim kocaman olurken yüzüm kıpkırmızı olmuştu. "sana iyice sapıklaştığını söylemiştim."

"bunu isteyip albüme bakmanı engelleyebilirdim ama bunu istemiyorum güzelim." Sessiz kalarak ne isteyeceğini beklemeye başladım. "kucağıma otur ve beni öp."

"kucağına oturmadan öpsem?" dediğimde yerinde yayılarak sırıttı. Kaşlarını kaldırırken cıkladı. "çok gıcıksın." Diyerek ayağa kalkıp mutfağa geçtim. Buzdolabını açarak Alaz'a seslenecekken mutfağa girip bir sandalye çekerek oturdu. "ne içersin?"

"fark etmez."

İlk başlarda bu evde meyve suyu bile bulunmazken şimdi çikolatalı süt bile vardı. Süt ve kolayı alarak Alaz'a döndüm.

"benim için mi?"

"başka kimin için olabilir ki?"

Ona kocaman gülümseyip ona kola doldururken kendime çikolatalı süt doldurdum. Buzdolabını kapatıp Alaz'ın karşısına oturduğumda bakışlarını üzerimde hissediyordum.

"ee nereye kadar kaçmayı düşünüyorsun? Albüm için başka bir şeylerde isteyebilirdim ama istemedim." göz devirip ayağa kalktım. Sandalyesini biraz geri çekerek bana baktığında yan bir şekilde kucağına oturdum.

"oldu mu?"

"bir de öpücük alayım" dediğinde sırıttım. Dudaklarımı yanağına bastırıp kalkacakken kollarını belime sararak izin vermedi ve dudaklarımızı birleştirdi.

"şimdi oldu." Dediğinde kucağından kalkıp bardağımı elime aldım neşeyle. "hadi çocukluk fotoğraflarına bakacağız." Alaz'ın elinden tutup onu salona çekiştirdim.

Alaz yanıma otururken albümü bana vererek kolunu omzuma atıp beni kendine çekti. "bakalım bakalım Güneş sultan hangi fotoğraflarımı koyup beni ifşa etmiş."

Gülüp kapağı açtığımda karşıma ilk olarak maviler içinde uyuyan küçük bir Alaz çıktı. Belli belirsiz tüy gibi olan sarımsı saçları vardı. Çok güzel uyuyordu...