50. Bölüm: Zeynep

1.2K 56 21
                                    

helööö... nasılsınız? umarım iyisinizdir. bölüm şarkısı Bahadır Sağlam - Kır papatyası ama isterseniz dinlemeyebilirsiniz... 

keyifli okumalar...

************

Kahvaltı masasında oturan babama gülümseyerek sarıldım. "günaydın babacım."

"günaydın kızım."

Yanına geçip otururken babam "Simal." Dedi. Yüz ifadesinden bir şeyler söylemek istediği anlaşılıyordu. Sıkkın bir nefes verip "söyle baba. Ne oldu?" dedim.

"kızım hazırlandığımız bir ihale var ve benim yurt dışına gitmem gerek."

"yalnız mı?"

"hayır Mithat amcanla birlikte gideceğiz."

yüzüm düşerken "yine mi ya?" diye söylendim. Babam ayağa kalkıp yanımdaki sandalyeye oturarak bana sarıldı. "kızım bunlar hep olacak. Lütfen alışmayı dene."

"baba korkuyorum."

"biliyorum güzel kızım. Ama artık alışman gerek. Her uçak düşmüyor"

"yalnız mı gideceksin?" diyerek ondan biraz ayrılıp yüzüne baktım. "yok Mithat amcanda benimle olacak." Başımı eğip konuştum.

"kaç gün sürecek?"

"1 hafta."

"ne?" Derken başım hızla kalkmıştı. Ama hemen geri eğildi. 1 hafta ne ya? Ben babamsız 1 hafta ne yapacaktım? Parmaklarımla oynarken babam ellerimi tutup "düşürme hemen suratını..." dedi.

"1 hafta diyorsun baba. Ben ne yapacağım 1 hafta sensiz, tek başıma?"

"bende onu diyecektim. Bir hafta boyunca yalnız kalma. Güneş teyzenle birlikte mi kalsan?"

"yok artık baba, daha neler?"

"Simal, lütfen. Aklımın sende kalmasını istemiyorum."

"baba şimdiye kadar yalnız kaldım. Bundan sonrada yalnız kalabilirim."

"Simal..." diyerek ona bakmamı sağladı. "lütfen kızım. Benim için." Pes edercesine omuzlarımı düşürdüm. "ne zaman gidiyorsunuz?" Bana sarılınca bende ona sarıldım.

"bugün."

Bir hafta geçmişti Ejder meselesinin üstünden. Her şey düzelmiş gibiydi. Geçen bir haftada ne Zeynep'in sesi çıkmıştı ne de Ejder'in. Pamir bile bir şey yapmıyordu. Sadece uzaktan bize bakıyordu. Bu beni korkutuyordu...

Okula sürerken telefonumun zil sesi kulaklarıma dolunca yolu kontrol edip ekrana baktım. 'Umudum arıyor'

"efendim Alaz."

"güzelim neredesin?"

"okula gidiyorum sen neredesin?"

"güzelim ben Yekta'yı göreceğim, ondan sonra okula geleceğim."

Yüzüm düştü hemen. Zeynep, Ejder yok derken yine kim çıkmıştı. Kalbim bir an korkuyla çarptı. "bir sorun yok demi?"

"hayır güzelim yok. merak etme istedim. Okula geç ben geleceğim."

"tamam bi'tanem. Okulda görüşürüz o zaman." Dedim gülümseyerek.

"ne? Ne dedin sen?"

"okulda görüşürüz dedim." Dedim anlamayarak. Ne dediğimi tekrar düşünürken neyi kast ettiğini bulmak zor olmamıştı. Yanaklarım ısınırken Alaz konuştu.

Kuzey Yıldızı (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin