Kuzey Yıldızı (Tamamlandı)

42. Bölüm: *İlk Öpücük*

Helöööö. bölüm biraz gecikti üzgünüm. ama beğeneceğinizi umduğum bir bölüm oldu. hatalarım varsa affola. bu bölüme şarkı seçemedim. hep dediğim gibi oy ve yorumlarınızı bekliyorum... lafı uzatmadan Keyifli okumalar dileyip bölüme geçiyorum.

Multide; Simal var.

************

Pamir'in aniden önüme çıkmasıyla irkilerek bir adım geri çekildim. Yüzü ciddi anlamda dağılmıştı. Kavganın üzerinden bir hafta geçmiş olsa da onun yaraları hala duruyordu. Burnundaki ve dudağındaki piercingleri de hala yerindeydi. Dağılmış yüzüne bir sırıtış yayılırken ifadesiz yüzümle ona baktım.

"kurtulamazsın sanıyordum."

Abartıyla göz devirdim. Onunla konuşma istemediğimi fark edince bahçeme girmeye yeltenmiştim ki kolumdan tutup çekti

"Korkuyor musun Masu-"

"sakın!" sesimi yükselterek sözünü kestim, işaret parmağımı tehdit edercesine ona doğrulturken. "sakın bana o şekilde seslenme." Bana sadece Alaz Masum Kız diyebilirdi. Alaz'ın kullandığı hitabı Pamir kesinlikle kullanamazdı.

"Merak ediyorum, Alaz'da olup da bende olmayan ne var? Cidden ne var onda? O bir katil."

"yalan söyleme artık. Alaz katil falan değil. Ve kendini Alaz'la bir tutma çünkü o sen değil. Çünkü o bir kıza tecavüz edecek kadar aşağılık değil, hele ki sevdiği kıza..."

Pamir çenesi kasılırken yumruklarını sıktı. Tehlikeli mavileri koyulaşırken geri adım atmadan inatla ona bakmaya devam ettim.

"ben. Elçin'e. Bir şey. Yapmadım." Dedi bastırarak.

"sen kendini kandırmaya devam et."

"yeter!" diye bağırırken elini kaldırmasıyla arkadan bileğinin tutulması bir oldu. Gözlerim, kahve gözlerle buluşunca sertçe yutkundum. İşte şimdi birşeyleri yemiştim. Kahretsin. Kalbim korkuyla çarpmaya başlarken avuç içlerim terledi.

"kızıma el kaldıranın elini kırarım delikanlı." Dedi babam tehlikeli sesiyle. Ben tekrar yutkunurken babam Pamir'in bileğini sertçe bıraktı.

"Yanlış anladı-"

"Kimsin sen? Ne işin var benim evimin önünde? " Dedi babam sözünü keserek. Yan gözle bana bakarken "Kızımın yanında" diye ekledi.

"Konuşuyorduk sadece. Simal sinirlendirince kendimi tutamadım" Dedi Pamir oyunculuğunun hakkını vererek. "Sana inanmadığımın farkındasındır umarım... lafı uzatmayacağım, seni bir daha kızımın yanında görmek istemiyorum. Yerinde olsam dediğimi uygulardım yoksa olacaklar umurumda olmaz."

Pamir yumruklarını sıktı. Karşılık vereceğini düşünüyordum ama o hiçbir şey demedi. "Peki" Dedi sadece. Amacı neydi bu çocuğun? Beni bir kez daha şaşırtarak arabasına binip hızla uzaklaştı. Babam bana dönünce sertçe yutkundum. Ne diyecektim şimdi? Herşeyi duymuştu. Tecavüzü, Alaz'ı... Allah kahretsin. Mithat amcaya birşey söyleyecek olursa, Mithat amca tekrar Alaz'a yüklenirdi. Alaz hastanedeyken Mithat amcanın konuşmasından aralarının ben ve babam gibi olmadığını anlamak zor olmamıştı.

"Okuldaki serseri kılıklı çocuk değil mi o?" Deyince babamın okulda Pamir'i gördüğünde ona nasıl baktığını hatırladım. En başta gözü tutmamıştı onu... "E-evet" kekelediğim için kendime söverken sustum.

"Ne işi var burada?"

"Bilmiyorum" gerçekten de bilmiyordum. Bir anda karşıma çıkmıştı.