helöööö.... ben geldim. bu bölümü sabah atmayı çok istemiştim ama olmadı. çünkü bugün benim doğum günüm. :D XD
hikaye hakkında birkaç tereddütüm var ve fikirlerinizi almak istiyorum. kitabın adı KARANLIĞIN SESSİZLİKTE KAYBOLUŞU... ama değiştirmeyi düşünüyorum. çünkü ilk bölümlerde Simal sıkça Sessizlikten bahsetse de şuan ki bölümlerde bu söz konusu değil. fikirlerinizi belirtin lütfen.. bir de hikayenin gidişi hakkında yorum yaparsanız çok mutlu olurum :))
Bölüm ithafı ysrysr0056 oyların için teşekkür ederim tatlım. :) hikayeme şans verdiğin için teşekkürler :D
Bölüm şarkısı; Raviş - Güzel Kadın.
keyifli okumalar....
***************
1 AY SONRA
HELİN'DEN
Hayata geç kalmak diye bir şey vardı gerçekten... zaman akarken sen hayatın hızına yetişemiyordun. Biz geç kalmıştık babamla, baba kız olmak için. Ama abimle yakalamayı başarmıştık. İnanmayacaksınız ama abimle gerçek bir abi kardeş olduk biz. Babamın ölümünün üstünden tam bir ay geçmişti. Arkasından ağlayacağımı hiç düşünmemiştim 17 yıllık hayatımda. Ama hayat sürprizlerle doluydu ve imkansız diye bir şey yoktu. Babam o arabaya binmeseydi biz onunla da baba kız ilişkisini yakalayacaktık. Zor olacaktı belki ama ben emindim. Saflık değildi bu yaptığım. Sevgiydi... Bana tüm yaptıklarına rağmen ben babamı affetmiştim. Çünkü o da beni kızı olarak kabul etmiş bana geliyordu son nefesinde. Bana... benim için korktuğu, telaşlandığı için geliyordu.
Babam olmamasına rağmen ona 'baba' dememe izin vermişti. İçimi onu kaybetmekten bile daha çok acıtan bir şey vardı. Ona bir kez olsun 'baba' diyememiştim. Sonumuzun böyle olacağını tahmin bile edemezdim... inanmayacağınız bir şey daha söyleyeyim mi? babamın arkasından en çok ben ağlamıştım.
Abimle her şeyi konuşmuştuk, tüm detaylarıyla. Bizim kaza geçirmemize sebep olanlar aynı zamanda babamın katili olan adamlar hak ettiklerini bulmuşlardı. Ama ne abimin ne de benim içim biraz olsun soğumamıştı. Onlar benden 17 yıl sonra, her şey tam düzelecekken babamı almışlardı. Belki de abimi de alacaklardı. Eğer abim biraz arkada kalmasaydı o da, o arabanın içinde olacaktı. Ve ben geri kalan hayatımı bu son olanları bilmeden geçirecektim...
Akan gözyaşlarımı elimin tersiyle silerek odamdan çıkıp aşağıya indiğimde abimle karşılaştım. Kahvaltıdan sonra gittiğini sanıyordum.
"abi sen çıkmadın mı?"
"çıkmıştım ama geri dönmek zorunda kaldım." Diyerek kısacık beni süzdü. "dışarı mı çıkıyorsun? İstersen bırakabilirim seni."
"bırakmana gerek yok abi. Cenk almaya gelecek."
Cenk'in adını duyunca yüzü değişti. Gülmemek için yanaklarımın içini ısırdım. Beni Cenk'ten kıskanıyordu.. "bir planınız mı var?"
"sana söylemiştim ya birkaç haftaya Simal'in kuzeni ve Alaz'ın kuzeninin düğünü var diye. Kızlar da o yüzden hem elbiselerimizi alırız hemde vakit geçiririz dediler. Yani hep birlikte olacağız."
"hepiniz olacaksınız... Alaz'da olacak yani?" dediğinde güldüm. Abim onların içinde en çok Alaz'ı sevmişti ve onunla çok iyi anlaşıyordu.
"evet o da olacak." Dedim. "Cenk'i neden sevmediğini anlamıyorum. O çok iyi biri."
"Kardeşimin sevgilisi olması birinci sebep." dediğinde güldüm.
"ikinci sebep neymiş?"
Kaşlarını çattı. "en büyük sebep bu diğerlerini n'apacaksın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuzey Yıldızı (Tamamlandı)
Teen Fiction*** Alıntı *** "S-Simal..." derken kollarımın arasından yere kayarken bende onunla birlikte yere oturup onu kendime çektim. Yüzü acıyla buruşurken sırtındaki elimde hissettiğim ıslaklıkla elime bulaşan Simal'in kanına baktım şaşkınlıkla. "a-ağ-ağla...
