Kuzey Yıldızı (Tamamlandı)

77. Bölüm: Yalan söyledi

helöööö... ben geldim. biliyorum sizleri biraz fazla beklettim ama içime sinmeyen bir kısım vardı ve mezuna kaldığım için derslerim çok yoğun. daha fazla uzatmadan sizleri bölümle baş başa bırakıyorum umarım beğenirsiniz...

keyifli okumalar :) 

*********

Hayat öyle bir şenliktir ki; oyun bitti dediğin anda başka bir sahneye perde açılır. Yeni bir umut, yeni bir heyecan... o perdeyi açmakta kapamakta senin elinde....

*****

"hadi ama... surat asma bana." Derken valizimi bırakarak Alaz'ın yanına oturdum.

"güzelim zaten düğün hazırlıkları bilmem ne derken haftalardır adam akıllı yalnız kalamadık. Seni özledim..."

Ellerimi yanaklarına koyarken gülümseyip yanağını öperek ona sarıldığımda o da bana sarıldı. "Nevşehir'e geçerken Anıl'da olacak değil mi?"

Halam ve Beray'ın bir şeyler söyleyip beni üzmelerini istemiyordu. Beni göndermek istememesinin en büyük sebeplerinden biri de buydu zaten. O şirketin işleriyle ilgilenmesi gerektiği için benimle gelemiyordu bense önce anneannemlerin yanına gidecektim sonra da babaannemlerin yanına geçecektim.

"seni bırakmak istemiyorum. bileti iptal ettirelim en iyisi." Diyerek ayağa kalkıp telefonumu aldığımda Alaz'da derin bir nefes vererek yanıma gelip telefonumu aldı.

"ama-"

Dudaklarımdaki Alaz'ın dudaklarıyla susarken bir elini yanağıma koyarken diğer elini belime koyarak beni kendine çekti.

Nefessiz kaldığımda ondan istemeyerek ayrıldığımda dudağımın kenarına küçük bir öpücük bıraktı. "dedenlerin seninle vakit geçirmek en doğal hakları... en küçük canını sıkan şeyde beni arayacaksın"

"tamam."

"hadi hazırlan uçağı kaçıracaksın."

*

İzmir'e indiğimde beni almaya Ezgi gelmişti. Birlikte ilk anneannem ve dedemin evine gitmiştik. Anneannem ben geleceğim yine döktürmüştü.

"anneanne doydum gerçekten." Dedim bir taraftan ağzımdakileri yutmaya çalışırken diğer taraftan anneannemin tabağımı doldurmaya çalışmasını engellemeye çalışıyordum.

"Handan kızı rahat bırak." Dedi dedem.

"iyi tamam." gülerek pes eden anneannemi öptüm. Telefonum çalmaya başlayınca arayana bakıp dedemlere gülümsedim ve salondan çıktım. İzmir'e indiğimde babam gibi Alaz'ı da aramıştım ama şirketten çıkmıştı şuan.

"efendim sevgilim."

"ne yapıyorsun güzelim?"

"anneannemin bana kilo aldırma çabasıyla baş etmeye çalışıyorum. sen ne yapıyorsun? Şirketten çıktın mı?"

Güldü. "evet çıktım. eve gidiyorum."

"Alaz ben Mithat amcalarla konuşurum. Sende gel buraya."

Derin bir nefes verdiğini duydum. "Masum kız gelmememin asıl sebebi şirket değil." Dediğinde hafifçe kaşlarım çatıldı. Benim bilmediğim bir şeyler mi dönüyordu yine?

"neydi peki? Neler oluyor Alaz?"

"sokakta birkaç sorun çıkmış onunla ilgileneceğim."

"bana niye söylemedin?" diye kızdım.

"önemli bir şey değil güzelim. sen merak etme."

İçeriden bana seslendiklerini duyunca konuyu uzatmadım. Hem önemli değil diyorsa önemli değildir. "tamam o halde. Şimdi kapatmam gerek kendine dikkat et olur mu?"