helööööö.... uzun bir aradan sonra ben geldim... yks'ye az kaldı ve buraya çok uğrayamıyorum ama dediğim gibi az kaldı ve en kısa zamanda tamamen burada olacağım.
bu yorucu dönemde beni en çok mutlu eden şey ise kitabıma yaptığınız birbirinden güzel yorumlar ve oy vermeleriniz. sizleri çok seviyorum çok teşekkür ederim. eğer ithaf isteyen varsa hemen bana bildirsin :)
Multi de; Alazzz. ;)
bu arada bu bölümü eğer bir şarkı eşliğinde okursanız bana şarkıyı söylerseniz çok mutlu olurum. çünkü merak ediyorum bölümü okurken nasılsınız diye. :)
lafı daha fazla uzatmadan gidiyorum. hoşça kalın... keyifli okumalar...
**********************
Ölesiye önemsediğin birinden uzaklaşmak zorunda kalmak çok zor değil mi?
********
Nevşehir'e indiğimizde Anıl'la birlikte direkt babaannemlere gelmiştik. Aslında ben olmasaydım Anıl direkt evlerine geçerdi ama beni Beray'la yalnız bırakmak istemiyordu. Kötüyken yalandan iyiymiş gibi davranmayı beceremiyordu ve herkeste ona ne olduğunu soruyordu. Bu durumdan nefret ediyordu.
Leyla halam ve Beray yoktu. Sormamıştım da. Ama amcamlar ve Baran abim şirketten çıktıklarında geleceklerini biliyordum. Eve geleli daha 5 dakika anca olmuştu ama herkes Anıl'da bir şeyler olduğunun farkındaydı da konusunu açmıyorlardı. Fakat sorgulayıcı bakışları Anıl'ı yeterince rahatsız ediyordu. Babaannem, dedem falan da kötü bakmıyorlardı sadece torunlarını neyin üzdüğünü merak ediyorlardı.
"Anıl benim valizimi odaya çıkarır mısın?" dediğimde başıyla onaylayarak kalktı.
"Simal'e hangi odayı hazırladın babaanne?"
"geçen sefer hazırladığım odayı hazırladım." Dediğinde Anıl hiçbir şey demeden valizimi alarak üst kata çıktı. Geri gelmeyeceğini biliyordum. Zaten ortamdan uzaklaşsın biraz diye istemiştim ama herkesin sorularını yanıtlamak bana kalmıştı. O iyi olsun da sorulara cevap bulurdum ben.
"Simal daha yeni geldiniz sormak olmaz ama Anıl'ın nesi var?" diye sordu babaannem.
"bir şeyi yok aslında. Beraber gelelim diye bana sürpriz yapıp İzmir'e geldi. Birkaç saat sonra da buraya geldik. Yol yorgunu, uykusuz."
"Anıl niye önce İzmir'e geldi ki?"
Dedeme baktım gülümseyerek. "deli işte. hem Ezgi'yi göreyim demiş hemde sürpriz olsun istemiş."
1 saate kadar herkes toplanmıştı. Halam ve Beray da gelmişti doğal olarak. Anıl bu süre zarfında bana hazırlanan odadan hiç çıkmamıştı. Benimde aklım ondaydı ama yanına gidemiyordum bir türlü. ama bugün aldığım en güzel haber ise Baran abimin eşi Dilek ablanın hamile oluşuydu.
"Anıl nerede?" diyen Beray'a baktığımda göz göze geldim. Bende ona baktım dik dik. Sorun bana bakıyor olması değildi sorun bakışlarıydı.
"Simal için önce İzmir'e falan gitmiş. Yorulmuş şimdi de dinleniyor." Dedi salona yeni gelen yengem. "hadi gelin sofra hazır."
Özgü "ben abimi çağırayım." Diyerek yerinden neşeyle kalktığında gülümseyerek omzuna dokundum. "sen geç sofraya ben çağırıp geliyorum."
"olur." Dedi omuz silkerek ve gülümsedi.
Anıl'ın olduğu odaya büyük bir hızla çıktığımda yatakta öylece uzandığını gördüm. Yanına gidip oturdum. "herkese senin yorgun olduğunu söyledim. Yanına gelmek istedim ama gelemedim." Dedim yavaşça. "ama tüm gece beraberiz. Bol bol konuşacağız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuzey Yıldızı (Tamamlandı)
Teen Fiction*** Alıntı *** "S-Simal..." derken kollarımın arasından yere kayarken bende onunla birlikte yere oturup onu kendime çektim. Yüzü acıyla buruşurken sırtındaki elimde hissettiğim ıslaklıkla elime bulaşan Simal'in kanına baktım şaşkınlıkla. "a-ağ-ağla...
