81. Bölüm: Ellerin ellerime...

929 53 138
                                    

Sürpriz!!!! ben geldim. sizlerin güzel yorumlarına ve isteklerinize daha fazla dayanamayıp erkenden geldim. ama bundan sonraki bölümlerde iki haftada bir gelecek gibiyim ama sizlerde biliyorsunuz ki benim dayanamayıp erken gelişlerim oluyor. :)  umarım beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur. hatalarım varsa lütfen affedin. 

Multi de; Fettah Can - Boş bardak.

bol bol satır arası yorum yapmayı unutmayın :) ^_^ keyifli okumalar. :D ;)

***********

'...Seni dünyaya bağlayan insanı bulduğunda, farklı biri oluyorsun. Daha iyi biri...'

**

ANIL'DAN

Arabama yaslanmış Sedef'i beklerken sebepsizce gülümsüyordum. Onu affetmiştim ama hoşuma gidiyordu sürekli yanımda olup benim için bir şeyler yapması. Hey kim olsa hoşuna gider. Sevdiğim kız benim için bir şeyler yapıyordu nasıl mutlu olmam? Tabi aynı şeyleri şuan benim yapamıyor olmam canımı sıkmıyor da değildi. Bazı anlarda onu affetmeyeceğimi düşünüp yüzü düşüyordu ama ona bakmadığım zamanlarda. En azından o öyle sanıyordu... En çok o zaman zorlanıyordum ama benim o zamanlar neler yaşadığımı anlasın istemiştim. Bana yalan söylemesine dayanamamıştım.

Her şey bir yana ben onu çok seviyordum. Hatta daha fazla uzatmamam gerekiyordu. Rahattım çünkü Sedef farkında olmasa da dıştan zaten sevgili gibi görünüyorduk.

Ah güzelim ah.

Sedef üniversiteden çıktığında yerimde doğrulurken çok yorgun görünüyordu. Saçları dağılmış yüzüne dökülüyordu. Gülümsedim. Çantasından bir şeyler arıyordu bu yüzden beni görmemişti henüz ama daha çok çantasıyla savaşıyor gibi görünüyordu. Bende yanındaki bozuntuyu yeni fark ediyordum.

Kaşlarım çatılırken yanına yürümeye başladım. Sedef ise yanında bir şeyler anlatan bozuntuyu umursamıyor o yokmuş gibi davranıyordu. Ben yanlarına yaklaşırken Sedef bıkkınca ona baktı. "Sevdiğim var diyorum sana. Anlama yetinin olduğuna emin miyiz? Sevdiğim var. O yüzden Seni hala umursamıyorken git başımdan yoksa birazdan fena halde sözlerim altında ezileceksin."

'Sevdiğim var' iki kelime. Tek cümle. Kalbimin ritmi şaştı orası ayrı... Ne güzeldi... Mesele sadece cümle değildi. Mesele, Sedef'in cümlesindeki 'sevdiğim' olmaktı...

"Herkesin var sevdiği. Biraz takılalım diyorum. Hatta istersen onu kıskandırmanda yardım bile ederim." Diyen şahısla küfür mırıldandım ve aramızdaki kalan kısa mesafeyi hemen kapatırken Sedef tam bir şey diyecekken beni fark etti.

"Sevgilim" diyerek kolumu Sedef'in beline sararken yanağını öptüm. Bakışlarımı gereksiz şahısa çevirdim yavaşça. Sedef'in sıcak ellerini kolumda hissetsem de ona bakmamak çabaladım ama başaramadım ve ona baktım.

"Anıl hadi gidelim. Derinler ile buluşacaktık."

Gözlerine bakarken sakinleşerek derin bir nefes verip şahısa baktım sert yüz ifademle.

"Seni bir daha sevgilimin çevresinde görürsem böyle sakin olmam." Diye tehdit eder bir tonda tıslarcasına konuşup Sedef'in belindeki elimi çekip elini sıkıca tutup oradan uzaklaştırdım.

Arabanın yanına geldiğimizde sırtını arabaya yaslayıp yüzüne eğildiğimde nefesleri hızlanırken yutkundu.

"A-Anıl... şey..."

Hafifçe gülümserken "ney?" Diyerek biraz daha yüzüne eğildim eğlenerek. Utanınca çok tatlı oluyordu.

"Şey."

Kuzey Yıldızı (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin