Emily Black//Dziecko Huncwota✔

1. Prolog

1 grudnia 1981 rok

Blask błyskawic przeszywał niebo. Niebo ciemne jak pióra Kruka... Mężczyzna o ciemnych włosach do ramion trzyma swoją dwuletnią córeczkę za jej drobne rączki. Dziewczynka podobna do niego, miała łzy w oczach. Miała ciemne brązowe włosy i szare oczy z granatowymi obramowaniami źrenic.

-Kochanie...- mówił załamanym głosem mężczyzna - wszystko będzie dobrze...mamusia się nami opiekuje, tylko tego nie widzimy...

-Tatusiu? - wydukała przez łzy dziewczyna- Cio się dzieje?

-Nic skarbie, wszystko będzie dobrze...

Nagle rozległ się trzask i obok nich zmaterializował się mężczyzna o jasnobrązowych włosach z bliznami na twarzy.

-Remusie, proszę - błagał ojciec dziewczynki- zaopiekuj się nią...

Remus podszedł do dziewczynki i wziął na ręce

-Jest taka podobna do Susanny- powiedział Remus- Syriuszu, wszystko będzie dobrze, lecz dalej nie rozumiem po co to wszystko?

-Wszyscy uważają że to ja zdradziłem James'a i Lily...- zapłakał Syriusz- Emily... Kochanie...

Mężczyzna poglaskal swoją córkę po głowie

-Tatusiu? O cio chodzi?

-Idźcie szybko! Oni już tu są! Proszę Remusie, wychowaj ją najlepiej jak potrafisz! Niech pozna historię jej rodziny! Opowiedz jej o Susannie!

Jasnowłosy pokiwał głową i wraz z dzieckiem przeteleportował się. Syriusz popatrzył w stronę okna.

-Black! Chodź tu!- krzyczał ktoś- Odpowiedz za swe czyny!

Drzwi do domu zostały wyważone i do domu wpadło 30 ludzi którzy obezwładnili Syriusz, a następnie zabrali go do Azkabanu

9 lat później

- Wujku? - zapytała dziewczynka z ciemnymi włosami - Muszę iść do Beauxbatons? Przecież Hogwart jest bliżej.

Mężczyzna z bliznami podszedł do jedenastoletniej dziewczyny i kucnął przed nią.

- Zrozumiesz, to dla twojego bezpieczeństwa. Tam będzie Ci lepiej.

- Kiedy ja chcę do Hogwart - włosy dziewczyny stały się granatowe...

- Dalej nie wiem skąd masz ten dar. Żadne z twoich rodziców nie miało tej umiejętności. Jesteś bardzo podobna do swojej mamy.

- Zmieniasz temat - oznajmiła

- Za to charakter po ojcu i matce. Słuchaj, wiem, że ty chcesz  jechać do Hogwartu, ale musisz to zrozumieć. Kiedyś ci wytłumaczę, obiecuję.

- No dobrze.

- A teraz idź do pokoju i się spakuj, bo w końcu to już jutro.

Dziewczyna ze spuszczoną głową poszła do swojego pokoju spakować się.