Emily Black//Dziecko Huncwota✔

24. Grimmauld Place 12

-Powiesz mi wujku- zaczęła Emily- dokąd mnie prowadzisz?

-Zaraz się dowiesz- zaśmiał się Remus

Lupin i Emily szli przez ulicę położoną w Islingtonie. Po chwili mężczyzna stanął i podał jakąś kartkę dziewczynie

-Co to?- zapytała

-Pomyśl o tym

Spojrzała na kartkę

-Grimmauld Place 12?- zapytała- nie ma takiego adresu

-Pomyśl...

Dziewczyna zamknęła oczy i faktycznie o tym pomyślała. Po chwili gdy otwarła oczy, zobaczyła dom pod numerem 12.

-O Merlinie...- mruknęła

-Widzisz? Doskonale. -Idziemy

Dziewczyna z wrodzoną pewnością siebie poszła za chrzestnym. Była ciekawa co tam jest j dlaczego jej opiekun ją tam zabrał. Weszli przez drzwi, za pomocą różdżek. W pomieszczeniu było w miarę ciemno.

-Uważaj- powiedział

Po chwili jednak światło wie włączyło. dziewczyna przypadkowo wpadła na coś i się przewróciła. A po chwili przyszła pani Wealsey a później rozległ się krzyk

-Szlamy! Wredne mieszańce!- krzyczała kobieta z obrazu- w moim domu!? Co to ma znaczyć!? Zdradliwi zdrajcy krwi!

-Och no zamknij się kobieto!- krzyknęła Emily a obraz ucichł- dzień dobry pani Wealsey

-Witaj, Emily- kobieta się uśmiechnęła

-Co to za głupia szmaciura?- zapytała Em

Nagle rozległ się głos z tyłu

-Ta kobieta to moja matka, co z tego wynika że to twoja babka.

Emily gwałtownie się odwróciła i zobaczyła jego. Wysokiego mężczyznę z czarnymi włosami i oczami takimi jak Emily...Stał przed nią sam Syriusz Black.

-Tata- powiedziała

-Emily...

Oczy dziewczyny zaczely być szkące i Podbiegła do swojego ojca aby go przytulić.

-Tato...

-Em...

Emily oddaliła się od niego i spojrzała na niego.

-Tyle lat...- powiedział Syriusz- wyrosłaś. Jesteś taka podobna do twojej matki, Susanny.

Dziewczyna sie uśmiechnęła.

-Jesteś głodna kochana?- zapytała Pani Weasley

Remus się uśmiechnął i zaśmiał i wziął walizki aby zanieść je do pokoju

-Nie dziękuję- powiedziała Emily

Jej ojciec spojrzał na nią i położył rękę na jej ramieniu.

-Oprowadzić cię?

-Tak, chętnie

Ogromny dom zwiedzali w godzinę. Na samym końcu doszli do pokoju z gobelinem na ściany przedstawiającym cały ród Blacków. Emily stanęła przy jego końcu i dotknęła kawałka ściany. Syriusz do niej podszedł

-To ty...- powiedziała- czemu ty...

-Wiesz... Nie byłem taki jak cała reszta mojej rodziny, ja tolerowałem mugoli i jako jedyny byłem w Gryffindorze... Gdy miałem 16 lat uciekłem

-Gdzie?

-To Susanny i Jamesa, jej brata. Pani Potter bardzo mnie lubiła zresztą tak jak pan Potter więc chętnie mnie przyjęli.

dziewczyna spojrzała dalej na gobelin. Od imienia Syriusza byly jeszcze dwa nazwiska.

-A to ja i mama- powiedziała Emily

-Tak. To drzewo rozwija się automatycznie. Ktoś może tylko wypalić nazwisko ale nic więcej

-Tato. Mógłbyś mi coś powiedzieć o mamie? A najlepiej by było może jakieś zdjęcia...

-To się da załatwić- powiedział