*Martyna*
Będziemy rodzicami, nie wiem jak mam się cieszyć. Rano pojechałam z Piotrkiem do pracy, aby przekazać radosną nowinę.
-Jak tam kochanie się czujesz?- zapytał mnie mąż po chwili.
-Czuję się doskonale, jak nigdy dotąd- odparłam, ale nagle posmutnialam.
-Hej, co jest?- pytał mnie Piotruś.
-Boję się, że znów stracę to dziecko- mówiłam. Po chwili byliśmy już na miejscu.
-Cześć Piotrek, cześć Martyna. Z tego co wiem, miałaś urlop- powiedział Góra.
-Tak, ale jestem w ciąży- powiedziałam.
-Martyna, ale wiesz przecież, że nie możesz pracować- powiedział po chwili Kuba.
-Tak wiem. Nie chcę siedzieć w domu, więc będę wypisywala papiery- odparłam.
*Piotrek*
Myślałem, że Kuba się na to nie zgodzi, ale o dziwo powiedział tak.
-Dobrze Martyna, ale jakby coś się działo to mów- odparł on.
-Dzięki- powiedziała ona i go przytulila. Dostałem pierwsze wezwanie, więc pocalowalem żonę i poszedłem do karetki, a Martynka do papierów.
